"Η ομιλία του Τάσου Κουράκη και όλα τα πρακτικά από τη συζήτηση (28/4) στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων για το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία".

O Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έχουν υποβληθεί πάρα πολλά αιτήματα για ακρόαση φορέων. Εκ του νόμου δεσμευόμαστε για να εξετάσουμε έξι φορείς. Έχουν προταθεί οι εξής: ΕΣΑΝΕΑ, για τις προτάσεις επί του νομοσχεδίου, Σύλλογος Αποφοίτων Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής από το ΤΕΙ Ηπείρου, Hellenic Colleges Association, Πανελλήνια Κίνηση Υπέρ Ωρομισθίων και Αναπληρωτών Γενικής Παιδείας των ΤΕΕ, Οργανισμός Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας, ΟΤΕΚ, Εκπαιδευτήριο Ανώτερης Εκπαίδευσης, Πανελλήνια Ομοσπονδία Δασικών Υπαλλήλων. Παρακαλώ να ακούσω τις προτάσεις σας, προκειμένου να αποφασίσουμε για τους φορείς που θα καλέσουμε σε ακρόαση.

Το λόγο έχει η κυρία Βόζεμπεργκ.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Συμφωνούμε. Απλώς έχουμε την επιφύλαξη μήπως διευρυνθεί λίγο ο χρόνος για την ακρόαση των φορέων.

Το λόγο έχει ο κ. Παντούλας.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Προτείνουμε τις εκπαιδευτικές οργανώσεις ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, το Σύνδεσμο Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων, την Ομοσπονδία Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών, την ΠΟΣΔΕΠ και εκπρόσωπο της Ιεράς Συνόδου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι πάρα πολλοί φορείς, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να προσκληθούν να έρθουν σε ακρόαση στην Επιτροπή μας οι αντιπροσωπευτικότεροι των φορέων.

 Το λόγο έχει η κυρία Βόζεμπεργκ.

 

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, εμείς προτείνουμε την Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων, οι οποίοι θέλουν να ακουστούν και την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία. Έχουμε δεχτεί ένα αίτημα από αυτούς, διότι ισχυρίζονται ότι δεν μπόρεσαν να έχουν μια διαβούλευση με το Υπουργείο και θέλουν να ακουστούν.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Τρεις φορές έχουμε συναντηθεί.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Κυρία Υπουργέ, σας μεταφέρω το αίτημα, που έχει έρθει σε μας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Εμείς προτείνουμε να προσκληθούν οπωσδήποτε πολύτεκνοι, και συγκεκριμένα, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, γιατί έχουν θέμα με το νομοσχέδιο, και θεωρούμε ότι θα ήταν σκόπιμο να καλέσουμε το Σύνδεσμο των Ιδιωτικών Κολεγίων για το θέμα των ρυθμίσεων των κολεγίων. Νομίζω ότι δεν μπορεί να μην ακουστεί η άποψή τους για όλα αυτά που συζητάμε εδώ.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, σε αυτό συμφωνούμε και εμείς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ξέρετε, συνήθως, οι φορείς που προτείνονται είναι τέσσερις. Εδώ έχουμε προτάσεις για πρόσκληση 11 φορέων. Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να δεχτούμε πάνω από 6 φορείς. Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ (Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Κύριε Πρόεδρε, για να ακουστεί και μια διαφορετική φωνή, προτείνουμε το Π.Α.ΜΕ. Εκπαιδευτικών.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, καταλαβαίνω ότι είναι μια διαφορετική φωνή, αλλά το Π.Α.ΜΕ. αντιπροσωπεύει παράταξη. Καλό θα ήταν να καλέσουμε τους αντιπροσωπευτικότερους των φορέων. Το λόγο έχει ο κ. Κουράκης.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.): Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι μια πολυπληθής κατηγορία που θα μας αφορούσε η γνώμη τους είναι το Συντονιστικό των Αδιόριστων Εκπαιδευτικών.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μπορώ να ακούσω κάποια πρόταση για τον τρόπο, που πρέπει να διαχειριστούμε την επιλογή των φορέων; Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να θέσουμε το θέμα σε ψηφοφορία και να αποκλείουμε κάποιους φορείς. Καταλαβαίνω ότι όλοι μας κάναμε το καθήκον μας να φέρουμε τις προτάσεις μας, αλλά μόνο έξι φορείς μπορούμε να δεχτούμε. Κυρία Υπουργέ, μήπως θέλετε να μας πείτε την άποψή σας;

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα αναφέρω αυτούς τους οποίους θεωρώ απολύτως αναγκαίους, και οι οποίοι είναι: η Δ.Ο.Ε., η Ο.Λ.Μ.Ε., η Ο.Ι.Ε.Λ.Ε..

Από κει και πέρα η επιλογή που έχουμε θα πρέπει να αφιερωθεί στα υπόλοιπα άρθρα, δηλαδή, εάν αφορά στην Ανώτατη εκπαίδευση, η Π.Ο.Σ.Δ.Ε.Π., εάν είναι για την Εκκλησιαστική εκπαίδευση, πιθανόν η Ε.Λ.Μ.Ε. Εκκλησιαστικής Παιδείας ή το Κέντρο Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης. Επίσης, συμφωνώ να προσκληθεί η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών. Συγκεντρωτικά, δηλαδή, πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε πέντε στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και να επιλέγει ένας από τις υπόλοιπες ενότητες, των οποίων τα άρθρα δεν έχουν την ίδια σημασία.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μάλιστα. Κυρία Βόζεμπεργκ, σας ακούμε.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, εμμένουμε στην Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων, επειδή υπάρχουν ειδικές διατάξεις.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ναι, αλλά έτσι δε με βοηθάτε. Θα πρέπει να βγάλουμε κάποιον. Ορίστε, κύριε Γεωργιάδη.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούμε να μην φέρουμε κάποιο φορέα, ο οποίος θα μιλήσει για το κομμάτι της Μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Αυτό θα είναι σαν να αγνοούμε παντελώς ένα ολόκληρο κομμάτι του νομοσχεδίου. Έχουμε καλέσει πέντε φορείς για το πρώτο κομμάτι του νομοσχεδίου και κανέναν για όλο το υπόλοιπο. Αυτό δε γίνεται.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Μόσιαλος.

ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω, εάν μου επιτρέπετε, να κάνω μια γενικότερη παρατήρηση. Με τις προτάσεις, οι οποίες κατατίθενται, έχουμε είτε εργοδότες είτε εργαζόμενους. Με βάση και τις διακηρύξεις της κυρίας Υπουργού ότι πρώτα είναι ο μαθητής, νομίζω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ακούμε σε αυτές τις συνεδριάσεις και την Κοινωνία των Πολιτών ή κάποιους οι οποίοι θα εκπροσωπούν τους μαθητές. Δεν έχω να κάνω συγκεκριμένη πρόταση, απλώς θέτω το ζήτημα για προβληματισμό.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Μόσιαλε, το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε αντιπροσωπευτική Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων ή να είχαμε ένα ισχυρό Γονεϊκό Κίνημα, μια διάρθρωση μαθητών σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχουν αυτά. Πραγματικά είναι πολύ σοβαρό θέμα, διότι γίνεται μια διαδικασία που αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, ενώ δεν είναι αυτό.

ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Κυρία Υπουργέ συμφωνούμε, αλλά θα πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια…..

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Λυκουρέντζος.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε, διότι υπάρχει απ' όλες τις πτέρυγες ομοφωνία να κληθούν οι τρεις μεγάλες Ομοσπονδίες, δηλαδή η Δ.Ο.Ε., η Ο.Λ.Μ.Ε. και η Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.. Από κει και μετά, με βάση τα άρθρα τα οποία υπάρχουν και τη μέριμνα την οποία διαλαμβάνει το νομοσχέδιο, είναι προφανές ότι η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων πρέπει να κληθεί. Πάμε για επιλογή, με βάση το νομοσχέδιο, σχολικών συμβούλων, άρα δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε την άποψη της Πανελλήνιας Οργάνωσής τους.

Επίσης, πρέπει να καλέσουμε τους Αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Έχουν Πανελλήνια Ένωση και είναι σημαντικό να ακούσουμε τις απόψεις τους, τη στιγμή μάλιστα, που υπάρχουν διατάξεις που τους αφορούν, και εν συνεχεία, με βάση τις δυνατότητες για την οικονομία της συζήτησης, ας επιλέξουμε ανάμεσα στις προτάσεις, οι οποίες έχουν κατατεθεί, πάλι με βάση τη διάταξη του νομοσχεδίου. Εδώ, δεν κάνουμε μια γενικότερη κουβέντα για την εκπαίδευση ή την ελληνική παιδεία, ώστε να καλέσουμε γονείς, μαθητές και λοιπούς άλλους. Όλα αυτά κατανοητά και είναι σεβαστοί οι φορείς, αλλά εδώ συζητάμε συγκεκριμένο νομοσχέδιο και υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία. Σας ευχαριστώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Λυκουρέντζο, αντιλαμβάνομαι ότι εσείς προτείνεται αντί της Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών, την Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων. Αυτό δε λέτε;

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν λέω αυτό. Την Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών, την έχουμε αποδεχτεί όλοι.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Αράπογλου.

ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σε συνέχεια αυτών που είπε ο κ. Μόσιαλος. Δεν γνωρίζω την αντιπροσωπευτικότητα της πανελλαδικής εκπροσώπησης των γονέων, γνωρίζω, όμως, ότι για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη έχουμε ένα παρεμβατικό γονεϊκό Κίνημα. Αυτό, βέβαια, εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη πόλη, θα μπορούσε κάποιος άλλος να προτείνει κάτι άλλο, το σίγουρο πάντως είναι ότι γονείς και μαθητές δεν μπορεί να είναι απόντες από αυτή τη συζήτηση, για να μην καταλήξει η κουβέντα περί παιδείας, και μάλιστα σε ένα εμβληματικό νομοσχέδιο, το οποίο θέλει να αλλάξει τα πράγματα, να συζητιέται μόνο από εργαζόμενους, εργοδότες και αδιόριστους.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, επειδή δεν μιλήσατε εσείς .

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΟΥΜΑΝΗΣ: Τώρα ζήτησα να μιλήσω, κύριε Πρόεδρε. Για ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο, είναι δυνατόν να το εξαντλήσουμε σε μία μέρα; Αύριο και μάλιστα με τρείς συνεδριάσεις και εν μέσω Εξεταστικών Επιτροπών; Γιατί δεν βάζουμε μια Επιτροπή ακόμα, να καλέσουμε και τους υπόλοιπους φορείς που θέλουμε, τη Δευτέρα;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Καταρχήν, φορείς σε δεύτερη συνεδρίαση δε γίνεται. Έξι φορείς θα εξετάσουμε.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΟΥΜΑΝΗΣ: Θα μπορούσαμε να εξετάσουμε αύριο 10-12 ή 15 φορείς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έξι φορείς μπορούμε να καλούμε, εκ του νόμου . Αυτό προσπαθώ να σας πω. Δεν μπορούμε να καλέσουμε παραπάνω. Άρα χρειάζεται μια συνεδρίαση, όχι παραπάνω, καλύπτεται με αυτό. Λοιπόν, εδώ υπάρχει μία πληθώρα φορέων.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): Κύριε Πρόεδρε, επιτρέπετε;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επιτρέπεται, επιβάλλεται. Τι; Θα αφαιρέσουμε το λόγο κ. Παντούλα; Σας ακούω.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): Εκεί που υπάρχει ένα ζήτημα, αν θα υπάρξει εκπροσώπηση είναι στους γονείς, πλέον. Σε όλα τα άλλα συμφωνούμε. Λοιπόν, αφού υπάρχει Συνομοσπονδία Γονέων, στη Θεσσαλονίκη, οργανωμένη, ας έρθει ένας εκπρόσωπος των γονέων. Δεν πάει να πει ότι θα πρέπει να είναι μόνο απ’ την Αθήνα, ας είναι από τη Θεσσαλονίκη και κλείνουμε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Τι εννοείτε με το «κλείνουμε», μπορείτε να μας πείτε κ. Παντούλα; Γιατί εγώ εδώ, έχω 12 προτάσεις. Πείτε μου.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): ΟΛ.Μ.Ε., Δ.Ο.Ε. …

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μισό λεπτό, να ακουστείτε, να τα γράψουμε μια φορά για να ξέρουμε ποιους καλούμε.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): Ο.Λ.Μ.Ε., Δ.Ο.Ε., Ο.ΥΕ.Λ.Ε., Σύνδεσμος Ιδιοκτητών, Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών και …

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Παντούλα, Ο.Λ.Μ.Ε., Δ.Ο.Ε., Ο.Υ.Ε.Λ.Ε., Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Ιδιωτικών , Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών, πέντε και εκπρόσωπος γονέων και κλείνουμε.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): Ναι, δυστυχώς, δεν προλαβαίνουμε, με αυτούς και κλείνουμε. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο για μισό λεπτό;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μισό λεπτό, κύριε Ιωαννίδη.

Κύριε Παντούλα, όταν λέτε εκπρόσωπος γονέων, θέλω να το διευκρινίσουμε ποιόν θα καλέσουμε. Τον εκπρόσωπο της Θεσσαλονίκης που λέτε; 

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής Πλειοψηφίας): Απ’ τη στιγμή που υπάρχει οργανωμένο γονεϊκό κίνημα ως ομοσπονδία στη Θεσσαλονίκη, έρχεται από τη Θεσσαλονίκη. Και αν υπάρχει εδώ, ας έρθει από εδώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Υπάρχει άλλη πρόταση σε σχέση με εκπρόσωπο γονέων και κηδεμόνων; Μόνο για αυτό θέλω να ξέρω. Δεν υπάρχει. Είναι μόνο της κυρίας Αράπογλου, ο Σύνδεσμος από τη Θεσσαλονίκη. Κυρία Αράπογλου, θα είναι αύριο το πρωί εδώ; Ας ειδοποιήσουμε σε λίγο, δεν υπάρχει λόγος. Εδώ, λοιπόν, δεν υπάρχει νόημα. Μπορεί να γίνουν …

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Να κρατούμε το καταστατικό, κύριε Πρόεδρε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ποιο καταστατικό;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δε μπορεί ο κ. Παντούλας να λέει όλους τους φορείς. Βγάλτε τους μόνοι σας και καλέστε τους! Η Νέα Δημοκρατία, είπε ότι θέλει έναν, πάνω απ ΄ όλα μίλησε και η κ. Βόζεμπεργκ και ο πρώην Υπουργός κ. Λυκουρέντζος.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων .

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων. Λοιπόν, να προσθέσουμε…

Κύριε Γεωργιάδη αυτό δε γίνεται τώρα!

ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μα το είπε και η κυρία Υπουργός. Δεν μπορούμε να αφήσουμε έξω όλα τα Κολλέγια. Εδώ έρχονται οι τελικές ρυθμίσεις για τα Κολλέγια και δεν θα έρθει ο Σύλλογος των Ιδιωτικών Κολλεγίων;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κάποιους πρέπει να αφήσουμε έξω. Πως θα γίνει;

ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Βγάλτε έναν από τους συνδικαλιστές έξω. Δεν τους θέλουμε όλους.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κοιτάξτε να δείτε, το να βγάλουμε έναν έξω δεν είναι…

ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Μα θα αφήσετε έξω μια ολόκληρη κατηγορία ;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Συμφωνούμε όλοι για Ο.Λ.Μ.Ε.; Συμφωνούμε. Υπάρχει κάποιος που λέει όχι; Όχι.

 Για Δ.Ο.Ε. συμφωνούμε όλοι; Συμφωνούμε.

Μισό λεπτό κυρία Διαμαντοπούλου. Να κλείσουμε ένα αριθμό και από κει και πέρα, να δούμε.

Ο.Λ.Μ.Ε. συμφωνούμε όλοι, Δ.Ο.Ε. συμφωνούμε όλοι, Ο.Υ.Ε.Λ.Ε. συμφωνούμε όλοι, Σύνδεσμο Ιδιοκτητών συμφωνούμε όλοι.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Νομίζω ότι χρειάζεται μια συνθετική πρόταση. Συμφωνώ με τον κ. Ιωαννίδη, ότι πρέπει να φτάσουμε σε μια συναίνεση. Κι εγώ είχα κάνει μια πρόταση στην οποία δεν επιμένω. Ακούγοντας τις φωνές…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έχετε την καλοσύνη; Επειδή μιλάει ο κ. Κουράκης. Να ακούσω πρώτα τους εκπροσώπους, τους Εισηγητές στο νομοσχέδιο και μετά. Υπέχουν κάποιοι Εισηγητές. Σας παρακαλώ να τους ακούσουμε πρώτα. Κύριε Κουράκη, έχετε το λόγο.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια συνθετική πρόταση, που θα καλύψει όλη την αίθουσα, είναι η Ο.Λ.Μ.Ε. …

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μπορείτε να ακούσετε την πρόταση του κ. Κουράκη, κυρία Βόζεμπεργκ; Κυρία Διαμαντοπούλου, κυρία Υπουργέ, να ακούσουμε λίγο την πρόταση του κ. Κουράκη;

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Η Ο.Λ.Μ.Ε., η Δ.Ο.Ε., η Ο.Υ.Ε.Λ.Ε., είναι η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων , που είπε ο κ. Λυκουρέντζος πάρα πολύ σωστά, είναι η Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών Ωρομισθίων και συμφωνώ και με τον κ. Γεωργιάδη ότι για ένα ζήτημα το οποίο αναφέρεται στα Κολλέγια, έχει θέση και ο Σύλλογος των Κολλεγίων. Είναι πρόταση που έχει σχέση με τα τμήματα του νομοσχεδίου. Προφανώς θα μπορούσαμε να είχαμε προσθέσει κι άλλους δέκα φορείς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επειδή φαίνεται ότι τυγχάνει αποδοχής η πρόταση του κ. Κουράκη, παρακαλώ να την επαναλάβετε κ. Κουράκη και να γράψουμε έναν - έναν τους φορείς και συμφωνούμε όλοι, απ’ ό, τι αντιλαμβάνομαι, πλην ενός που διαφωνεί. Η πρόταση σας όμως θα κατατεθεί, μην ανησυχείτε κύριε Ασπραδάκη. Να επαναλάβει πρώτα ο κ. Κουράκης και μετά.

