Η ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας από πλατεία μνήμης οδεύει προς πλατεία λήθης. Άρθρο του Τάσου Κουράκη

Μια πόλη που ξορκίζει τις ευθύνες των χριστιανών για την αρπαγή της περιουσίας των Εβραίων.

Που επιβεβαιώνει ότι ο φασισμός και ο αντισημιτισμός είναι ακόμη εδώ.

Όταν η ανάπλαση ενταφιάζει οριστικά το ότι 9.000 Εβραίοι το Σάββατο της 11ης Ιουλίου του 1942 υπέστησαν πολύωρο δημόσιο εξευτελισμό από τις γερμανικές αρχές κατοχής και 45.000 Εβραίοι οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.

Η ιστορική εκμηδένιση του Ολοκαυτώματος και η συγγνώμη που δεν δόθηκε ποτέ. Και που θα ήταν η μοναδική ευκαιρία να το κάνει η πόλις.

Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, εξήγγειλε τη μετατροπή της πλατείας Ελευθερίας σε πάρκο ιστορικής μνήμης, αφιερωμένο στην εξόντωση των Εβραίων της πόλης από τα χιτλερικά στρατεύματα. Η απόφαση αυτή χαιρετίστηκε ως, έστω και καθυστερημένη, απότιση φόρου τιμής στους 45.000 Εβραίους συμπολίτες μας, που θανατώθηκαν από τη ναζιστική θηριωδία.

Είναι γνωστό ότι στην πλατεία Ελευθερίας, στις 11 Ιουλίου του 1942, οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν όλους τους Εβραίους άρρενες και τους υπέβαλαν σε ξυλοδαρμούς και ταπεινώσεις. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί την έναρξη της τραγωδίας, που κορυφώθηκε από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 1943, με τη μεταφορά των Εβραίων στα στρατόπεδα του Άουσβιτς και του Μπιρκενάου. Η τελευταία πράξη του δράματος, ωστόσο, γράφτηκε και πάλι στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όταν τις εβραϊκές περιουσίες άρπαξαν ορισμένοι Θεσσαλονικείς που διατηρούσαν καλές σχέσεις με τη χιτλερική διοίκηση, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας οικονομικά ισχυρής τάξης στην πόλη.

Ίσως το γεγονός αυτό να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η πόλη της Θεσσαλονίκης έδειξε τεράστια αδιαφορία μπροστά στο ανείπωτο δράμα που βίωσαν οι Εβραίοι συμπολίτες μας και δεν τους τίμησε με κανένα μνημείο για πολλές δεκαετίες, τη στιγμή που σε κάθε τόπο της πατρίδας μας, όπου οι ναζί εκτέλεσαν Έλληνες, εδώ και πολλά χρόνια έχει στηθεί ένα μνημείο στην πιο περίοπτη θέση.

Μόλις το 1997, φιλοτεχνήθηκε ένα μνημείο για τα θύματα του ολοκαυτώματος, το οποίο από το 2006 βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας. Σήμερα, κρυμμένο πίσω από συστάδες δέντρων και παρκαρισμένα αυτοκίνητα, το μνημείο δεν κατέχει τη θέση που του αρμόζει, έτσι ώστε το ιστορικό γεγονός του Ολοκαυτώματος να τιμάται όπως θα έπρεπε σε μία χώρα που σέβεται την ιστορία της. Τη θλιβερή αυτή εικόνα του μνημείου και τη διαχρονική απουσία τής ιστορικής μνήμης ήρθε να καλύψει η εξαγγελία του δημάρχου.

Ωστόσο, την αρχική ικανοποίηση διαδέχτηκε η απογοήτευση, όταν νικήτρια στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ανακηρύχτηκε μία πρόταση που στόχο έχει να αναδείξει μαζί με το Ολοκαύτωμα και άλλα ιστορικά γεγονότα της πόλης, όπως η επανάσταση των Νεότουρκων, ο Μάης του '36 και η ίδρυση της Φεντερασιόν. Η υπαναχώρηση από την αρχική πρόθεση είναι προφανής. Η πόλη και πάλι δεν θα τιμήσει τους Εβραίους, γιατί ένα έργο τέχνης, που αναφέρεται σε πολλά ιστορικά γεγονότα, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί μνημείο τιμής και μνήμης για κανένα από αυτά. Η πόλη δεν έκανε την υπέρβαση, δεν ξεπέρασε αιώνες μισαλλοδοξίας και διακρίσεων και δεν απέδειξε ότι θεωρεί τους Εβραίους ισάξιους συμπολίτες μας. Η προβληματική σχέση των Ελλήνων με τις μειονότητες και τους αλλόθρησκους συμπολίτες μας επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά.

Η ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας από πλατεία μνήμης οδεύει προς πλατεία λήθης.

Μια πόλη που ξορκίζει τις ευθύνες των χριστιανών για την αρπαγή της περιουσίας των Εβραίων.

Που επιβεβαιώνει ότι ο φασισμός και ο αντισημιτισμός είναι ακόμη εδώ.

Όταν η ανάπλαση ενταφιάζει οριστικά το ότι 9.000 Εβραίοι το Σάββατο της 11ης Ιουλίου του 1942 υπέστησαν πολύωρο δημόσιο εξευτελισμό από τις γερμανικές αρχές κατοχής και 45.000 Εβραίοι οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία.

Η ιστορική εκμηδένιση του Ολοκαυτώματος και η συγγνώμη που δεν δόθηκε ποτέ. Και που θα ήταν η μοναδική ευκαιρία να το κάνει η πόλις.

Η πόλις η πολιτισμική, το σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών.

Κρίμα...

* Ο Τάσος Κουράκης είναι συντονιστή της Επιτροπής Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου (ΕΕΚΕ) Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ

Δείτε το άρθρο εδώ:http://bit.ly/IKn5SU