Ο κ. Κουράκης έχει το λόγο. Κύριε Κουράκη επαναλάβετε έναν - έναν τους φορείς.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Είναι η Ο.Λ.Μ.Ε., η Δ.Ο.Ε., η Ο.Υ.Ε.Λ.Ε., η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων , η Πανελλήνια Ένωση Συντονιστικών, δεν ξέρω, Αναπληρωτών Ωρομισθίων και ο Σύλλογος των Κολλεγίων. Δεν ξέρω πως είναι ο Σύνδεσμος, κάτι…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Αυτή είναι μία συνοπτική πρόταση.

Κύριε συνάδελφε, σας ακούμε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Η πρόταση σας ακούστηκε. Να το θέσω , λοιπόν, σε ψηφοφορία αφού υπάρχουν διαφωνίες. Υπάρχει μια πρόταση από τον κ. Παντούλα, τον κ. Κουράκη, κύριε Ζιώγα, συμφωνείτε κι εσείς;

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ (Ειδικός Αγορητής Κ.Κ.Ε.): Απλώς ότι υπάρχει Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων και είναι στην Αθήνα. Είναι γνωστό.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Νομίζω ότι έχει συμπεριληφθεί στην πρόταση , έτσι δεν είναι; Δεν έχει συμπεριληφθεί. Εντάξει κύριε Ζιώγα. Μπορείτε κι εσείς να κρατήσετε τις διαφωνίες σας. Υπάρχει μια συνοπτική πρόταση από τον κ. Κουράκη, τον κ. Παντούλα και τη κυρία Βόζεμπεργκ, αυτή που έχει καταγραφεί από τον κ. Γεωργιάδη. Όσοι είναι υπέρ, παρακαλώ σηκώστε τα χέρια σας. Όσοι είναι κατά; Μια διαφωνία. Οι φορείς όπως διατυπώθηκαν από τον κ. Κουράκη, αύριο στις 9. Παρακαλώ τη Γραμματεία να ειδοποιήσει τους εκπροσώπους.

Να ξεκινήσουμε τη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου. Ο κ. Παντούλας έχει το λόγο.

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, μιλώντας κανείς για θέματα που αφορούν το εκπαιδευτικό σύστημα αισθάνεται πολλές φορές την αδυναμία να προσδιορίσει επακριβώς την έννοια βασικών λέξεων που, εκ των πραγμάτων, αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει. Θα αναφέρω δύο από αυτές, την εκπαίδευση και την παιδεία. Σε αυτές τις δύο λέξεις επικρατεί η μεγαλύτερη σύγχυση, αλλά θα προσπαθήσω να αποδώσω την πραγματική τους έννοια, ώστε η συζήτηση επί του σχεδίου νόμου να γίνει πιο ουσιαστική.

Με τον όρο «εκπαίδευση» εννοούμε πρώτον, την συστηματική διαδικασία μετάδοσης γνώσεων και ανάπτυξης δεξιοτήτων σχετικά με συγκεκριμένο αντικείμενο και δεύτερον, το θεσμό που αποσκοπεί στη συστηματική διδασκαλία μαθητών και σπουδαστών στην ανάπτυξη των πνευματικών, σωματικών και ηθικών ικανοτήτων του ανθρώπου μέσα από ειδικά ιδρύματα, τα οποία ονομάζουμε σχολεία με συγκεκριμένες μεθόδους.

Παιδεία ονομάζεται πρώτον, η συστηματική παροχή γνώσεων, η διαδικασία αγωγής που στοχεύει στην άνοδο του πνευματικού επιπέδου του πολίτη. Συνώνυμο είναι η εκπαίδευση και η μόρφωση. Δεύτερον, ότι έχει αποκομίσει κανείς ως αποτέλεσμα μάθησης, οι ποικίλες πνευματικές αντιδράσεις που έχει δεχθεί με συνώνυμα τη μόρφωση, την καλλιέργεια και την κουλτούρα. Τρίτον, η ποιότητα ανατροφής κάποιου, η ποιοτική και ηθική αγωγή και τέταρτον, το σύνηθες δημόσιο σύστημα μαζικής ισότιμης παροχής γνώσεων στα μέλη ενός συνόλου, δηλαδή, το κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Η καλλιέργεια των νοητικών, σωματικών και ψυχικών δυνάμεων των νέων μέσα από ένα γενικό και προκαθορισμένο σύστημα αποτελεί το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. σκοπός ενός τέτοιου συστήματος είναι η παιδεία.

Η λέξη «παιδεία» στην αρχαιότητα σήμαινε ότι περίπου σημαίνει σήμερα η λέξη «κουλτούρα». Δηλαδή, η γενικότερη πνευματική και ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου και μαζί και ο πολιτισμός. Σήμερα, με τη σημασιολογική αντίθεση μεταξύ τεχνικού υλικού πολιτισμού και καλλιέργειας κουλτούρας η χρήση της λέξης «κουλτούρα» υποδηλώνει την καλλιέργεια μέσα από την σχολική εκπαίδευση, αλλά και εκτός αυτής με τη γενικότερη έννοια.

Η λέξη «εκπαίδευση» αναφέρεται, κυρίως, στην παιδεία που παρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα και στους λειτουργούς του, δηλαδή, τους εκπαιδευτικούς. Ωστόσο, το σχολείο και η εκπαίδευση γενικότερα δεν αποβλέπουν μόνο στην παροχή γνώσεων και στην καλλιέργεια της νόησης των μαθητών, αλλά και στη μόρφωση, στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, στη διάπλαση του χαρακτήρα τους και στην εν γένει διαπαιδαγώγησή τους.

Τέλος, η ανάπτυξη και άσκηση όλων των πλευρών της προσωπικότητας που δεν έχουν σχέση με τη γνώση συνιστούν αυτό που αποκαλούμε «αγωγή».

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην έκθεση τονίζεται ότι το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου είναι το πρώτο από μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών, που αφορούν στη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την υλοποίηση του προγράμματος νέου σχολείου. Το σχέδιο δράσης εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις αρχές Μαρτίου και εντάσσεται στην συνολική πρόταση της Κυβέρνησης προς υλοποίηση του διακηρυγμένου στόχου, για δημόσια δωρεάν και υψηλής ποιότητας εκπαίδευση για όλους.

Το νέο σχολείο ταυτίζεται με τη συνολική αλλαγή του περιεχομένου και τις λειτουργίες του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας επιδιώκοντας να κάνει πράξη το ζητούμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας που είναι «πρώτα ο μαθητής». Ο μαθητής τίθεται στο επίκεντρο του συνόλου των πρωτοβουλιών της εκπαίδευσης με στόχο τη διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων για την εκπλήρωση υψηλών προσδοκιών, την άρση των ανισοτήτων και τη σύγκλιση με τους στόχους που έχουν τεθεί για την εκπαίδευση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Εκτός του προγράμματος για το νέο σχολείο είναι νομίζω γνωστές σε όλους σας οι παράλληλες δράσεις που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, όπως οι ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας, η αναδιοργάνωση του Ολοήμερου Σχολείου, οι στοχευμένες επιμορφώσεις, η ψηφιακή τάξη, το ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, το ηλεκτρονικό βιβλίο, ο προσωπικός υπολογιστής του μαθητή κ.α.

Το σχέδιο νόμου διαρθρώνεται σε έξι κεφάλαια. Τα πρώτα τρία κεφάλαια αναφέρονται στην αναβάθμιση των προσόντων και το ρόλο του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σας μιλά ένας εκπαιδευτικός που υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση επί 27 ολόκληρα χρόνια. Παρά το γεγονός ότι από την πρώτη μέρα που διάβηκα ως νεοδιοριζόμενος το κατώφλι του Γυμνασίου Αετού Φλώρινας πέρασαν πολλά χρόνια, εν τούτοις κρατώ ακόμη έντονη την ανάμνηση της αγωνίας και του φόβου που με διακατείχε μήπως και δεν φανώ αντάξιος της υψηλής αποστολής που μου ανέθετε η κοινωνία. Η ίδια αγωνία με διακατέχει και τώρα από άλλη όμως σκοπιά.

Σήμερα έχω την ιδιότητα του Εισηγητή της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε ένα κρίσιμο νομοσχέδιο και ταυτόχρονα την ιδιότητα του μέλους του νομοθετικού Σώματος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ως εκπαιδευτικός με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μου επηρέαζα έναν μικρό αριθμό μαθητών, τώρα, όμως, με την ψήφο μου καθορίζω το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων. Αισθάνομαι αυτό το καθήκον πολύ βαρύ γι αυτό και οι προτάσεις, οι παρατηρήσεις και οι συμφωνίες μου θα είναι μετρημένες και ξάστερες.

Την παρέμβασή μου για την ενότητα αυτή του σχεδίου νόμου θέλω να την ξεκινήσω με την κατάθεση της οφειλόμενης τιμής προς το έργο του Έλληνα εκπαιδευτικού, ο οποίος στη διαχρονική του πορεία και παρά τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες έδωσε τη μάχη μέσα στο δημόσιο σχολείο με εντυπωσιακά πολλές φορές αποτελέσματα. Το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει το έργο του και τιμά την αποστολή του. Στο παρελθόν ως Κυβέρνηση έδωσε δείγματα γραφής για την κοινωνική και οικονομική του αναβάθμιση. Συμπεριφορά που δεν πρόκειται να απεμπολήσει ούτε στους δύσκολους σημερινούς καιρούς. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο Πρωθυπουργός, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να στοιχηματίσουμε στο μέλλον πρέπει να επενδύσουμε στη γνώση και η παιδεία είναι ο καταλύτης για την ανάπτυξη της χώρας μας. Ο εκπαιδευτικός θέλουμε να είναι ο πρωταγωνιστής στο σχολείο, στην κοινωνία, παντού.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι κοινός τόπος πως η αντιμετώπιση των νέων, σύνθετων και μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο σημερινός εκπαιδευτικός στο σχολείο και στην τάξη απαιτεί συνδυασμό υψηλών γνώσεων και ειδικών δεξιοτήτων. Για αυτόν ακριβώς το λόγο σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου τα προσόντα των εκπαιδευτικών αναβαθμίζονται. Το εκπαιδευτικό έργο αξιολογείται. Μεταξύ εκπαιδευτικού και τάξης δημιουργούνται συνθήκες σταθερής σχέσης. Ικανοί και άξιοι αξιοποιούνται για την στελέχωση της εκπαίδευσης. Ο εξορθολογισμός στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού είναι καθημερινή πρακτική.

Η προϋπόθεση επιτυχούς συμμετοχής στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για τον διορισμό στην εκπαίδευση, το πιστοποιητικό διδακτικής και παιδαγωγικής επάρκειας, η καθιέρωση ηλεκτρονικού συστήματος για τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών προς ενίσχυση της αντικειμενικότητας, η εφαρμογή συστήματος αξιοκρατικής επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης, τα συστήματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης, ο προγραμματισμός δράσης κάθε σχολικής μονάδας, η γνωμοδότηση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων για τον Πρόεδρο που θα επιλέγει τα στελέχη της εκπαίδευσης, η παροχή δεύτερης ειδικότητας στους εκπαιδευτικούς είναι μερικά σημεία του σχεδίου νόμου που επιχειρούν να νομοθετήσουν τα αυτονόητα. Μακάρι όλοι οι εκπαιδευτικοί μας να ήταν ή να μπορούσαν να γίνουν άριστοι. Επειδή αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί, το σχέδιο νόμου επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες, ώστε να γίνουν καλοί δάσκαλοι. Η πολιτεία οφείλει να κάνει το χρέος της χωρίς να τσιγκουνεύεται σε τίποτα. Ένας καλός εκπαιδευτικός πρέπει να πληροί κάποιες καλές προϋποθέσεις.

Πρώτα – πρώτα πρέπει να γνωρίζει το αντικείμενο της επιστήμης του καλά. Δεύτερον, να διαθέτει περισσότερες γενικές γνώσεις από τους μαθητές τους οποίους διδάσκει. Τρίτον, να έχει την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια. Τέταρτον, εάν χρειαστεί να μπορεί να διαχειριστεί απλά ζητήματα που αφορούν στην λειτουργία της σχολικής μονάδας. Αυτά είναι αυτονόητα, αυτό, όμως, οφείλουμε να κατορθώσουμε.

Είναι βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης θα υπάρξει εξαντλητική συζήτηση, ώστε η τελική διατύπωση των άρθρων να είναι η βέλτιστη.

 

Το σχέδιο νόμου διαρθρώνεται σε έξι κεφάλαια. Τα πρώτα τρία κεφάλαια αναφέρονται στην αναβάθμιση των προσόντων και το ρόλο του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σας μιλά ένας εκπαιδευτικός που υπηρέτησε τη δημόσια εκπαίδευση επί 27 ολόκληρα χρόνια. Παρά το γεγονός ότι από την πρώτη μέρα που διάβηκα ως νεοδιοριζόμενος το κατώφλι του Γυμνασίου Αετού Φλώρινας πέρασαν πολλά χρόνια, εν τούτοις κρατώ ακόμη έντονη την ανάμνηση της αγωνίας και του φόβου που με διακατείχε μήπως και δεν φανώ αντάξιος της υψηλής αποστολής που μου ανέθετε η κοινωνία. Η ίδια αγωνία με διακατέχει και τώρα από άλλη όμως σκοπιά.

Σήμερα έχω την ιδιότητα του Εισηγητή της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε ένα κρίσιμο νομοσχέδιο και ταυτόχρονα την ιδιότητα του μέλους του νομοθετικού Σώματος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ως εκπαιδευτικός με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μου επηρέαζα έναν μικρό αριθμό μαθητών, τώρα, όμως, με την ψήφο μου καθορίζω το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων. Αισθάνομαι αυτό το καθήκον πολύ βαρύ γι αυτό και οι προτάσεις, οι παρατηρήσεις και οι συμφωνίες μου θα είναι μετρημένες και ξάστερες.

Την παρέμβασή μου για την ενότητα αυτή του σχεδίου νόμου θέλω να την ξεκινήσω με την κατάθεση της οφειλόμενης τιμής προς το έργο του Έλληνα εκπαιδευτικού, ο οποίος στη διαχρονική του πορεία και παρά τις δύσκολες και αντίξοες συνθήκες έδωσε τη μάχη μέσα στο δημόσιο σχολείο με εντυπωσιακά πολλές φορές αποτελέσματα. Το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει το έργο του και τιμά την αποστολή του. Στο παρελθόν ως Κυβέρνηση έδωσε δείγματα γραφής για την κοινωνική και οικονομική του αναβάθμιση. Συμπεριφορά που δεν πρόκειται να απεμπολήσει ούτε στους δύσκολους σημερινούς καιρούς. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο Πρωθυπουργός, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να στοιχηματίσουμε στο μέλλον πρέπει να επενδύσουμε στη γνώση και η παιδεία είναι ο καταλύτης για την ανάπτυξη της χώρας μας. Ο εκπαιδευτικός θέλουμε να είναι ο πρωταγωνιστής στο σχολείο, στην κοινωνία, παντού.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι κοινός τόπος πως η αντιμετώπιση των νέων, σύνθετων και μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο σημερινός εκπαιδευτικός στο σχολείο και στην τάξη απαιτεί συνδυασμό υψηλών γνώσεων και ειδικών δεξιοτήτων. Για αυτόν ακριβώς το λόγο σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου τα προσόντα των εκπαιδευτικών αναβαθμίζονται. Το εκπαιδευτικό έργο αξιολογείται. Μεταξύ εκπαιδευτικού και τάξης δημιουργούνται συνθήκες σταθερής σχέσης. Ικανοί και άξιοι αξιοποιούνται για την στελέχωση της εκπαίδευσης. Ο εξορθολογισμός στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού είναι καθημερινή πρακτική.

Η προϋπόθεση επιτυχούς συμμετοχής στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για τον διορισμό στην εκπαίδευση, το πιστοποιητικό διδακτικής και παιδαγωγικής επάρκειας, η καθιέρωση ηλεκτρονικού συστήματος για τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών προς ενίσχυση της αντικειμενικότητας, η εφαρμογή συστήματος αξιοκρατικής επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης, τα συστήματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης, ο προγραμματισμός δράσης κάθε σχολικής μονάδας, η γνωμοδότηση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων για τον Πρόεδρο που θα επιλέγει τα στελέχη της εκπαίδευσης, η παροχή δεύτερης ειδικότητας στους εκπαιδευτικούς είναι μερικά σημεία του σχεδίου νόμου που επιχειρούν να νομοθετήσουν τα αυτονόητα. Μακάρι όλοι οι εκπαιδευτικοί μας να ήταν ή να μπορούσαν να γίνουν άριστοι. Επειδή αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί, το σχέδιο νόμου επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες, ώστε να γίνουν καλοί δάσκαλοι. Η πολιτεία οφείλει να κάνει το χρέος της χωρίς να τσιγκουνεύεται σε τίποτα. Ένας καλός εκπαιδευτικός πρέπει να πληροί κάποιες καλές προϋποθέσεις.

Πρώτα – πρώτα πρέπει να γνωρίζει το αντικείμενο της επιστήμης του καλά. Δεύτερον, να διαθέτει περισσότερες γενικές γνώσεις από τους μαθητές τους οποίους διδάσκει. Τρίτον, να έχει την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια. Τέταρτον, εάν χρειαστεί να μπορεί να διαχειριστεί απλά ζητήματα που αφορούν στην λειτουργία της σχολικής μονάδας. Αυτά είναι αυτονόητα, αυτό, όμως, οφείλουμε να κατορθώσουμε.

Είναι βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης θα υπάρξει εξαντλητική συζήτηση, ώστε η τελική διατύπωση των άρθρων να είναι η βέλτιστη.

 

ως ολοκληρωμένη εκπαιδευτική πολιτική. Οι συνέπειες στο σύνολο της εκπαίδευσης υπήρξαν ορατές και ταλαιπωρούν ακόμη τον εκπαιδευτικό χώρο. Αποσπασματικότητα και αναποτελεσματικότητα παντού.

Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ στους πρώτους 7 μήνες της διακυβέρνησής του, δεν παρουσίασε μόνο έναν αναλυτικό πλαίσιο αρχών, προχώρησε ήδη σε σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία με την κατάθεση προς ψήφιση του παρόντος πολυνομοσχεδίου. Η κυβέρνηση, βέβαια δεν κατέχεται από το σύνδρομο του αλάθητου και στις προθέσεις της δεν είναι να κρυφτεί πίσω από τα προβλήματα. Στην ισοπεδωτική, και γι' αυτό ατελέσφορη κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης αντιπαραθέτει την πολιτική τόλμη και την ειλικρινή διάθεση διαλόγου με όλους έως την τελευταία στιγμή.

Όραμα μας για το «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ» που θα διδάσκει στο νέο άνθρωπο, τη γνώση, τη σκέψη, το λόγο, την τέχνη. Καρδιά της εκπαίδευσης ο άνθρωπος και η παιδεία του, ο ελεύθερος άνθρωπος. Αλλά, τον ελεύθερο άνθρωπο μόνο ένας ελεύθερος δάσκαλος μπορεί να τον ετοιμάσει. Ελεύθερος σημαίνει και υπεύθυνος. Υπεύθυνος δάσκαλος και υπεύθυνος πολίτης. Η ελευθερία συνεπάγεται ευθύνες. Οι ευθύνες προϋποθέτουν ελευθερία.

Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την Κυβέρνηση του, η εκπαίδευση αποτελεί το πλέον προνομιακό χώρο άσκησης ελευθερίας και ευθύνης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σέβεται και εμπιστεύεται τον εκπαιδευτικό. Με βάση αυτές τις θέσεις και αυτές τις αρχές θα ολοκληρώσουμε την ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου και θα συνεχίσουμε την νομοθετική μας πρωτοβουλία, για το σύνολο των τομέων της εκπαίδευσης. Στην αναγεννητική και ανατρεπτική αυτή προσπάθεια θέλουμε τους πάντες συνοδοιπόρους. Συμμάχους στην «επανάσταση» του αυτονόητου. Στο κέντρο του ενδιαφέροντος μας, ο μαθητής και πρωταγωνιστής ο Έλληνας εκπαιδευτικός.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Βόζεμπεργκ.

ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ(Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας την εισήγηση του εκλεκτού συναδέλφου του κ. Παντούλα, είχα την εντύπωση ότι συζητάμε ένα νόμο πλαίσιο, αυτή την εικόνα εισέπραξα. Αυτό το οποίο σε πρώτο επίπεδο έχω να παρατηρήσω, είναι ότι όχι μόνο δεν συζητάμε ένα νόμο πλαίσιο που θα περιμέναμε μετά από έξι μήνες ανάληψης της εξουσίας από την Κυβέρνηση, αλλά αντίθετα συζητάμε ένα σχέδιο νόμου, το οποίο περιλαμβάνει ατάκτως ειρημένες διατάξεις που αφορούν σε πολύ συγκεκριμένα θέματα.

Μια πρώτη παρατήρηση που θέλω να κάνω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι πραγματικά αιφνιδιαστήκαμε με τον τρόπο που κατατέθηκε αυτό το σχέδιο νόμου. Αυτό το λέω διότι όλοι γνωρίζετε, ότι αυτό κατατέθηκε απόγευμα της Δευτέρας, ενώ ήδη είχαν δει το φως της δημοσιότητας κατ' αποκλειστικότητα συγκεκριμένη εφημερίδα το Σάββατο με τα άρθρα του σχεδίου νόμου και εμείς αναμέναμε να μελετήσουμε το σχέδιο νόμου, προκειμένου να τοποθετηθούμε υπεύθυνα, διαβάζοντας μια εφημερίδα. Αυτό θεωρώ ότι αποτελεί μια κοινοβουλευτική ανορθοδοξία και προσβάλλει και εμάς τους Βουλευτές και το σύστημα και τον κοινοβουλευτισμό.

Το γεγονός ότι κατατίθεται ένα σχέδιο νόμου τη Δευτέρα και ορίζεται η αρμόδια επιτροπή την Τετάρτη, ουσιαστικά μία μέρα μετά και πρέπει να ολοκληρωθεί σε δύο συνεδριάσεις, εξηγείται μόνο από ένα λόγο. Εάν υπήρχε μια πάρα πολύ επείγουσα αναγκαιότητα να ρυθμιστεί κάτι από το οποίο το κράτος, εάν δεν ρυθμιζόταν θα υφίστατο μια μεγάλη βλάβη. Κάτι τέτοιο όμως δεν προκύπτει και όχι μόνο δεν προκύπτει, αντιθέτως προκύπτει μια σπουδή στην κατάθεση αυτού του σχεδίου νόμου στο μέσο μίας γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής, που προκύπτει από τα οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας σήμερα και ένα σχέδιο νόμου το οποίο περιμένει όλη η εκπαιδευτική κοινότητα, οι γονείς, οι μαθητές και όλη η κοινωνία επί 6 μήνες και που έπρεπε να έχει τη μορφή ενός νόμου πλαισίου, ξαφνικά έχει τη μορφή αποσπασματικών διατάξεων, τα οποία είναι αόριστα σε πολλά σημεία και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κοινωνική συναίνεση.

Και το λέει η ομιλούσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που κατ’ επανάληψιν έχω πει από την πρώτη στιγμή δια στόματος εμού και η Νέα Δημοκρατία την οποία εκπροσωπώ, ο χώρος της παιδείας και την εξωτερικής πολιτικής δεν είναι οι κατ’ εξοχήν χώροι που προβλέπονται και σχεδιάζουν σε πολιτικές αντιπαραθέσεις. Υπό μία, όμως, προϋπόθεση ότι εξυπηρετούντο δημόσιο συμφέρον. Και σας ρωτώ ενώπια ενωπίοις. Οι διατάξεις που έχετε ενώπιόν σας εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και ιδιαίτερα αναβαθμίζουν την εκπαίδευση; Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η Κυβέρνηση διαψεύδεται ως προς την προεκλογική αλλά και στο διηνεκές διακήρυξή της ότι τα σχέδια νόμου τυγχάνουν διαβούλευσης και εξυπηρετούνταν ανοιχτή διακυβέρνηση. Για ποια διαβούλευση μιλάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Για δύο αποσπασματικές ανακοινώσεις που έκανε η Υπουργός Παιδείας και οι αξιότιμοι κύριοι Υφυπουργοί στον δημόσιο λόγο-μονόλογο στις τηλεοράσεις και το διαδίκτυο με ανακοινώσεις αόριστου περιεχομένου αποσπασματικές και οι ίδιοι μας δηλώνουν ότι με τη διαβούλευση εκτελέστηκε με επισκεψιμότητα 3.500 επισκέψεων στο διαδίκτυο όταν έχουμε δεδομένο ότι μιλάμε τουλάχιστον για 185.000 εκπαιδευτικούς και πώς να γίνει μια διαβούλευση όταν δεν έχεις κείμενο με εισηγητική έκθεση και διατάξεις νόμου; Όταν πραγματικά δεν υπάρχει ο διάλογος που αντιπαραθέτει απόψεις από βιωμένες εμπειρίες. Άρα, δεν έγινε καμία διαβούλευση και όταν τη λέτε δημόσια θα πρέπει να δέχεστε και τον αντίλογο και ο διάλογος ο δημόσιος και ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ έπρεπε εσείς της Κυβερνήσεως να έχετε αντίλογο για να γίνετε πιο αξιόπιστοι, πιο πειστικοί προς την κοινωνία. Οι απλές ανακοινώσεις θα αποδειχθεί αύριο το πρωί ότι ήταν κενές περιεχομένου. Το λέω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι όλοι ακούσαμε για το νέο σχολείο με το συμβολικό έμβλημα «πρώτα ο μαθητής». Το σχέδιο νόμου που έχουμε ενώπιον μας από καμία διάταξη δεν έχουμε να προτάσσει τα συμφέροντα των μαθητών. Το λέω διότι σ’ αυτό το σχέδιο νόμου δεν μιλάμε σε τίποτα που να αφορά την αξιολόγηση. Το λέω διότι ακούσαμε κομβώδης εκφράσεις, με τις οποίες κανείς δεν έχει αντίρρηση να εναρμονίζεται με την ηλεκτρονική εξέλιξη για ηλεκτρονικό σχολεία, για διαδραστικούς πίνακες, για το νέο σχολείο το οποίο θα λειτουργήσει το οποίο όμως δεν εμπεριέχεται στο σχέδιο νόμου το οποίο έχουμε μπροστά μας.

Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, τι εμπεριέχεται; Ένας τρόπος κομματικής διεύθυνσης της εκπαίδευσης όχι μόνο σε όλο το επίπεδό της, αλλά κυρίως και στη στελέχωση της διοίκησης από την εκπαίδευση.

Θα γίνω συγκεκριμένη. Αντιλαμβάνεστε ότι καλό είναι να αντιπαρατίθεται κανείς στο χώρο της παιδείας πάντα με στοιχεία και επιχειρήματα. Εισάγετε τον θεσμό ενός προσώπου, αποσπασματικά θα μιλήσω το οποίο ονομάζεται «μέντορας». Το «μέντορα» αυτόν λέτε πως θα είναι ένας παλαιός εκπαιδευτικός ο οποίος υπηρετούσε στη σχολική μονάδα και ο οποίος αναλαμβάνει να καθοδηγεί τον καινούργιο εκπαιδευτικό στο στάδιο του δοκίμου και αποκρύπτετε ότι συμμετέχει και στην αξιολόγηση παρά το γεγονός ότι στο δημόσιο λόγο της η κυρία Υπουργός το έχει πει. Αναρωτιέμαι εγώ ρητορικά μαζί σας, διότι δεν περιμένω απάντηση αυτή τη στιγμή, ο «μέντορας» αυτός πώς έχει αξιολογηθεί; Μόνο η εμπειρία του ότι υπηρέτησε σε κάποιο σχολείο που μάλιστα δεν θέτετε και τον χρονικό περιορισμό του πόσο υπηρέτηση είναι ικανός να υπηρετεί έναν δόκιμο εκπαιδευτικό ο οποίος έχει εξοπλιστεί με το πιστοποιητικό κατάρτισης και ως προς την εκπαίδευση; Ποιος τον επιλέγει και με ποια κριτήρια συμμετέχει στην αξιολόγηση; Επιπρόσθετα, επιλέγετε να καταργήσετε τις ήδη δομές που υπήρχαν ως προς την πρόσληψη εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση και κάνετε κάτι το οποίο αναιρεί την ίδια σας τη φυσιογνωμία σε φιλοσοφικό επίπεδο. Είχατε κατηγορήσει τη Νέα Δημοκρατία με στεντόρεια τη φωνή για τον τρόπο της συνέντευξης. Σήμερα επαναφέρετε τη συνέντευξη, καταργείτε τις εξετάσεις και μάλιστα την μοριοδοτείτε με εξαιρετικά υπερβολική μοριοδότηση προκειμένου να την ελέγξετε. Να ελέγξετε δηλαδή τα φυσικά πρόσωπα τα οποία θα προσληφθούν σ’ αυτούς τους τομείς. Επιπρόσθετα, μιλάτε για το πιστοποιητικό εκπαιδευτικής και διδακτικής επάρκειας, εισάγετε έναν καινοφανή θεσμό μα ο νόμος 2525/97, ο δικός σας νόμος, που τέθηκε από εσάς «στο ψυγείο» κατά το κοινός λεγόμενο, αυτό ακριβώς προέβλεπε. Κανείς δεν αντιλέγει στην αναγκαιότητα ο εκπαιδευτικός να έχει την επάρκεια του να διδάσκει. Αλλά μην μας λέτε ότι σήμερα αναστατώνετε εν τω μέσω της κινητοποιήσεως οποιασδήποτε εξέγερσης που αφορά στην οικονομική ένδεια και φέρνετε αποσπασματικά κάποιες διατάξεις σχεδίου νόμου, διότι φέρνετε κάτι καινούργιο. Τίποτα καινούργιο δεν φέρνετε. Μιλάτε για το νέο σχολείο ενώ ουσιαστικά εξαλείφετε τον εθνικό χαρακτήρα που θα έπρεπε ίσως να σας παραδειγματίσει από τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, την Αγγλία, την Γαλλία, την

Γερμανία, οι οποίες προστατεύουν τα εθνικά τους χαρακτηριστικά, βάζετε τίτλους στους οποίους δεν έχει κανείς καμία αντίρρηση αν οι τίτλοι όμως αυτοί ανταποκρίνονται και σε ουσιαστικό περιεχόμενο; Φέρνετε εσπευσμένα το σχέδιο νόμου πέραν του γεγονότος ότι θέλετε με κομματικά κριτήρια να ελέγξετε και την εκπαίδευση και τη διοίκηση για να καταργήσετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη βάση του δέκα. Επ’ αυτού θα έχω έναν αντίλογο όχι μόνο σε κομματικό επίπεδο, αλλά σε φιλοσοφικό και προσωπικό επίπεδο. Ισχυρίστηκε η κυρία Υπουργός και δεν έχω καμία αμφιβολία να συμφωνήσω μαζί της, αλλά το ζήτησα επανειλημμένως και δεν μου δόθηκε ότι έχει δύο μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν ότι αυτό το μέτρο ήταν ατελέσφορο. Όχι μόνον καμία μελέτη δεν δόθηκε σε εμένα, αλλά ζήτησα αρμοδίως οποιαδήποτε μελέτη και την αναζήτησα επιστημονικά και στο διαδίκτυο και στην βιβλιογραφία. Δεν βρήκα καμία διότι δεν μπορούσε να αποδειχτεί ότι τέσσερα χρόνια αυτό το μέτρο ήταν ατελέσφορο. Να μας πείτε ειλικρινά ότι θέλετε την κατάργηση της βάσης του δέκα, διότι δεν εξυπηρετείται η περιφερειακή ανάπτυξη. Να το δεχτούμε. Να μας το πείτε διότι θέλετε να εξυπηρετήσετε κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα της παιδαγωγικής πολιτικής, να το καταλάβουμε με επιχειρήματα. Να συμφωνήσουμε έτσι μαζί σας στην κατάργηση της βάσης του δέκα εάν είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που ελπίζουμε να φτάσει κάποια στιγμή στη χώρα μας, η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που πραγματικά να μην είχαν αξία οι εξετάσεις.

Θα σας έλεγα μία πολιτική τόλμη να καταργήσετε τις εξετάσεις παρά να καταργείτε τη βάση του δέκα, διότι στον λόγο που θα πάρουν οι συνάδελφοί μου οι οποίοι έχουν υπηρετήσει στο συγκεκριμένο υπουργείο, θα σας αποδείξουν ότι ήταν αναγκαίο να υπάρχει η βάση του δέκα και μάλιστα συγκεκριμένα ο κ. Ταλιαδούρος θα σας το αποδείξει με πολύ συγκεκριμένα επιχειρήματα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της κυβερνητικής παρατάξεως, θα σας θυμίσω ότι ο Πρωθυπουργός και Αρχηγός σας, είχε προτείνει κάποτε, δεν τολμήσατε όμως να το κάνετε, στην αναθεώρηση του Συντάγματος στην κατάργηση του άρθρου 16, την οποία υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία και αυτό το λέω διότι εάν τότε είχατε τολμήσει να συμφωνήσετε στην κατάργηση του ανωτέρου άρθρου, να επεκτείνετε τις επενδύσεις στη χώρας μας που ούτως ή άλλως η βιομηχανία τους είναι μόνο η ναυτιλία και ο τουρισμός στην εκπαίδευση και να υπάρχει επένδυση με στόχο και σκοπό να υπάρχει εισδοχή και άλλων φοιτητών στη χώρα μας θα είχε λυθεί το πρόβλημα και της βάσεως του δέκα και οτιδήποτε.

Θέλω να πω τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Νέα Δημοκρατία είχε και έχει πάντοτε την παρρησία να υποστηρίζει πάντοτε τις διατάξεις που θεωρεί πως είναι στη σωστή κατεύθυνση και αναμφισβήτητα σ’ αυτό το σχέδιο νόμο υπάρχουν διατάξεις σε σωστή κατεύθυνση που θα τις ψηφίσουμε, όμως, επί της αρχής θα το καταψηφίσουμε με το σκεπτικό ότι γίνεται εσπευσμένα, αποσπασματικά και πρόχειρα και επιχειρηματολογώ στο πρόχειρα, διότι πολύ σημαντικές προβλέψεις αποτυπώνονται μέσα στις μεταβατικές διατάξεις και όχι στις κύριες σε πρώτο επίπεδο, αλλά και διότι μετά από έξι μήνες περιμέναμε ένα νόμο – πλαίσιο που να καλύπτει και την τριτοβάθμια και έχουμε μπροστά μας ένα σχέδιο νόμου με αποσπασματικές διατάξεις που εξυπηρετεί μόνο πολιτικές σκοπιμότητες. Σας ευχαριστώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην αιτιολογική έκθεση υπάρχει ο διακηρυγμένος λόγος της Κυβέρνησης για δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας παιδεία για όλους. Βεβαίως εμείς διαφωνούμε σε όλα. Στο δημόσιο χαρακτήρα, στην δωρεάν εκπαίδευση και στην υψηλή ποιότητα. Θα προσπαθήσω να το αποδείξω. Δεν θα επαναλάβουμε τις θέσεις που εκφράσαμε στην αίθουσα αυτή πριν από μία εβδομάδα. Κυβέρνηση και ΜΜΕ μέσα από μια κατευθυνόμενη προπαγάνδα επικεντρώνονται κυρίως γύρω από τη βάση του δέκα και τη δήθεν αξιοκρατία στις προσλήψεις των εκπαιδευτικών.

Το κεφάλαιο και τα κόμματά του δουλεύουν με τις στρατηγικές τους στοχεύσεις σε ευρωπαϊκό αλλά και σε εθνικό επίπεδο. Βασικό ζητούμενο είναι το τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά την κρίση. Η θέση που θα βρεθεί η Ε.Ε. σε αυτό το σκληρότατο ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αναδυόμενες καπιταλιστικές οικονομίες. Στόχος, επιδίωξη είναι να κάνει ακόμα πιο φθηνή την εργατική δύναμη. Σε αυτό αναφέρονται οι επιδιωκόμενες αλλαγές και στην εκπαίδευση, με στόχους και χρονοδιαγράμματα. Η βίαιη επίθεση στο εισόδημα, το φορολογικό, το ασφαλιστικό, η γενίκευση της ελαστικής απασχόλησης, η εκπαίδευση, οι αλλαγές στην αστική διοίκηση είναι ένα συνολικό αντιδραστικό πακέτο που υλοποιούν από κοινού Κυβέρνηση και Ε.Ε.. Γι’ αυτό βέβαια έχουν την ανοικτή στήριξη και της Κυβέρνησης και του ΛΑ.Ο.Σ., γι’ αυτό και το ελληνικό κεφάλαιο τους στηρίζει άμεσα αλλά και μέσω των συγκροτημάτων των μέσων ενημέρωσης.

Οι νέες αναδιαρθρώσεις προωθούνται στο έδαφος που έχουν δημιουργήσει προηγούμενες αντιδραστικές δομές που έγιναν και ήδη υλοποιούνται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η πενταετία της Νέας Δημοκρατίας και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έβγαλαν αρκετή βρώμικη δουλειά. Δεν είναι τυχαίο που αρκετές από τις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου αυτού, όπως δόκιμος εκπαιδευτικός, αξιολόγηση, παιδαγωγική επάρκεια, υπάρχουν και σε προηγούμενους νόμους που έμειναν ανενεργοί.

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες συνδυάζονται με τις αρχές συγκρότησης του σχεδίου «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», που έρχεται να δέσει στο πώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πάρει υπό τη σκέπη της τους τομείς της Παιδείας. Θα γίνουν στο σώμα ενός ταξικού εκπαιδευτικού συστήματος που πληρώνεται αδρά από την εργατική λαϊκή οικογένεια, που έβγαλε σε χρονιά κρίσης πάνω από 2,9 δισ. ευρώ από την τσέπη της. Για ποια δωρεάν παιδεία μιλάμε; Μιλάμε για την κατ’ όνομα δωρεάν και γενικευμένα υπονομευμένη δημόσια εκπαίδευση. ΟΙ σχεδιασμοί αυτοί απαξιώνουν τη μόρφωση, εκμηδενίζουν πτυχία, γενικεύουν τη σύγχρονη αμορφωσιά σε όλη την κλίμακα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες στις επιχειρήσεις παντού, σε κάθε βαθμίδα, δημιουργώντας και νέα πεδία για επιχειρηματικές δραστηριότητες, κτυπούν τον ενιαίο χαρακτήρα που συνεχίζει έστω ακόμα να έχει η ταξική εκπαίδευση στη χώρα μας. Θέλουν να απαλλάξουν το κράτος ακόμα και από αυτόν το σχεδιασμό που κάνει ενιαία. Μετατρέπουν την εκπαιδευτική διαδικασία σε ατομική υπόθεση, ατομική ευθύνη του μαθητή, φοιτητή, εκπαιδευτικού και φυσικά της λαϊκής οικογένειας. Οι συνέπειες θα επιδράσουν ακόμα πιο βίαια στις νεανικές συνειδήσεις, οδηγώντας το νέο να λειτουργεί και να σκέφτεται σαν αναλώσιμη, ευέλικτη μονάδα, που πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της αγοράς.

Το νέο σχολείο που εγκαινιάζει με το πολυνομοσχέδιο η Κυβέρνηση, κεντράροντας στην αυτοαξιολόγηση της μονάδας και στην πλήρη χειραγώγηση του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού, σπάει τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, βαθαίνει την ταξική διαφοροποίηση όχι μόνο στη δομή αλλά και στο περιεχόμενο. Οδηγεί στην

πλήρη εξατομίκευση. Ως Κυβέρνηση θέλετε να τελειώνετε με το ενιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας, με το κοινό βιβλίο ακόμα και με τις κοινές τάξεις ξεχωρίζοντας μέτριους από άριστους. Το σχολείο σαν μονάδα φτιάχνει προγράμματα, αναζητά πόρους, επιλέγει μαθητές, αξιολογείται για τις επιδόσεις του με αγοραία κριτήρια. Αυτές οι εξελίξεις σπάνε και τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, απαιτώντας να παίξουν βασικό ρόλο στη συναρμολόγηση μιας νεανικής προσωπικότητας αποδομημένης, αμόρφωτης, «φορτωμένης» με δεξιότητες, σκόρπιες γνώσεις και άχρηστες πληροφορίες.

Μέσα από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που κατατέθηκε επέρχεται μια παραπέρα υποβάθμιση των καθηγητικών σχολών, αφού απαιτείται η βεβαίωση παιδαγωγικών δεξιοτήτων και μιλάω για τις καθηγητικές σχολές τόσο τις φιλολογικές όσο και της φυσικομαθηματικής σχολής. Αναφέρεται για το χρόνο παραμονής στη σχολική μονάδα με την πρώτη τοποθέτηση μετά τον διορισμό για τρία χρόνια. Αν όντως ενδιαφέρεται το Υπουργείο για την παραμονή αυτή πρέπει να λάβει υπόψη του και τις κοινωνικές συνθήκες. Άρα είναι υποχρέωσή του να εξασφαλίσει στέγη και μετακίνηση στον εκπαιδευτικό που είναι υποχρεωμένος για τρία χρόνια να είναι εκτός του τόπου κατοικίας του.

Όσον αφορά στον περιορισμό των προσλήψεων, που είναι και ένα από τα ζητούμενα του νομοσχεδίου, παίρνει υπόψη του τον υπολογισμό των κενών δημιουργώντας τα 30άρια τμήματα. Επεκτείνει τις υποχρεωτικές 5 ώρες υπερωρίας, τη δεύτερη ειδικότητα και όλα αυτά στην κατεύθυνση του περιορισμού των προσλήψεων. Υπάρχει αίτημα των αναπήρων και έχει κατατεθεί και ερώτηση από το κόμμα μας για 160 άτομα συναδέλφους που έχουν πετύχει στον ΑΣΕΠ και έπρεπε να έχουν διοριστεί από τον Σεπτέμβρη, με βάση το νόμο του 2009, και παρόλα αυτά ακόμα είναι «στα αζήτητα», θα μου επιτρέψετε την έκφραση, δεν έχουν διοριστεί ακόμα δηλαδή.

Σε μια εποχή λοιπόν αντιλαϊκής λαίλαπας σε βάρος της λαϊκής οικογένειας υφίσταται και υπάρχει μια υποκρισία όταν μιλάμε για κοινωνικές ευαισθησίες. Πέρα από τα παιδιά αυτά των ειδικών αναγκών, τους εκπαιδευτικούς των ειδικών αναγκών, τους συναδέλφους που έχουν αναπηρία πάνω από το 67%, υπάρχουν και άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι ο Σύλλογος των Μονογονεϊκών Οικογενειών η «Ελπίδα», οι οποίοι ζητούν να έχουν την ίδια θετική αντιμετώπιση από το Υπουργείο και μιλάμε για εκπαιδευτικούς που είναι αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών με ανήλικα παιδιά εξαιτίας του θανάτου του ενός εκ των δύο γονιών κατά τη διάρκεια του γάμου. Ζητάμε επίσης να υπάρξει μεγαλύτερη μοριοδότηση για αυτές τις κοινωνικές ομάδες όπως είναι για τα παιδιά με αναπηρία 67%, και μιλάμε για δεκάδες, όχι παραπάνω, συναδέλφους. Η μοριοδότηση να είναι πάνω από 5 όπως προβλέπεται από το σχετικό νομοσχέδιο.

Θέλοντας τα επιλεγμένα στελέχη να παίξουν ενεργητικό ρόλο στις αναδιαρθρώσεις, βάζετε 15 μονάδες για την προσωπικότητα και μετά από προφορική συνέντευξη ενώπιον του αρμόδιου συμβουλίου. Δεκαπέντε μονάδες είναι η υψηλότερη μοριοδότηση. Δίνετε την υψηλότερη μοριοδότηση από όλα τα προσόντα, δηλαδή και από το διδακτικό έργο και από τη διδακτική εμπειρία και από το συγγραφικό έργο και από το ερευνητικό έργο. Τη μοριοδότηση αυτή τη θεωρούμε απαράδεκτα υψηλή. Δίνετε δύο μονάδες στους συναδέλφους οι οποίοι μετατίθενται, αποσπώνται στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας. Εμείς λέμε να διορίζεται διοικητικό προσωπικό, το εκπαιδευτικό προσωπικό «εφ’ ώ ετάχθη». Έχετε ήδη μεριμνήσει όσον αφορά την αξιολόγηση. Διαφωνούμε με την κυρία Βόζεμπεργκ που είπε ότι δεν αναφέρεται. Ίσα – ίσα. Στις 31 του Μάρτη εκδόθηκε η εγκύκλιος προς όλους τους αρμόδιους και έτσι μπαίνει μπροστά η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, κάνοντας πράξη το διαφοροποιημένο σχολείο της αγοράς και της αμάθειας. Το Υπουργείο Παιδείας και πολλά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν αυτή την αξιολόγηση ως τρόπο συμμετοχής των γονιών και των μαθητών στη λειτουργία της σχολικής μονάδας. Η κατεύθυνση του

Υπουργείου είναι τελείως διαφορετική και η συμμετοχή στις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα άλλοθι. Στην ουσία ετοιμάζεται το πλαίσιο για την αυτόνομη λειτουργία του σχολείου και το σπάσιμο του ενιαίου της εκπαίδευσης και την κατηγοριοποίηση των μονάδων αυτών.

Στο κεφάλαιο δ΄ για τα συγγράμματα κάτι αλλάζει. Και τι αλλάζει; Ενώ μέχρι τώρα ο Υπουργός ή η Υπουργός όριζε τους τρόπους με τους οποίους γινόταν η δωρεάν προμήθεια των συγγραμμάτων, τώρα καθορίζονται οι προϋποθέσεις. Άρα μπαίνει υπό αίρεση. Γιατί λοιπόν αυτή η αλλαγή, γιατί προϋποθέσεις;

 

Μέσω, λοιπόν, των ειδικών λογαριασμών, από το παράθυρο δημιουργείται η πόρτα, ούτως ώστε να έχουμε μεγαλύτερη παρέμβαση των επιχειρήσεων, επιχειρηματική δραστηριότητα στα πανεπιστήμια και ικανοποιείται έτσι – και ως πανεπιστημιακός θα μου επιτρέψετε να νιώσω προσβεβλημένος – το αίτημα της ΠΟΣΔΕΠ, να έχουμε το αφορολόγητο στα επιδόματα ή στο κομμάτι της οικονομικής αποζημίωσης, που παίρνουμε μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων.

Όσον αφορά στα λοιπά θέματα των ΑΕΙ, στη σύγκλητο, που μετέχουν οι αντιπρόσωποι των μελών ΔΕΠ, μέχρι τώρα ήταν αναπληρωτές επίκουροι και λέκτορες. Τώρα, μέσω αυτής της έμμεσης τροπολογίας, μπαίνουν και οι πρωτοβάθμιοι στις συγκλήτους, η συντριπτική πλειοψηφία τους, για να μην πούμε και το σύνολο. Οι πρωτοβάθμιοι είναι πρόεδροι, κοσμήτορες. Να βάλουμε και άλλους, κακό δεν είναι, αλλά και καλό δεν είναι.

Όσον αφορά στο τέλος για τις εργασιακές σχέσεις, στον αέρα τινάζονται οι εργασιακές σχέσεις, αφού επιβάλλονται, με καρότο και μαστίγιο, οι ελαστικές μορφές όσον αφορά στην ιδιωτική εκπαίδευση, με στόχο πάντα την ικανοποίηση του κόστους, που έχουν οι εργαζόμενοι για το σχολάρχη.

Στο νομοσχέδιο υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις, που αλλάζουν αυτό το θεσμικό πλαίσιο για τους εκπαιδευτικούς στα ιδιωτικά σχολεία, δημιουργώντας για τους σχολάρχες έναν παράδεισο. Μέχρι τώρα, η σύμβαση του ιδιωτικού εκπαιδευτικού μετατρεπόταν υποχρεωτικά σε αορίστου χρόνου στην 4ετία. Στην 6ετία, ο εκπαιδευτικός είχε τη δυνατότητα να προσληφθεί στο δημόσιο. Τώρα, η σύμβαση μετατρέπεται σε αορίστου στη διετία, αλλά ποια διετία; Με ελαστικές μορφές; Με τρίωρα και τετράωρα; Το μόνο που θα παίρνει στη διετία είναι μια μοριοδότηση και φυσικά, στον ιδιωτικό τομέα, η ανασφάλεια και ο φόβος της απόλυσης υπάρχουν και παραμένουν, αφού ενισχύονται.

Οι σχολάρχες έχουν τη δυνατότητα να καταγγέλλουν μια σύμβαση στο τέλος της χρονιάς. Παράλληλα, υπάρχει διάταξη για εθελοντική μείωση ωραρίου, εκ μέρους του εκπαιδευτικού. Δηλαδή, με αυτό τον τρόπο, τι επιβάλλεται από την αρχή της χρονιάς; Τι λέει ο σχολάρχης; Προτιμάτε όλοι να έχετε μια μείωση ωραρίου ή στο τέλος να έχουμε μια απόλυση ενός εξ ημών; Οι έμποροι της γνώσης, λοιπόν, λειτουργούν πλήρως σύμφωνα με την ελεύθερη αγορά.

Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, για την πρόσληψη στην ιδιωτική εκπαίδευση χρειάζεται και πιστοποιητικό της παιδαγωγικής επάρκειας. Είναι προφανές ότι, ως κόμμα, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, ένα στη σειρά και αυτό, όλων των αντιλαϊκών νομοσχεδίων, που φέρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όσον αφορά στη στάση και τη συμπεριφορά του κόμματός μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, «οψόμεθα εις Φιλίππους».

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μας απειλείτε;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Όχι. Είναι δεδομένη η στάση μας όσον αφορά στο πώς το ΚΚΕ αντιμετωπίζει στην πράξη αυτά τα θέματα. Καθόλου απειλή. Ξέρουμε πολύ καλά ότι θα περάσετε το νομοσχέδιο.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Στην εφαρμογή του, που είπατε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Στην εφαρμογή του βεβαίως, εμείς, με όλες μας τις δυνάμεις, θα αντιπαρατεθούμε και θα προσπαθήσουμε, δημιουργώντας κίνημα, να μην εφαρμοστεί και αυτό το νομοσχέδιο, όπως και όλα τα άλλα.

Τελειώνοντας και ολοκληρώνοντας, θέλω να θέσω τρεις ερωτήσεις. Ο μέντορας θα είναι της ίδιας ειδικότητας με τον διδάσκοντα, με τον εκπαιδευτικό; Αλλιώς πώς έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να τον κρίνει, αν δεν έχει την ίδια ειδικότητα;

Στο άρθρο 9 παρ. 5, μπαίνουν συνολικά, όπως διατυπώνεται, 50 μονάδες. Είναι μαζί με τα προσόντα ή στις 50 μονάδες θα προστεθούν και η προϋπηρεσία, τα κοινωνικά προσόντα, πτυχία κ.λπ., δηλαδή, θα υπάρξει μοριοδότηση;

Τρίτη ερώτηση είναι με τι θα ασχολείται ο εθνικός κατάλογος των κριτών. Εκτός από την επιλογή των ερευνητών, που μέχρι τώρα υπάρχει, επειδή αναφέρεται εμφατικά στο νομοσχέδιο, στο άρθρο, ότι ενεργοποιείται, θα έχει και άλλη αρμοδιότητα; Είναι το άρθρο 46 παρ. 4.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): «Οψόμεθα εις Φιλίππους», εκεί έγινε μια πολύ μεγάλη ιστορική μάχη, κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών χρόνων, που πρέπει να υπενθυμίσω ότι νίκησαν οι δυνάμεις του τότε ιμπεριαλισμού, γιατί υπήρξε οριστική δημιουργία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του καθαυτό imperium. Άρα, εκλαμβάνουμε αυτόν τον οιωνό του προλαλήσαντος συναδέλφου ως ότι και τώρα οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού θα επικρατήσουν. Αναφέρομαι στην ιστορική αναφορά που επιλέξατε, κύριε Ζιώγα. Θα μπορούσατε να επιλέξετε άλλες μάχες ή το Κατίν, που σήμερα, ξέρετε, η Ρωσία έβγαλε στη δημοσιότητα, στο διαδίκτυο, όλα τα αρχεία του πώς σκότωσαν οι κουμουνιστές του Στάλιν όλους τους Πολωνούς αξιωματικούς. Ξέρετε, με μια σφαίρα στο κεφάλι τον καθένα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Η χυδαιότητα στην ιστορία έχει τα όριά της, αγαπητέ συνάδελφε. Το έγκλημα το έκαναν οι χιτλερικοί. Η ιστορία είναι θεραπαινίδα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Σας ανακοινώνω, γιατί μπορεί να μη το διαβάσατε, ότι σήμερα το κράτος της Ρωσίας ανακοίνωσε τα επίσημα έγγραφα της σφαγής. Τι να κάνουμε τώρα;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του Κ.Κ.Ε.): Τι να κάνουμε; Ήδη, υπάρχουν αντικειμενικά από την ιστορία ντοκουμέντα που αναφέρουν ότι οι Γερμανοί έκαναν το έγκλημα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Έρχομαι στο νομοσχέδιο. Κυρία Υπουργέ, εμείς δε θα είμαστε μεμψίμοιροι, γιατί νομίζουμε ότι είναι πολύ σημαντικό, στο Κοινοβούλιο, όταν γίνεται κάτι καλό, να επισημαίνεται, διότι αν μόνο γκρινιάζουμε και μόνο εστιάζουμε στα αρνητικά, ποτέ δεν πρόκειται να γίνει ένα θετικό βήμα εδώ.

Το νομοσχέδιο αυτό έχει αρκετά θετικά και μπορώ να πω ότι από τη συζήτηση που κάναμε στον εθνικό διάλογο για την παιδεία, όπου και εσείς συμμετείχατε και εγώ, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διακυβέρνησης, πολλά από τα συμπεράσματα, στα οποία είχαμε καταλήξει, υπάρχουν μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο. Άρα, υπό αυτή την έννοια, είναι ένα θετικό βήμα. Μπήκαμε σε ένα διάλογο, όσοι συμμετείχαμε εν πάση περιπτώσει – υπενθυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είχαν αποφασίσει να μη συμμετέχουν για τους δικούς τους λόγους – και ορισμένα από τα συμπεράσματα, στα οποία τελικώς καταλήξαμε, μπαίνουν σε αυτό το νομοσχέδιο.

Θα μου επιτρέψετε όμως και είμαι καλόπιστος, να ενώσω τη φωνή μου με την εκλεκτή συνάδελφο, κυρία Βόζεμπεργκ και να πω το εξής. Σας αδικεί η ταχύτητα. Γιατί επιλέξατε αυτή τη διαδικασία; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να τελειώσουμε άρον άρον, σε δύο μέρες το νομοσχέδιο; Τρεις συνεδριάσεις σε μια μέρα; Τι το ιδιαίτερο υποκρύπτεται σε αυτό; Θα λαχανιάσουμε να μπαίνουμε στην Επιτροπή, για να συζητάμε ένα νομοσχέδιο 200 σελίδων, που είναι και τόσο σοβαρό; Δεν ξέρω αν αυτή η ταχύτητα υποκρύπτει κάτι. Ίσως, να μην υποκρύπτει και τίποτα, αλλά αδικεί την εικόνα μιας προσπάθειας, που προφανώς έχετε κάνει, γιατί δίνει την ευκαιρία για πολλές λαβές.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε συνάδελφε, αυτό έγινε κατόπιν συνεννόησης. Δεν ήθελαν οι περισσότεροι συνάδελφοι να είναι Παρασκευή εδώ.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Δε λέω γι’ αυτό. Ήμασταν εδώ, την περασμένη εβδομάδα, στην προσυζήτηση, όπου η κυρία Υπουργός είχε την ευκαιρία να μας πει ότι την άλλη εβδομάδα θα ερχόταν το νομοσχέδιο. Δεν μας το είπε.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πώς δεν το είπα;

ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.): Δεν είπατε για την άλλη εβδομάδα. Είπατε ότι θα έρθει. Από το θα έρθει, μέχρι να το μάθουμε από την εφημερίδα το Σάββατο και να το διαβάσουμε στις θυρίδες μας την Τρίτη, δεν είναι το ίδιο. Εν πάση όμως περιπτώσει, εγώ δεν θέλω να σταθώ σε αυτό, γιατί επαναλαμβάνω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει μέσα βήματα, τα οποία είναι θετικά. Θα τα αναφέρω πολύ γρήγορα, γιατί θέλω να εστιάσω στα σημεία, στα οποία εγώ προσωπικά και το κόμμα μου έχουμε αμφιβολίες.

Είναι, κατά τη γνώμη μας, πάρα πολύ θετικό ότι προσπαθείτε να βάλετε μια τάξη στον τρόπο των διορισμών. Πράγματι, το να φύγουμε από ένα δαιδαλώδες σύστημα, που υπήρχε στο παρελθόν και να μπει μια τάξη, μπορεί τώρα κάποιος να διαφωνεί στο α ή στο β, αλλά έπρεπε να μπει μια τάξη. Είναι ένα θετικό μέτρο.

Είναι θετικό μέτρο το ότι προσπαθείτε να σταματήσουν οι πολλές αποσπάσεις και μεταθέσεις και να είναι άδειες οι αίθουσες. Αυτό που έχουμε δει και που συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, εγώ δεν δίνω ευθύνες, ήταν παθογένειες του ελληνικού συστήματος. Είναι θετικό, πρέπει να μπει μια τάξη. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι πρώτα εκπαιδευτικός και μετά οτιδήποτε άλλο.

Είναι θετικό ότι θεσπίζετε το θεσμό του δοκίμου εκπαιδευτικού. Πράγματι, είναι σημαντικό κάποιος να κρίνεται ως προς το αν έχει το ταλέντο να είναι σε μια τάξη και αν μπορεί να είναι σε μια τάξη, γιατί μπορεί να έχει γράψει πολύ καλά, μπορεί να έχει περάσει όλες τις εξετάσεις, αλλά να μη μπορεί να είναι μέσα στην τάξη. Όσοι έχουμε διδάξει, το ξέρουμε αυτό.

Είναι θετικό ότι βάζετε το μέντορα. Βάζω ένα αστερίσκο, γιατί πράγματι η κυρία Βόζεμπεργκ και εδώ είχε μια σωστή παρατήρηση. Εδώ θέλει μια εξειδίκευση πώς θα γίνεται η επιλογή αυτού του μέντορος. Λέτε ότι θα είναι κάποιος που θα έχει μεγάλη εκπαιδευτική εμπειρία, δεκτό, αλλά δεν ξέρω αν αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβουμε πώς θα γίνεται η επιλογή αυτού του προσώπου, που θα παίζει το ρόλο του μέντορος. Είναι ένας σημαντικός θεσμός.

Είμαστε υπέρ του θεσμού, καλά κάνετε που τον βάζετε αλλά το να φωτίζουμε λίγο αυτό το σημείο θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως θέλουμε να ακούσουμε κύριε Υπουργέ για να μας λυθούν οι απορίες. Δεν είναι κακόπιστο το ερώτημα είναι καλόπιστο. Σας λέω ότι είναι θετικό αυτό το οποίο κάνετε. Άρα ξεκινάμε με μια γενική αρχή ότι ομολογουμένως προσπαθείτε να κάνετε κάτι σε ένα τομέα που είναι πολύ δύσκολος.

Τώρα ξεκινάω με αυτά τα οποία εμείς έχουμε αντιρρήσεις έως αμφιβολίες και εσείς θα κρίνετε τι θα απαντήσετε. Στο πρώτο κομμάτι στο οποίο αναφέρθηκα και σας είπα ότι επί της αρχής είμαστε θετικοί. Δηλαδή στο τρόπο το ότι προσπαθείτε να βάλετε μια τάξη στο τρόπο διορισμού μέσο ΑΣΕΠ, θέλω να καταθέσω μια ένσταση πάρα πολύ σημαντική. Έχει να κάνει με τους πολυτέκνους. Το θέμα των πολυτέκνων είναι ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα κυρία Υπουργέ γιατί εδώ μιλάμε για τα παιδιά, μιλάμε για να φτιάξουμε σχολεία με ελληνόπουλα. Όπως είναι οι δημοκρατικοί δείκτες της χώρας όμως, μπορεί να έχουμε σχολεία αλλά να μην έχουμε ελληνόπουλα και έχουμε συμφωνήσει όλα τα κόμματα-σας υπενθυμίζω ότι υπάρχει ομόφωνο πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων των αρχών της δεκαετίας του 90΄-υπάρχει δική σας δέσμευση της κυβέρνησης Σημίτη για το ότι πρέπει πράγματι να καταστεί εθνική προτεραιότητα η λύση του δημογραφικού προβλήματος. Η κυβέρνηση Καραμανλή την οποία γενικώς απαξιώνουμε έκανε και ένα καλό. Ο νόμος ο οποίος έφερε για να μπορούν να διορίζονται οι πολύτεκνοι στα σχολεία, σας διαβεβαιώνω ότι είχε το εξής άμεσο αποτέλεσμα, την άμεση αύξηση του δείκτη γεννητικότητας στην Ελλάδα για πρώτη φορά με τα από πάρα πολλά χρόνια. Γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι που είχαν τρία παιδιά επέλεξαν να κάνουν και τέταρτο για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτή την ωφέλεια του νόμου. Και αυτό αγαπητέ συνάδελφε που εσείς γελάτε είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη πατρίδα. Διότι αν σβήσει το ελληνικό έθνος «να το βράσω» το καλό σχολείο. Άρα λοιπόν εδώ όχι για να ωφελήσουν τους πολυτέκνους αλλά για να ωφελήσουμε την Ελλάδα, θα πρέπει να δούμε το θέμα αυτό με τελείως διαφορετικό μάτι. Για να υπάρχει η Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν Έλληνες και για να υπάρχουν Έλληνες πρέπει να δοθούν κίνητρα έτσι ώστε να κάνει ο κόσμος παιδιά. Ένα από τα σοβαρά κίνητρα είναι αυτό.

Εγώ θα καταθέσω στα πρακτικά από την Ανωτάτη Ομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος το σχετικό κείμενο. Νομίζω ότι υπάρχει ξένη ακολουθία. Έρχεται το κράτος, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, κάνει μια δέσμευση και ορισμένοι άνθρωποι κάνουν κάποιο προγραμματισμό και έρχεται η επόμενη κυβέρνηση και αλλάζει αυτό τον προγραμματισμό. Το κράτος όμως έχει συνέχεια, δεν μπορείς να αλλάζεις τις ζωές των ανθρώπων τόσο πολύ εύκολα, τουλάχιστον θα έπρεπε να υπάρξει μια μεγάλη μεταβατική περίοδος για αυτούς που εμπιστεύτηκαν το ελληνικό κράτος και κάνανε μια σημαντική επιλογή στη ζωή τους. Άρα σε αυτό το σημείο εμείς θα είμαστε πάρα πολύ κάθετοι, το θεωρούμε το δημογραφικό ζήτημα για το ΛΑΟΣ είναι το νούμερο ένα ζήτημα, το νούμερο ένα εθνικό θέμα της Ελλάδος μεγαλύτερο από την οικονομία, τα spread και οτιδήποτε άλλο. Άρα εκεί πρέπει να βρούμε λύσεις.

Θέλω να πάω στο άρθρο 32 που είναι ο πραγματισμός, αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών. Για μας είναι όλη η καρδιά του νομοσχεδίου το άρθρο 32. Εάν το άρθρο 32 επιτύχει και εφαρμοστεί στη πράξη θα έχουμε ένα νέο σχολείο ενδεχομένως μετά από μερικά χρόνια. Όπως είναι διατυπωμένο, πρέπει να σας πω ότι δεν είμαι καθόλου βεβαίως για το τι θα συμβεί. Διαβλέπω τη θετική σας πρόθεση, είναι εμφανής εδώ στο σχετικό άρθρο όμως δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα μια μεγαλύτερη εξειδίκευση για την αξιολόγηση, παραδείγματος χάριν στο άρθρο 5 ότι με απόφαση δική σας θα έχουμε τις ειδικές λεπτομέρειες, τι ακριβώς θα σημαίνει αυτή η αξιολόγηση; Δεν έχω καταλάβει τι συνέπειες θα υφίσταται εκείνες οι σχολικές μονάδες ή εκείνοι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι στην αξιολόγηση θα αποτυγχάνουν; Τι μέτρα θα παίρνετε ως πολιτεία σε εκείνα τα σχολεία στα οποία η αξιολόγηση θα είναι μηδέν; Τι κάνουμε; Αυτοί βγάζουν μια αξιολόγηση, την δημοσιεύουν στο διαδίκτυο, μας λένε αν πήγαμε καλά ή όχι, πρακτικά αυτό τι σημαίνει; Ποίο είναι το επόμενο βήμα, δεν υπάρχει εδώ. Αν δεν ξέρουμε ποία είναι η ποιότητα του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου, στην πραγματικότητα δεν έχουμε σχολείο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Νομίζω ότι στο θέμα των κολλεγίων η ελληνική πολιτεία γίνεται παντελώς αναξιόπιστη και συνεχίζει να ταλαιπωρεί πάρα πολύ κόσμο. Την τελική μας τοποθέτηση για το τι θα κάνουμε σε αυτό το τμήμα του νομοσχεδίου θα το συνυπολογίσουμε αφού ακούσουμε με μεγάλη προσοχή τι θα πουν οι ενδιαφερόμενοι, για να καταλάβουμε πολύ καλά τις συνέπειες όλων αυτών των οποίων φέρνεται αλλά θέλω να σας πω εδώ για λόγους αρχής ότι και το κόμμα του ΠΑΣΟΚ έχει πολύ μεγάλες ευθύνες για αυτό το χάος. Εγώ ήμουν εισηγητής στο προηγούμενο νομοσχέδιο του κ. Στυλιανίδη επί ΝΔ για τα κολλέγια και θυμάμαι ακόμα τον κ. Βενιζέλο ο οποίος μιλούσε για τα κολλέγια λες και ήταν απατεώνες. Ήταν περίπου στη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, μας μιλούσε για το εκπαιδευτικό dubbing, μας μιλούσε ότι δε μπορεί να υπάρχουν αυτά τα κολλέγια. Εδώ τώρα υπάρχει μια άλλη στάση σε εσάς, συμφωνώ με την αλλαγή γιατί είναι αλλαγή της λογικής απλώς θέλω να επισημάνω τις ευθύνες και του δικού σας κόμματος που ως αντιπολίτευση το μόνο που έκανε είναι να πετάει πέτρα στη τζαμαρία. Θα το εξειδικεύσουμε όμως αύριο εφόσον ακούσουμε τους αρμόδιους φορείς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ (Ειδικός Αγορητής του ΚΚΕ) : Κύριε Πρόεδρε απαντώντας στο κατ΄ επάγγελμα προβοκάτορα θα ήθελα να πω ότι ιστορικά για το γεγονός αυτό υπάρχει πρώτον στα απομνημονεύματα του gebel που λέει όσο τραβήξει αυτή η υπόθεση, δεύτερον οι σφαίρες που έχουν εκτελεστεί οι αξιωματικοί της Πολωνίας είναι κατασκευασμένες στη Γερμανία και τρίτον υπάρχουν ημερολόγια σε κάποια πτώματα που το γεγονός αυτό έγινε το 1941. Άρα λοιπόν ήταν υπό κατοχή ναζιστική. Αυτά είναι τα τρία γεγονότα. Οποίος θέλει να φέρει την ιστορία στα μέτρα του και να εκχυδαΐζει τα ιστορικά γεγονότα, είμαστε όλοι γνωστοί σε αυτή τη χώρα. Ο καθένας εκεί που έχει ταχθεί.

 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο έχει ο κ. Κουράκης.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Εμείς το είχαμε καταψηφίσει, γιατί το θεωρήσαμε φωτογραφικό.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να σας ενημερώσω, ότι πρόσθεσα με δική μου πρωτοβουλία μια ομάδα ακόμη κατά παρέκκλιση, για να έρθουν στην αυριανή ακρόαση και ζητώ την έγκρισή σας γι αυτό. Επειδή θα ήταν λίγο άδικο να μην έρθουν τα άτομα με αναπηρία, τα οποία ζήτησαν να βρίσκονται στην ακρόαση. Ελπίζω ότι δεν έχετε αντίρρηση.

Το λόγο έχει η κυρία Υπουργός.

 ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή σήμερα συζητάμε επί της αρχής, νομίζω ότι αξίζει όλοι να απαντήσουμε στο ερώτημα «νομοθετούμε για ποιους;». Νομοθετούμε για τα παιδιά, για τη λειτουργία του σχολείου, για την εκπαίδευση ή νομοθετούμε για επιμέρους κοινωνικές ομάδες; Εάν το ερώτημα έχει την απάντησή του στο πρώτο μέρος, τότε είμαι διατεθειμένη να συζητήσουμε και να αλλάξουμε ο,τιδήποτε. Εάν συμφωνούμε όλοι, ότι νομοθετούμε για το τι θα συμβεί στην τάξη και ότι θέλουμε να βελτιώσουμε την εκπαίδευση, τότε κάθε πρόταση είναι δεκτή. Εάν συζητούμε για επιμέρους κοινωνικές ομάδες, για επιμέρους συμφέροντα και το λέω με την θετική έννοια, τα οποία διαμορφώνονται, διαμορφώθηκαν και αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση μόνο σαν έναν χώρο εργασίας, τότε δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε.

 Ξεκινώ, λοιπόν, με αυτό ως βασική αρχή. Όταν ανέλαβα στο Υπουργείο Παιδείας, ήταν πραγματικά μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδος. Ήταν Οκτώβρης μήνας και είχαμε γύρω στις 6000 κενά. Είναι μια τιτάνια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν 6000 κενά. Και λέω ότι οι προκάτοχοι και επί Νέας Δημοκρατίας και επί ΠΑΣΟΚ, επί χρόνια έκαναν, όλοι οι Υφυπουργοί και οι Υπουργοί που είχαν την αρμοδιότητα πολύ μεγάλες προσπάθειες. Δεν

ήταν δυνατόν να καλυφθούν τα κενά. Γιατί; Γιατί έλειπαν εκπαιδευτικοί; Νομίζω ότι ο κ. Λυκουρέντζος μπορεί να σας δώσει στοιχεία, τα οποία βεβαίως θα δώσω εγώ σε κάθε περίπτωση. Όχι, δεν έλειπαν εκπαιδευτικοί. Δεν είναι μόνον ο ΟΣΑ που δίνει 1/11 αναλογία, δηλαδή, 11 μαθητές 1 εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια, αλλά και 1/7,5,δηλαδή, 7,5 μαθητές 1 εκπαιδευτικός στην δευτεροβάθμια, είναι, πλέον, τα στοιχεία που έχουμε. Γιατί συγκεντρώθηκαν κάποτε, να ξέρουμε τι αριθμό εκπαιδευτικών έχουμε, τι αριθμό μαθητών, τι αριθμό σχολείων, σε ποιες ειδικότητες και τι σημαίνει επιτέλους το αίτημα για πρόσληψη στη δημόσια εκπαίδευση;

Φαντάζομαι, ότι συμφωνούμε όλοι και αυτό είναι ένα δεύτερο ερώτημα επί της αρχής. Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι, ότι όταν προσλαμβάνουμε στην εκπαίδευση, προσλαμβάνουμε για να καλύψουμε κενά της εκπαίδευσης; Θα παρακαλούσα την απάντησή σας γι αυτό. ΄Η προσλαμβάνουμε γενικώς; Αν, λοιπόν, προσλαμβάνουμε εάν υπάρχουν κενά, τότε θα πρέπει να δούμε αυτές οι προσλήψεις, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχουν; Είμαστε σε μια νέα εποχή, όπου επειδή η χώρα μας, είναι η χώρα με τους μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης στη συμμετοχή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πάλι στις χώρες του ΟΣΑ, δηλαδή, τα τελευταία 15-20 χρόνια έχουμε μια αλματώδη αύξηση στον αριθμό αποφοίτων των πανεπιστημίων μας και των τεχνολογικών μας ιδρυμάτων. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι υπάρχει πολύ και ουσιαστική προσφορά, για να συμμετέχουν στην εκπαίδευση πάνω από 114 ειδικότητες και ότι θα πρέπει να γίνει επιλογή. Όταν, λοιπόν, πάμε στην επιλογή θα πρέπει να προσδιορίσουμε και τους όρους. Προσπαθώ να βάλω τη λογική συνέπεια των αυτονόητων. Πώς θα επιλέγουμε, λοιπόν, τους εκπαιδευτικούς; Εμείς προτείνουμε συγκεκριμένα βήματα. Πρώτον, πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης. Έχει γίνει δουλειά επί χρόνια, δεν είναι καινούργιο, έχουμε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις, θεωρούμε ποια, ότι είναι αναγκαιότητα ένας νέος είτε κατά τη διάρκεια των σπουδών του, να επιλέγει να πάρει μαθήματα που οδηγούν στην παιδαγωγική κατάρτιση ή αν μετά θελήσει να μπει στην εκπαίδευση να έχει τη δυνατότητα, μέσα από τα πανεπιστήμια και από την οργάνωση κέντρων που θα δίνουν αυτό το πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο διαγωνισμό.

Ο διαγωνισμός, λοιπόν, του ΑΣΕΠ. Εμείς θεωρούμε, ότι θα πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί να κρίνονται με τον ίδιο τρόπο. Γιατί, επαναλαμβάνω ότι, στο ερώτημα για ποιόν νομοθετούμε; Νομοθετούμε για τα παιδιά. Αφού, λοιπόν, περάσουν όλοι από τον ίδιο διαγωνισμό, τότε θα πρέπει να προσμετράται η προϋπηρεσία τους, τα ειδικά τους πτυχία, τα μεταπτυχιακά τους, τα διδακτορικά τους και, βεβαίως, θεωρούμε σημαντικό το να υπάρχουν μόρια σε συγκεκριμένες ομάδες. Κατανοώ πολύ καλά και την επιχειρηματολογία για το θέμα των πολυτέκνων και για το θέμα των ατόμων με αναπηρία και για άλλες ομάδες, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι μπορούν να μπουν στην τάξη, τότε να υπάρχει η επιπλέον μοριοδότηση.

Υπάρχει και άλλο στάδιο, ο δόκιμος εκπαιδευτικός. Όπου ένας άνθρωπος με πολλά προσόντα, θα πρέπει να αποδεικνύει ότι μπορεί να μπει στην τάξη, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα της τάξης. Γιατί, βεβαίως ο εκπαιδευτικός δεν χρειάζεται μόνο γνώσεις, αλλά χρειάζεται και ταλέντο, άρα υπάρχει και αυτό το στάδιο, ώστε να μπει κάποιος στην εκπαίδευση. Ερώτημα, οι αναπληρωτές και οι ωρομίσθιοι. Επειδή όπως σας είπα και σε προηγούμενη συνάντησή μας, υπάρχουν στη διάθεσή σας όλες οι μελέτες για τις χώρες που έχουν υψηλές επιδόσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για το πώς λειτουργεί το διοικητικό σύστημα πρόσληψης, εξέλιξης σχέσεων εργασιακών και δεν υπάρχει καμία χώρα που να μην έχει αναπληρωτές. Και αυτό είναι λογικό. 

Η διαφορά στην εκπαίδευση από τις άλλες εργασιακές θέσεις είναι ότι όταν λείπει ο μαθηματικός από την ταξη, δεν γίνεται ο διπλανός υπάλληλος να κάνει τη δουλειά του. Θα πρέπει να υπάρξει μαθηματικός που να κάνει το πλήρες ωράριο αυτού που φεύγει από την τάξη. Επειδή υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για να φύγει και πολλές φορές περισσότεροι από ό,τι είναι ανεκτοί, πρέπει ο χρόνος και ο χώρος να έχουν τις απαντήσεις τους και να βρίσκουμε λύση. Δηλαδή, να υπάρχει στο συγκεκριμένο χρόνο και στη συγκεκριμένη τάξη ο καθηγητής ή ο δάσκαλος με τις απαιτούμενες γνώσεις. Ο στόχος μας είναι να υπάρχει αναπλήρωση. Κανείς από τους ομιλητές δεν αναφέρθηκε στο ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη αλλαγή. Όποιοι έχουν πάνω από τέσσερις ώρες, έχουν τα δικαιώματα των αναπληρωτών. Δεν υπάρχουν πια ωρομίσθιοι που δεν έχουν δικαιώματα. Εμείς θέλουμε να εξαντλείται το ωράριο του μόνιμου που είναι από 16 έως 21 ώρες την εβδομάδα, όταν υπάρχει ανάγκη υπολοίπων ωρών να έχουν τα ίδια δικαιώματα και να σταματήσει αυτή η ιστορία των ωρομισθίων με τις 8 ή τις 9 ώρες. Για ό,τι λέω θα φέρω στοιχεία για την επόμενη συζήτησή μας σε ό,τι μου ζητηθεί: πόσες χιλιάδες ώρες υπάρχουν, σε πόσους κατανέμονται, γιατί κατανέμονται κατ' αυτό τον τρόπο, πώς επιλέγεται η ωρομισθία και τι αποτελέσματα έχει αυτή στην τάξη. Λέμε να καταργηθεί αυτό, αλλά δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Κάνουμε ένα μεγάλο βήμα. Όποιος μπαίνει στην τάξη θα έχει αυτά τα δικαιώματα και λέμε από τέσσερις ώρες και κάτω, σε επείγουσες ανάγκες όταν δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα εργαλεία του σχολείου, εάν θελήσουν οι εκπαιδευτικοί να πάρουν την υπερωρία, η οποία δίνεται από το νόμο. Δεν ξέρω πού το είδατε κ. Ζιώγα, εσείς το είπατε αν δεν κάνω λάθος, μέσα στον νόμο στο θέμα της υποχρεωτικής υπερωρίας. Γίνονται αυτά που λένε οι νόμοι και δεν υπάρχει καμία επιπλέον αναφορά στο νομοσχέδιο. Εάν χρειαστεί, σε ένα σχολείο να υπάρξουν δύο ώρες υπερωρία, αντί να πάρουμε ωρομίσθιο για δύο ώρες, νομίζω ότι είναι απολύτως λογικό γιατί δεν είναι το θέμα να πληρώσεις ένα ωρομίσθιο. Το θέμα είναι πως θα μπει ένας ωρομίσθιος σε ένα σχολείο, σε μια τάξη, σε ένα οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα για δύο ώρες; Αυτά δεν έχουν σχέση με την παιδαγωγική και το πώς βλέπουμε να λειτουργεί το σχολείο;

Το επόμενο θέμα είναι πως λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα. Την προηγούμενη φορά είχα την ευκαιρία να σας εξηγήσω ότι είναι ένα από τα τρία περίπου εκπαιδευτικά συστήματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο που είναι απολύτως κεντρικό. Δηλαδή, έχουμε το Υπουργείο Παιδείας που έχει την ευθύνη της διαχείρισης 180.000 εκπαιδευτικών. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο. Πρόκειται για διαχείριση ανθρώπων που ο καθένας έχει τα προβλήματά του, τις οικογενειακές του υποχρεώσεις και γενικά τα προσωπικά του ζητήματα. Όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν. Βάζεις προτεραιότητες. Όταν η προτεραιότητα είναι πρώτα η τάξη και ο μαθητής, πρώτα θα ασχοληθείς με αυτά τα ζητήματα και μετά όλα τα άλλα, τα οποία είναι σεβαστά και λαμβάνονται υπόψη.

Στο θέμα των αποσπάσεων θα σας πω ότι είναι οι αποσπασμένοι και οι υπεράριθμοι. Υπάρχουν σχολεία, διευθύνσεις, νομοί, περιφέρειες και η ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα με υπεράριθμους αλλά κλάδο και ειδικότητα. Αυτό το θέμα δεν πρέπει να το αντιμετωπίσουμε; Θα ήθελα την απάντησή σας. Αυτές τις μέρες βγήκαν κάποιες καταγγελίες, ότι θέλουμε να βάλουμε με το ζόρι τους υπεράριθμους σε άλλα σχολεία. Δηλαδή, είναι αποδεκτό ότι μπορούμε να έχουμε σχολεία με υπεράριθμους, που δεν έχουν ωράρια; Πολλές φορές δίνουμε μάχη για το αυτονόητο. Δεν θα υπάρξουν υπεραριθμίες. Θα υπάρξει διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού με τρόπο που αφού λύσουμε το θέμα της υπεραριθμίας, θα πάμε στο θέμα της κάλυψης με αναπληρωτές. Ο εξορθολογισμός δεν έχει να κάνει μόνο με τα οικονομικά. Ζούμε σε μια χώρα που είναι στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που είχε ποτέ. Δεν έχει σημασία να ασχολείσαι με το να διαχειρίζεται σωστά το ανθρώπινο δυναμικό που έχεις; Η υπεραριθμία σημαίνει ότι δεν είναι σωστό για ένα σχολείο να υπάρχει κάτι τέτοιο. Πήγα σε συγκεκριμένο νομό της Ελλάδας και με πλησίασε απόφοιτος ιατρικής. Μου είπε σε ποιο τεχνικό λύκειο ήταν και δεν είχε ποτέ ούτε μία ώρα. Ήθελε αυτός ο άνθρωπος κάτι να κάνει. Αυτό είναι αποδεκτό από το ελληνικό δημόσιο σύστημα;

Σχετικά με τις αποσπάσεις να πω ότι, κύριε Κουράκη, επαναλάβατε ως επιχείρημα και το δέχομαι ως κριτική και το σκέφτηκα πάρα πολύ για να μπει στο νομοσχέδιο. Το Υπουργείο Παιδείας δουλεύει εδώ και δεκαετίες με αποσπασμένους εκπαιδευτικούς. Το σωστό είναι να έχουμε διοικητικό προσωπικό στο Υπουργείο Παιδείας. Τώρα δεν μπορούμε να προσλάβουμε τέτοιο προσωπικό. Εάν φύγουν όλοι οι εκπαιδευτικοί που

δουλεύουν στο Υπουργείο Παιδείας, τότε αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Έγιναν ελάχιστες προσλήψεις από το 1985 και μετά γιατί πάντοτε υπήρχε η λύση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών. Οι αποσπάσεις θα μειωθούν παντού καταλυτικά φέτος. Οι αριθμοί θα είναι ανατρεπτικοί. Δεν δίνουμε σ' αυτούς που αποσπώνται τα μόρια της θέσης τους. Όταν ένας εκπαιδευτικός ήταν σε ένα νησί και έπαιρνε 15 μόρια, ερχόταν αποσπασμένος στο Υπουργείο Παιδείας και έπαιρνε πάλι 15 μόρια. Αυτό κόβεται. Ο καθένας θα παίρνει τα μόρια της θέσης που υπηρετεί. Ένας εκπαιδευτικός στο λεκανοπέδιο έχει πολύ διαφορετικές δυνατότητες αδειών, ωραρίου απ’ ότι στη Διοίκηση, θα πρέπει να υπάρχει κάποιο κίνητρο για να πάει στη Διοίκηση. Εύχομαι μεταβατικά να γίνουν οι μετατάξεις. Θα δώσουμε τη δυνατότητα όσων είναι αποσπασμένοι για πολλά χρόνια και θέλουν να πάνε στη διοίκηση της εκπαίδευσης, να κάνουν μετάταξη, οπότε θα έχουμε διοικητικό προσωπικό για να οργανώσουμε τις υπηρεσίες του Υπουργείου.

Παραμονή στο χώρο του διορισμού. Θα ήθελα να πω και εδώ το αυτονόητο διότι την προηγούμενη φορά μου φάνηκε ακατανόητη η τοποθέτηση του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, στέλνεις κάποιον και τον εγκλωβίζεις να μην φύγει για 3 χρόνια στο σχολείο που θα διδάσκει; Είναι επιχείρημα; Είναι δυνατόν να μην θεωρούμε ότι αυτός που διορίζεται κάπου, πρέπει να μείνει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, γιατί πρέπει το σχολείο να έχει μόνιμο προσωπικό και γιατί τα παιδιά πρέπει να έχουν μόνιμη σχέση με το δάσκαλο; Αυτό ξεκινά με τους νεοδιοριζόμενους. Κανενός η ζωή δεν ανατρέπεται. Όποιος δηλώσει μια περιοχή ξέρει ότι θα πάει για 3 χρόνια. Είναι επιλογή του. Για τις μεταθέσεις υπάρχει και εδώ αντίρρηση. Γιατί θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος που μένει κάποιος σε ένα σχολείο ώστε να κάνει αίτηση μετάθεσης; Αυτά δεν είναι θέματα που θα έπρεπε να τα συζητούμε. Θα έπρεπε να έχουν λυθεί εδώ και χρόνια. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί κεντρικό σημείο ανακοινώσεων για την απεργία το θέμα των μεταθέσεων. Θέλουμε ο εκπαιδευτικός να δημιουργεί σχέση ζωής με το σχολείο; Θέλουμε να υπάρχει μία συνέχεια στην σχέση του εκπαιδευτικού με τα παιδιά; Όλες οι μελέτες που έχουμε λένε ότι δεν γίνεται ένα σχολείο να είναι κέντρο μεταφερομένων και να μην υπάρχει μόνιμη εκπαιδευτική κοινότητα. Δυστυχώς τίποτε από αυτά δεν είναι εύκολο, αλλά θα γίνουν. Είναι τα αυτονόητα πράγματα που αφορούν στη λειτουργία του σχολείου.

Έρχομαι στο θέμα της αξιολόγησης. Πολλά χρόνια συζητιέται, είδα την ανακοίνωση της ΟΛΜΕ και θα έχει αύριο τη δυνατότητα να μας πει, που είναι απολύτως αντίθετη με την αξιολόγηση. Εγώ έχω στα χέρια μου αποφάσεις συνεδρίων της ΟΛΜΕ, όπου η ΟΛΜΕ πριν από λίγα χρόνια ήταν υπέρ της αξιολόγησης. Δεν ξέρω πώς μπορεί να άλλαξε τόσο πολύ ένας κλάδος, αλλά θα είναι εδώ και θα μας πουν όλα τα επιχειρήματα. Το ελληνικό σύστημα δεν έχει αξιολογηθεί επί 35 χρόνια. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση, όπως και σε κάθε τομέα, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχουν προδιαγραφές γενικώς αξιολόγησης. Υπάρχουν, ανάλογα με το χώρο, διαφορετικές προδιαγραφές. Άλλη είναι η αξιολόγηση στο σχολείο, άλλη στο πανεπιστήμιο, άλλη σε άλλους χώρους, αλλά και πάλι θα δούμε πάρα πολλές εμπειρίες και πολύ ενδιαφέρουσες. Κανείς δεν λέει ότι θα υπάρχει κάποιος με μπλοκ που θα παρακολουθεί τον εκπαιδευτικό και στο τέλος θα τον καταδικάζει. Ο επιθεωρητισμός τον οποίο έζησε η χώρα τελείωσε.

 Η αξιολόγηση είναι μια πολύ συγκεκριμένη και σοβαρή διαδικασία. Είπα και την προηγούμενη φορά ότι επειδή είναι ένα μεγάλο project και επειδή έχει δουλέψει πολύς κόσμος και έχουμε καταλήξει σε μια σειρά δράσεων που ξεκινούν από τον Σεπτέμβριο και φθάνουν μέχρι τον Ιούνιο, με προγραμματισμό ανά τομέα, όπου οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι φοιτητές να παρακολουθούν από κοινού μια πορεία, να την παρουσιάζουν στη σχολική κοινότητα, να την παραδίδουν στο διαδίκτυο, θα παρακολουθείται από το παιδαγωγικό ινστιτούτο, θα υπάρχει δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στις σχολικές κοινότητες με πολύ σοβαρά προβλήματα, γιατί το πρόβλημα ποιο είναι της αξιολόγησης; Το σχολείο που δεν πηγαίνει καλά, να παρέμβεις αμέσως για να πάει καλά. Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία. Να μην υπάρχει σχολείο που να πηγαίνει πίσω. Εδώ ειπώθηκε και πάλι γράφτηκε ότι με την αξιολόγηση διαφοροποιούμε τα σχολεία. Μα δεν υπάρχει ανάγκη να δούμε πώς θα παρέμβουμε σε κάθε σχολείο; Είναι όλα τα σχολεία ίδια; Είναι όλες οι περιοχές ίδιες; Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι πολύ σωστό να παρουσιάσουμε την αξιολόγηση σε μια επιτροπή αμέσως μετά το νομοσχέδιο.

Ο λόγος που απάντησα στον κ. Ζιώγα που μας είπε ότι «στην εφαρμογή θα δούμε τι θα κάνουμε», θέλω να σας πω ότι τώρα που άρχισαν τα σεμινάρια με τους σχολικούς συμβούλους για το θέμα της αξιολόγησης, υπάρχουν ομάδες ανθρώπων οι οποίοι μπαίνουν και διαλέγουν τα σεμινάρια. Και εδώ είναι πάλι θέμα επί της αρχής. Ως κοινωνία, ως κόμματα αποδεχόμαστε αυτή τη λειτουργία; Αποδεχόμαστε μια εσωτερική διαδικασία του Υπουργείου Παιδείας, όπου γίνεται σεμινάριο για την αξιολόγηση και πάνε κάποιοι και διαλύουν τη διαδικασία με βία; Οι ομάδες αυτές θα πρέπει κάποια στιγμή και μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα, να συζητήσουν και ονομαστικά οι ίδιοι μεταξύ τους κι εμείς ως Υπουργείο Παιδείας να δούμε πώς θα τους αντιμετωπίσουμε, γιατί εγώ δεν μπορώ να εκλάβω μέσα στο Κοινοβούλιο απειλή επί της εφαρμογής. Είμαστε δημοκρατία, αποφασίζουμε τι γίνεται στο Κοινοβούλιο και έρχεται η Κυβέρνηση να εφαρμόσει αυτό που αποφασίζει.

Έρχομαι στο θέμα της επιλογής των στελεχών. Κύριοι συνάδελφοι, είμαι 6,5 μήνες στο Υπουργείο, θυμάστε τον πόλεμο που είχε γίνει στη Βουλή για την επιλογή των συγκεκριμένων διευθυντών. Είχαν γίνει συζητήσει, είχαν κατατεθεί στοιχεία, πως είχαν γίνει εξετάσεις, πως είχαν γίνει οι επιλογές, δεν υπάρχει άλλη περίοδος που να έρθει υπουργός και να μην αλλάξει τους διευθυντές μέσα σε δύο μήνες. Και συνεργάζομαι μαζί τους και όχι απλά συνεργάζομαι, τους εμπιστεύομαι, τους κάλεσα και τους εξήγησα, γιατί δεν είναι δυνατόν να φανταστώ ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή διευθυντής εκπαίδευσης που δεν θα δώσει τα πάντα για να πάνε καλά οι εξετάσεις, δεν θα δώσει τα πάντα για να λειτουργήσουν τα σχολεία το Σεπτέμβρη. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε με μία λογική ότι υπάρχει περίπτωση η διοίκηση να υπονομεύσει τις επιλογές. Είναι πια μόνο σε χώρες που είναι πολύ απομακρυσμένες από τη δημοκρατία.

Οι επιλογές και η πρόταση που κάνουμε τι λέει; Και παρακαλώ να τη διαβάσετε. Δίνει πολύ συγκεκριμένη μοριοδότηση και το κάναμε για λόγους ώστε ο καθένας που υποβάλει την αίτησή του να ξέρει και πόσα μόρια θα έχει. Τι μετράμε; Στο σχολικό σύμβουλο, τα ακαδημαϊκά του προσόντα, δηλαδή τα μεταπτυχιακά του, το διδακτορικό του, την επαφή του με το σχολείο, την προϋπόθεση να είναι μέσα στην τάξη. Εδώ θέλω να σας πω ότι σε όλα όσα λέμε για προϋπηρεσία, μιλάμε για διδακτική εμπειρία, για πόσες ώρες είσαι μέσα στην τάξη και όχι στην εκπαίδευση. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα αποδεικτικό στοιχείο για πόσα ξέρεις για την τάξη. Στους διευθυντές υπάρχει το πιστοποιητικό

διοικητικής κατάρτισης όπου από φέτος ξεκινάμε τη διαδικασία για το κέντρο Δημόσιας Διοίκησης για την επιμόρφωσή τους, γιατί και η διοίκηση της εκπαίδευσης είναι από μόνη της μία επιστήμη. Η συνέντευξη πιάνει 15 μονάδες. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αγαπητή κυρία συνάδελφε, είναι πρώτη φορά που θα περάσει από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και η συνέντευξη θα μαγνητοφωνείται και θα είναι στη διάθεση του καθενός, για να ξέρουμε τι ρωτάνε και τι απαντάνε. Εδώ, δηλαδή, υπάρχει μια λογική στο πώς γίνεται η μοριοδότηση. Νομίζω ότι η κυρία Βόζεμπεργκ έκανε μία σύγχυση με τις συνεντεύξεις για τις προσλήψεις που είναι άλλο πράγμα. Δεν υπάρχει πουθενά συνέντευξη στην πρόσληψη, αλλά για τη συνέντευξη στην επιλογή από 20 που ήταν, πήγε στο 15. Θα σας φέρω τα στοιχεία για το πώς λειτούργησαν οι εξετάσεις. Θεωρώ το σύνολο των στελεχών και των υποψηφίων να κριθούν στην εκπαίδευση, ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση. Είπα από την αρχή, κανένας κομματισμός στην εκπαίδευση. Εάν έχετε να προτείνετε άλλα μόρια για την επιλογή, είμαστε απολύτως ανοιχτοί με έναν στόχο, να πάρουμε τους καλύτερους και να βγάλουμε τελείως τη δυνατότητα του Υπουργού να επιλέγει και γι’ αυτό είπα να έρθει στη Βουλή και να τον συμπροτείνουμε και να τον αποφασίσουμε όλοι μαζί. Αν έχετε επ’ αυτού άλλες προτάσεις, είμαστε απολύτως ανοιχτοί. Να πούμε μία φορά ότι βγάζουμε τα κόμματα, τον υπουργό, τα συνδικάτα από την επιλογή των διοικητών στελεχών και των σχολικών συμβούλων. Αυτός ήταν ο στόχος μας.

Υπάρχουν τρεις ακόμα ενότητες. Επί της αρχής, θέλω να πω ότι αυτές που αφορούν την ανώτερη παιδεία είναι απλά κάποια άρθρα τα οποία βοηθούν τη λειτουργία του συστήματος σήμερα που έχει φτάσει σε πολύ μεγάλες δυσκολίες. Επειδή αναφερθήκατε στο θέμα των συγγραμμάτων, να σας πω ότι σήμερα μπορεί να φτάσει Γενάρης και τα παιδιά να μην μπορούν να πάρουν συγγράμματα. Κάναμε ήδη και έχει ολοκληρωθεί ένα δίκτυο ώστε να μπορεί να υπάρχει ηλεκτρονική καταγραφή όλων των συγγραμμάτων, να μπορεί ο φοιτητής να κάνει ηλεκτρονικά την παραγγελία του και να παίρνει το βιβλίο του. Τόσο απλό πράγμα, που σημαίνει τα μισά λεφτά, που σημαίνει ότι μπορεί να παρακολουθεί τους εκδοτικούς οίκους ότι ξέρεις πόσα βιβλία έχουν παραγγελθεί ακριβώς και μπορείς να δώσεις τα λεφτά που χρειάζεσαι και όχι παραπάνω. Αυτά, όμως, είναι πολύ γρήγορες επιλογές, γιατί η συζήτηση για την τριτοβάθμια θα ξεκινήσει πολύ γρήγορα όπου κι εκεί είναι ένας μεγάλος χώρος αλλαγών.

Σχετικά με τη βάση του δέκα, ο Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ έβαλε όλα τα επιχειρήματα. Το ΠΑΣΟΚ παρακολουθούσε χρόνο με το χρόνο, κάθε Σεπτέμβρη δίναμε τα δεδομένα, δεν είδαμε βελτίωση ούτε στο σχολείο ούτε στο πανεπιστήμιο γιατί επιλέγει αυτό το μέτρο. Επαναλαμβάνω ότι αλλάξαμε έναν κρίκο του συστήματος χωρίς να αλλάξουμε το σύστημα. Κρατήσαμε το ίδιο σύστημα εξετάσεων, δίνουν τα ίδια παιδιά για πολύ διαφορετικά πράγματα, δίνουν εξετάσεις ένα πολύ μεγάλο φάσμα μαθητών για πολύ διαφορετική στόχευση τα ίδια θέματα, με τους ίδιους συντελεστές και τους βάζουμε την ίδια βάση. Νομίζω ήταν πολύ ενδιαφέρουσα μια συζήτηση στην τηλεόραση που έλεγε για μαθητή του εννέα, που πήγε σε χώρα στο εξωτερικό και γύρισε εδώ με διδακτορικά και πάρα πολλές δυνατότητες, ήταν ένα παιδί που δεν είχε στο γυμνάσιο και στο λύκειο τη συγκέντρωση που χρειαζόταν. Κατανοώ ότι στο δημόσιο λόγο είναι πάρα πολύ απλή και καθαρή η προσέγγιση να υπάρχει βάση για να μπορείς να βάζεις ένα όριο για το ποιος μπαίνει στο πανεπιστήμιο. Ναι, αλλά αυτό σημαίνει ότι για το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, το συγκεκριμένο ΤΕΙ έχεις βάλει τα συγκεκριμένα θέματα. Όχι βάζεις θέματα για το Πολυτεχνείο και περνάει ένας φοιτητής σε μία σχολή τελείως διαφορετική, αλλά με το ίδιο σύστημα σε ένα τεχνολογικό ίδρυμα.

Η συζήτηση έχει γίνει σε βάθος. Ήταν δέσμευσή μας με βάση παιδαγωγικά χαρακτηριστικά και μόνο.

Όσον αφορά τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, τα ονομάσαμε Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης. Έγινε πολύ συζήτηση με ειδικούς και πήραμε στοιχεία από το εξωτερικό. Ο όρος «κολέγιο» όταν τον θέτουμε στο θεσμικό μας σύστημα, πολύ εύκολα αντιστοιχεί σε δομές πανεπιστημιακού επιπέδου, όπως σε πολλές άλλες χώρες. Μέσα στο νομοσχέδιο δε μπορεί να δοθεί αυτός ο ορισμός, διότι υπάρχει το Σύνταγμα. Όμως, αυτά τα κέντρα υπάρχουν, κάποια από αυτά έχουν πολύ σοβαρές υποδομές, κάποια από αυτά κάνουν καλή δουλειά σύμφωνα με αυτά που προτείνουν ότι θα κάνουν, διότι συγκρίνουμε το καθένα με αυτά που λέει ότι θα κάνει και το τοπίο καθαρίζει με ένα νόμο που είναι σύμφωνος με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, με το Σύνταγμά μας και με πολύ ξεκάθαρη εξήγηση από την αρχή. Παίρνουν με αυτές τις προϋποθέσεις την άδεια, έχουν αυτόν τον θεσμικό χαρακτήρα, ανήκουν στη μεταλυκειακή εκπαίδευση, αυτή είναι η δυνατότητα από το Σύνταγμα και η άδειά τους δίνεται από έναν οργανισμό συγκεκριμένο με δομές και όχι στον αέρα. Είναι μια πολύ έντιμη λύση που δεν δημιουργεί προβλήματα και συγχύσεις.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του ΚΚΕ): θα ήθελα να δώσω μια διευκρινιστική απάντηση στην κυρία Υπουργό. Βεβαίως, οι συνδικαλιστικοί φορείς επιλέγουν τις μορφές πάλης τους. Βεβαίως, ως ΚΚΕ και ως ΠΑΜΕ δεν είμαστε κάποιοι, αλλά σε όλη την κοινωνία είμαστε επώνυμοι. Βεβαίως απειλούμε την πολιτική σας. Δεν το κρύβουμε. Όχι μόνο απειλούμε την αντιλαϊκή ταξική σας πολιτική καθημερινά σε όλους τους χώρους, αλλά θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να την ανατρέψουμε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Λυκουρέντζος.

Όσον αφορά τη διαδικασία επιλογής στελεχών, το κόμμα μας σας ασκεί κριτική. Μήπως δεν θυμάστε τι μας λέγατε για τη συνέντευξη; Μήπως δε θυμάστε τις ερωτήσεις και τις επερωτήσεις; Μήπως δε θυμάστε τα θέματα, στα οποία επανειλημμένως είχα απαντήσει στη Βουλή, όπου μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι εκπαιδευτικοί αδικήθηκαν για

δύο εκατοστά; Ότι κάποιοι κύκλοι με υπολογιστές – λυπάμαι να πω διακομματικής τοποθετήσεως - έκαναν τις αξιολογήσεις; Πως προστατεύετε σήμερα τη δουλειά σας, όταν λέτε εδώ να βγάλουμε τα κόμματα από την εκπαιδευτική κοινότητα με αυτές τις μοριοδοτήσεις που προβλέπετε; Μη μου πείτε ότι το επίτευγμα είναι πως μειώνεται η συνέντευξη από το 20 στο 15%, όταν το τεστ που δεν ήταν του εκάστοτε υπουργού Παιδείας, αλλά του ΑΣΕΠ και ήταν ένα τεστ με το οποίο ο υποψήφιος να αξιολογηθεί για τις γνώσεις και τις ικανότητές του. Γιατί να μη μπούμε στον πειρασμό να σας κατηγορήσουμε δικαίως για πρόθεση κομματισμού; Άλλωστε για τις θέσεις των 13 περιφερειαρχών, παρόλο που χιλιάδες Ελλήνων υπέβαλαν βιογραφικά, επιλέξατε   τους δικούς σας πολιτικούς συνεργάτες. Ορθώς πράξατε. Αλλά μη κάνετε εμπόριο τέτοιων εντυπώσεων. Πρέπει να επιλέγετε ως περιφερειακούς διευθυντές πρόσωπα που να ανήκουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Το ίδιο ισχύει και με τον ειδικό γραμματέα του Υπουργείου. Τα ίδια θα πείτε και τώρα;

Όσον αφορά τους σχολικούς συμβούλους, είναι θεσμός στον οποίο όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουν εκφράσει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους. Αυτοί που υπηρετούν μέχρι σήμερα ως σχολικοί σύμβουλοι, δεν έχουν δικαίωμα να προσμετρηθεί η προϋπηρεσία τους. Γιατί; Δεν είναι αξιόλογοι άνθρωποι; Δεν έχουμε περγαμηνές, επιστημονικής, διδακτικής και επαγγελματικής αξιοσύνης; 

Όσον αφορά τη βάση του δέκα, δεν διαφέρει σε τίποτα από τη λαϊκίστικη πρόταση – δέσμευση της κατάργησης των πανελληνίων εξετάσεων που ακούγαμε το 1981, πράγμα το οποίο ουδέποτε έγινε. Παρακαλώ ζητήστε από τις υπηρεσίες του υπουργείου σας το μηχανογραφικό για να δείτε για τα τμήματα που δεν έχουν φοιτήτριες και φοιτητές, πόσα παιδιά τα έχουν πρώτη ή δεύτερη επιλογή. Θα εκπλαγείτε! Δεν τα επιλέγουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι. Δεν πρόκειται για τη βάση του 10. Δεν τα επιλέγουν, διότι αυτά τα τμήματα δεν έχουν καμία αξία σε σχέση με την πρόσβασή των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας.

Αυτό πρέπει να δείτε και εκεί πρέπει να στρέψετε την προσοχή και το ενδιαφέρον σας. Δε γίνεται να πηγαίνετε να φορέσετε κοστούμι, το οποίο δεν πηγαίνει σε κάποια παιδιά, τα οποία δεν έχουν αυτές τις δυνατότητες. Το κάνετε για να ξαναγεμίσουν τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα και τα Τμήματα των Τ.Ε.Ι.; Κάντε το.

Σε μια εποχή δημοσιονομικής κρίσης να συντηρούμε Τμήματα, να επενδύουμε σε μέλη Δ.Ε.Π., να επενδύουμε σε εκπαιδευτικό προσωπικό, να επενδύουμε σ’ αυτά τα παιδιά χωρίς να έχουν καμία τύχη; Το μόνο που κάνετε είναι να αναστέλλετε επί τέσσερα χρόνια την ανεργία και μετά από τέσσερα χρόνια θα διαπιστώσουν ότι τα όνειρά τους για τη ζωή, δεν μπορούν να πραγματωθούν.

Θέλω να αναφερθώ, κύριε Πρόεδρε, στην υπόθεση των κολεγίων. Εμείς εμφανιστήκαμε περίπου «ως υπηρέτες του Κεφαλαίου», «ως υπηρέτες του εμπορίου ελπίδων» μέσω των κολεγίων, και λοιπά άλλα. Δεχτήκαμε πολύ σκληρή κριτική. Σήμερα, στην εφημερίδα «Καθημερινή» - διότι εγώ μπορεί να κατηγορηθώ ότι με τις αξιολογήσεις μου είμαι υποκειμενικός και ότι έχω απέναντί σας εμπάθεια – εάν δείτε το σημερινό άρθρο της «Καθημερινής» θα δείτε ότι η σύγκριση που κάνει στις πρόνοιες του νόμου της Νέας Δημοκρατίας και στο νόμο, τον οποίο φέρνετε σήμερα – δεν θα τις διαβάσω – είναι άνευ σημασίας. Τι κάνατε; Δημιουργήσατε σύγχυση, ταλαιπωρήσατε αυτούς οι οποίοι έχουν επενδύσει στο συγκεκριμένο τομέα, ως ιδιώτες επενδυτές, ταλαιπωρήσατε τα παιδιά τα οποία πήγαν να φοιτήσουν εκεί, και τους είπατε ότι θα τους ακυρώσετε τις άδειες μετά την 30η Ιουνίου, όπου εν τω μεταξύ, θα φροντίσετε να πάρουν τις καινούργιες άδειες. Αυτός είναι ο θόρυβος!

Αυτό το κάνατε, κυρία Υπουργέ, για να καλύψετε μια θέση στρατηγικής, η οποία απεδείχθη εσφαλμένη, όταν αρνηθήκατε την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Τέλος, να ξέρετε ότι απέναντί σας δεν έχετε μια Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία είναι υπέρ στις πεζοδρομιακές αντιδράσεις. Καλά θα κάνετε, λοιπόν, την κριτική που ασκείται σε μας – και τη δεχόμαστε – να είναι κριτική, η οποία θα διαλαμβάνει υπόψη την προσφορά των κυβερνήσεών μας στο χώρο της εκπαίδευσης. Μην είστε ισοπεδωτική, διότι, εάν εμείς είχαμε φέρει ένα τέτοιο νομοσχέδιο – δεν θέλω να σας κατηγορήσω προσωπικά – αλλά το Κόμμα σας θα είχε κάψει την Αθήνα, διότι όλα αυτά θα τα θεωρούσατε ότι στρέφονται εναντίον των εκπαιδευτικών, εναντίον της εκπαιδευτικής κοινότητος και θα λέγατε όλα αυτά τα οποία, κατά καιρούς, μας «στολίζατε». Το μέλλον της ελληνικής εκπαιδευτικής κοινότητας απαιτεί σύνεση, σωφροσύνη, συνεργασία και ειλικρίνεια, και τότε πράγματι, θα έχετε τη συμπαράστασή μας εκεί, που την αξίζετε. Σας ευχαριστώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε. Το λόγο έχει ο κ. Μόσιαλος.

ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, που μου δίνετε το λόγο μετά από κάποιες υπερβολές. Δεν είχαμε εμείς εμπειρία, μέχρι τώρα, καψίματος της Αθήνας, ως πολιτική διαχείριση, μάλλον εσείς την είχατε, άρα κάτι ξέρετε γι’ αυτό. Επίσης, δεν είναι αξιόπιστο να χρησιμοποιούμε εφημερίδες ως μέρος της τεκμηρίωσης του πολιτικού λόγου. Όσο καλή και διασκεδαστική εφημερίδα κα αν είναι η «Καθημερινή», κύριε Λυκουρέντζο, δεν αποτελεί πηγή, η οποία θα μπορούσε να συγκρίνει προγράμματα πολιτικών Κομμάτων. Θα πρέπει, λοιπόν, να βρούμε άλλες μορφές αξιολόγησης, διότι αύριο μπορεί να γράψουν «Τα Νέα» κάτι διαφορετικό, και θα μπορούσαμε και εμείς να το παρουσιάζουμε μ’ αυτό τον τρόπο.

Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να κάνω κάποιες γενικές παρατηρήσεις, διότι δεν έχουμε το χρόνο να μιλήσουμε για όλα τα θέματα. Θα ήθελα να τοποθετηθώ μόνο στα θέματα της Αξιολόγησης και με βάση τις σημαντικές τοποθετήσεις, οι οποίες συμπίπτουν, δηλαδή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και του Συνασπισμού.

Νομίζω και τα δύο Κόμματα ξεκινούν με την προϋπόθεση ότι η ανθρώπινη φύση είναι ενιαία, ότι δηλαδή όλοι οι άνθρωποι ερχόμαστε σ' αυτό τον κόσμο με πολύ αγαθές και αγνές προθέσεις, έτσι ώστε να παλέψουμε όλοι σύσσωμοι για την αλλαγή της κοινωνίας προς το καλύτερο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με τις ίδιες ακριβώς ικανότητες και δεξιότητες, και με αυτή την έννοια δε θα πρέπει ποτέ να αξιολογούμαστε.

Νομίζω το υπονόησε ο κ. Ζιώγας με πολύ σαφή τρόπο ότι, εάν υπάρχει αξιολόγηση είτε του προσωπικού είτε της σχολικής μονάδας, αυτό υπονοεί ότι υπάρχουν οικονομίες της αγοράς ή φιλελεύθερες απόψεις όσον αφορά στη ρύθμιση της σχολικής και

της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο κ. Κουράκης μας έδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα, τη δική του εμπειρία ότι, δηλαδή μετά από τέσσερα χρόνια επαγγελματικής εκπαίδευσης σε παιδιατρική κλινική υψηλού επιπέδου, χρειάστηκε να δώσει εξετάσεις. Δεν αμφισβητώ τις ικανότητές σας, κ. Κουράκη, είχατε λαμπρή καριέρα έκτοτε, αλλά δεν νομίζω να υπονοείται ότι όποιος εκπαιδεύεται σε ένα σύστημα υγείας επί τέσσερα χρόνια, δεν θα πρέπει να αξιολογείται στο τέλος, και όλοι οι ειδικευόμενοι ανεξάρτητα από το αν ασκούνταν σωστά ή όχι, θα πρέπει να μπαίνουν σε ένα σύστημα υγείας, χωρίς καμία μορφή αξιολόγησης;

Μάλιστα σε προηγμένες χώρες, όπως πολύ καλά θα ξέρετε, υπάρχει η αξιολόγηση της ικανότητας σε περιοδικά χρονικά διαστήματα, και της ιατρικής ικανότητας, αλλά και της εκπαιδευτικής ικανότητας, η λεγόμενη «revalidation». Δεν παίρνουμε, δηλαδή, ως δεδομένο ότι όποιος αποφοιτά, έχει τις ίδιες ικανότητες για τα επόμενα 30 - 40 χρόνια.

Το ερώτημα που προκύπτει εδώ – και νομίζω ότι το έχει δείξει και η ζωή και η ιστορική πραγματικότητα – είναι ότι, εάν η ανθρώπινη φύση είναι ενιαία και έχει καλές προθέσεις και γενικά όλοι θέλουμε το καλό των υπολοίπων, γιατί στη Σοβιετική Ένωση επί 70 χρόνια – εγώ δε θα αναφέρω τα παραδείγματα του κ. Γεωργιάδη – όπου είχαμε ένα παράδειγμα μισού δισεκατομμυρίου ανθρώπων, και πολύ περισσότερο στην Κίνα και σε άλλα ίδια καθεστώτα, οι κοινωνίες αυτές δεν άλλαξαν προς το καλύτερο, και η εκπαιδευτική δραστηριότητα και η επιστημονική γνώση δεν συγκρίνονται σε καμία περίπτωση με άλλες κοινωνίες, οι οποίες είχαν πολύ μεγάλες ανισότητες και πολύ περισσότερα προβλήματα όσον αφορά στις οικονομικές τους δραστηριότητες, θα μπορούσατε να πείτε εσείς από τη δική σας σκοπιά; Τί πήγε, λοιπόν, άσχημα σ’ αυτές της κοινωνίες, όπου υπήρχε μια ομοιόμορφη δράση και ομοιόμορφη δραστηριότητα;

Τώρα επιτρέψτε μου να εκφράσω τις δικές μου απόψεις όσον αφορά στο τι πρέπει να γίνεται σε σχέση με την ανθρώπινη φύση, την ανθρώπινη δραστηριότητα και τις σχολικές μονάδες. Εγώ ξεκινάω από μια διαφορετική αφετηρία, δηλαδή, ότι είμαστε διαφορετικοί, ότι έχουμε διαφορετικές επιδιώξεις σ’ αυτή τη ζωή, και ότι όχι κατ' ανάγκη όλοι από μας θέλουμε το καλό της κοινωνίας και των συνανθρώπων μας. Δεν πιστεύω, δηλαδή, ότι όλοι έχουμε αυτές τις αγαθές επιδιώξεις. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, ή πρέπει να υπάρχει μια κρατική παρέμβαση ή να υπάρχουν επιλογές στη ζωή, έτσι ώστε να ωθούν όσους από εμάς δεν θέλουμε το καλό των συνανθρώπων μας και της κοινωνίας, να συμπεριφερόμαστε με ένα τρόπο, ο οποίος θα αυξάνει τη συνολική κοινωνική ωφελιμότητα, το συνολικό καλό.

Με αυτή την έννοια, λοιπόν, οι δυνατότητες που έχουμε για να το πετύχουμε αυτό μέσα σε ένα Δημόσιο σύστημα είναι, είτε να δώσουμε στους πολίτες τη δυνατότητα εξόδου από το σύστημα – να φύγουν, δηλαδή, από ένα Δημόσιο σύστημα και να πάνε σε ένα ιδιωτικό, πράγμα που εμείς, ως σοσιαλδημοκράτες, δεν το θέλουμε – είτε τη δυνατότητα επιλογής – δηλαδή να επιλέγουν σε ποιο δημόσιο σχολείο θέλουν να πάνε, αλλά αυτό σημαίνει ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης, δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερα σχολεία απ’ ότι θέλουμε, γιατί κάποια δεν θα τα επιλέξει κανείς, άρα αυτό δε γίνεται αντικειμενικά – είτε να υπάρχει μια μορφή εξωτερικής πίεσης στις σχολικές μονάδες και στους λειτουργούς τους, έτσι ώστε αυτοί να λειτουργούν με ένα πιο ικανοποιητικό τρόπο. Αυτή η μορφή εξωτερικής πίεσης μπορεί να είναι μόνο η αξιολόγηση.

Ο κ. Κουράκης μας έδωσε κάποια δεδομένα ότι η αξιολόγηση αυξάνει το χάσμα μεταξύ των καλύτερων και των χειρότερων σε ορισμένες χώρες. Ναι, εάν δεν αξιοποιηθεί σωστά. Η κυρία Διαμαντοπούλου, νομίζω, ότι μας είπε πολύ πειστικά ότι, εάν η αξιολόγηση χρησιμοποιηθεί, έτσι ώστε να εντοπίσουμε τις σχολικές μονάδες ή τους λειτουργούς, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται με αξιοπρέπεια στα καθήκοντά τους, τότε η αξιολόγηση μπορεί να βοηθήσει, έτσι ώστε να μειωθούν οι ταξικές ή κοινωνικοοικονομικές ανισότητες, και να δοθεί έμφαση σε εκείνες τις περιοχές της χώρας και σε εκείνους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, οι οποίοι πραγματικά έχουν ανάγκη να ωφεληθούν από τη δημόσια παρέμβαση. Τα πράγματα είναι πολύ απλά.

Δεν είναι η αξιολόγηση, η οποία θα δημιουργήσει τα προβλήματα, είναι η αξιολόγηση η οποία, εάν χρησιμοποιηθεί σωστά με τον τρόπο που περιέγραψε η κυρία Υπουργός, μπορεί να μειώσει τις κοινωνικές ανισότητες, να αυξήσει τη διαφάνεια και με αυτό τον τρόπο να ωθήσει τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς και τις σχολικές μονάδες να ανταποκρίνονται, με δεδομένη πάλι τη δική μου θεωρητική προϋπόθεση ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν έχουμε όλοι την επιδίωξη του δημοσίου συμφέροντος, όταν δρούμε καθημερινά στο σχολείο, στην υγεία ή στις άλλες Δημόσιες υπηρεσίες. Σας ευχαριστώ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε τον κ. Μόσιαλο. Το λόγο έχει ο κ. Ταλιαδούρος.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να αναφερθώ στα θέματα της Ανώτατης εκπαίδευσης, τα οποία θίγονται στο Κεφάλαιο 4, και να πω ότι κεντρικός στόχος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν η ποιοτική αναβάθμιση των δημόσιων Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. της πατρίδας μας, ώστε να μπορούν να καταστούν ισότιμα μέλη του ευρωπαϊκού χώρου της Ανώτατης εκπαίδευσης και του διεθνούς γίγνεσθαι.

Γι' αυτό το λόγο είχαμε προωθήσει ορισμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες και έγιναν αλλαγές στην υφιστάμενη νομοθεσία. Χαίρομαι, γιατί η Κυβέρνηση, ενώ ως Αντιπολίτευση είχε καταψηφίσει το σύνολο των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που είχαμε κάνει, σήμερα ουσιαστικά τις αποδέχεται και έρχεται να βελτιώσει κάποια ζητήματα.

          Ένα από αυτά είναι το πολλαπλό σύγγραμμα το οποίο καθιερώθηκε με το ν. 3549 και ήτανε μια τομή στο σύστημα της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων γιατί καταλύθηκε το μονοπώλιο της γνώσης. Πράγματι υπήρξαν καθυστερήσεις σε ορισμένα Πανεπιστήμια άλλα είχαν βάλει το σύστημα ηλεκτρονικής διανομής των συγγραμμάτων και είχανε προωθήσει την διανομή των συγγραμμάτων σε πιο γρήγορους ρυθμούς.

 Αυτό προχώρησε. Θα ήθελα να πω ακόμη ότι οι διατάξεις στο άρθρο 34, που καθορίζουν τον αριθμό των μελών Δ.Ε.Π. από 31 σε 15 είναι θετικό μεν για τα μικρά τμήματα των Πανεπιστημίων μας, τα οποία είχανε προβλήματα να συγκεντρώσουν αυτόν τον μεγάλο αριθμό των 31, αλλά θα έλεγα, ότι ο αριθμός 15 είναι μικρός για τμήματα με άνω των 100 μελών Δ.Ε.Π.. Όπως όταν έχουμε την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι πάνω από 700 μέλη Δ.Ε.Π., το να έχεις μόνο 15, είναι ένας μικρός αριθμός. Θα έλεγα, να υπάρξει μια αναλογική αύξηση του αριθμού για τμήματα που έχουν πάνω από 100 μέλη Δ.Ε.Π. να πάει 21, να πάει 25 και όχι 15.

Θα ήθελα ακόμα να πω ότι μια άλλη σημαντική αλλαγή που είχαμε κάνει, ήταν η εισαγωγή της αξιολόγησης στην Ανώτατη Εκπαίδευση, δυστυχώς και αυτό το σχέδιο καταψηφίστηκε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Αντιπολίτευση και δεν συναίνεσε για να εισαχθεί αξιολόγηση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Εμείς με το ν. 3374 διασφαλίσαμε τη βελτίωση της ποιότητας του έργου που επιτελούν τα ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, θεσπίστηκε μια αντικειμενική Ανεξάρτητη Αρχή, η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας που έχει αυτονομία και προωθεί την αξιολόγηση. Είναι σημαντικό, ότι μέχρι σήμερα έχει ολοκληρωθεί η εσωτερική αξιολόγηση, για 200 τμήματα Α.Ε.Ι., ενώ έχουν πραγματοποιηθεί 13 εξωτερικές αξιολογήσεις με την προοπτική να έχουμε 120 μέχρι το τέλος του χρόνου.

 Οι διατάξεις αυτές ήταν και στη δική μας Κυβέρνηση, τις είχαμε συζητήσει ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Σε ότι αφορά τα θέματα της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τη βάση του 10, θα ήθελα να πω, ότι η εισαγωγή της βάσης του 10 διασφαλίζει την ποιότητα των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι., γιατί έχουμε εισαγωγή υποψηφίων που διαθέτουν ένα στοιχειώδες επίπεδο γνώσεων. Διασφαλίζεται ένα μίνιμουμ επίπεδο γνώσεων και να σημειώσω, ότι όταν είχε ψηφιστεί στη Βουλή, υπήρχε η σύμφωνη γνώμη των Πρυτάνεων, η σύμφωνη γνώμη των Προέδρων των Τ.Ε.Ι., σύμφωνη γνώμη της Ο.Σ.Ε.Π. Τ.Ε.Ι. και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι κρίσιμο το θέμα να δείτε με στοιχεία σε Τ.Ε.Ι. που είχαν εισαχθεί φοιτητές με βάση κάτω από το 10, πόσοι ενεγράφησαν και σε μια δεκαετία πόσοι πήραν πτυχίο. Γιατί όταν έχουμε τμήμα που ενεγράφησαν μέσα σε επτά έτη 640 φοιτητές και πήραν πτυχίο 80, υπάρχει πρόβλημα. Όταν έχουμε τμήμα που έχουμε εγγεγραμμένους 600 φοιτητές και έχουν πάρει πτυχίο οι 20, υπάρχει πρόβλημα.

Είχαμε το φαινόμενο, στην Κεφαλονιά για παράδειγμα, να είχε ιδρυθεί από τη δική σας κυβέρνηση το 2004 τμήμα Τ.Ε.Ι. Τουριστικών Επαγγελμάτων, είχαν εισαχθεί 5 σπουδαστές και όταν έγινε η αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου στο ίδιο νησί στο ίδιο Τ.Ε.Ι. εισήχθησαν πάνω από 100 σπουδαστές. Άρα εκείνο που έχει σημασία είναι ότι

έχουμε πολλά τμήματα Τ.Ε.Ι. και κάποιων Πανεπιστημίων, που το γνωστικό τους αντικείμενο είναι το πρόβλημα και όχι η βάση του 10.

Έχουμε τμήματα Τεχνολόγων Γεωπονίας πάνω από 25 στην πατρίδα μας το οποίο σημαίνει 6.000 νέοι για κάθε χρόνο και εγώ ρωτάω σε μια τετραετία έχει ανάγκη η Ελληνική Οικονομία 30.000 πτυχιούχους Τ.Ε.Ι. Τεχνολόγων Γεωπόνων;

Είχαμε φέρει διάταξη το 2009, που προβλέπει τη δυνατότητα συγχώνευσης, με αποφάσεις των Ιδρυμάτων αυτών των τμημάτων, χωρίς να ανατρέπεται η έννοια είναι της Σχολής, για να μπορέσουμε να έχουμε τμήματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις και είχαμε και πέρυσι στο μηχανογραφικό πάνω από 1.500 με 2.000 υποψηφίους, οι οποίοι πέρασαν τη βάση του 10 και δεν εκδήλωσαν ενδιαφέρων σε κανένα από αυτά τα τμήματα, που στο παρελθόν εισήγοντο με χαμηλή βαθμολογία. Συνεπώς, η καθιέρωση της βάσης του 10 βοήθησε στο να εντοπιστεί με αντικειμενικό τρόπο ποια τμήματα έχουν ανάγκη αλλαγής γνωστικού αντικειμένου, τροποποίηση γνωστικού αντικειμένου, συγχώνευση των τμημάτων για να έχουμε τμήματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας και οι αυριανοί πτυχιούχοι τους να μπορούν να βρουν εργασία.

Φοβάμαι ότι η κατάργηση του 10 είναι ένα μέτρο λαϊκίστικο, που υποβαθμίζει την ποιότητα της εκπαίδευσης και αποτελεί ένα βήμα πίσω στην προσπάθεια για εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στην πατρίδα μας. Για τα υπόλοιπα θέματα θα επανέλθω στην κατ’ άρθρο συζήτηση.

          ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε τον κ. Ταλιαδούρο.

          ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, ο αγαπητός συνάδελφος ο κ. Λυκουρέντζος ο πρώην Υφυπουργός κλείνοντας την ομιλία του και θέλοντας πιστεύω να δώσει έμφαση σε μια δική μας στάση, δεν κυριολεχτούσε όταν έλεγε ότι εμείς θα καίγαμε την Αθήνα, όταν θα φέρνατε εσείς ένα νομοσχέδιο. Κανένα Κόμμα δεν καίει την Αθήνα και πιστεύω ερήμην του λόγου σας και την αδεία, έτσι τη ρητορική αναφερθήκατε. Βέβαια ο δικός σας νόμος του 2006 ο ν. 3467 ήταν ασύγκριτα χειρότερος, από τούτον που έχει φέρει η αρμόδια Υπουργός, η αρμόδια ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας που συζητούμε σήμερα και θα σας πω έτσι συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτα πρώτα, θυμάστε το καλοκαίρι του 2004 μια ωραία μέρα στο Θερινό Τμήμα, ο κ. Παυλόπουλος έφερε μια διάταξη και καθαίρεσε 25.000 διευθυντικά στελέχη σε όλο το κράτος, περιλαμβανομένου και της εκπαίδευσης. 

Τον Αύγουστο του 2004 στην καρδιά του καλοκαιριού, στο Υπουργείο Παιδείας, η κυρία Γιαννάκου επιλέγει τότε, μια ταχύτατη διαδικασία αξιολόγησης 600 υποψηφίων μέσα σε 4 ώρες, λιγότερο από μισό λεπτό διετέθη για την αξιολόγηση του καθενός για να επιλεγούν τα στελέχη της εκπαίδευσης, οι διευθυντές και οι σχολικοί σύμβουλοι, οι οποίοι ορίστηκαν προσωρινά για ένα έτος. Όταν τελείωσε το ένα έτος, δόθηκε παράταση για ένα ακόμη έτος και όταν τέλειωσε και το άλλο έτος ήρθε το νομοσχέδιό σας, το 2006 ο ν. 1467 που τι έκανε; Ακύρωσε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Προεδρικού Διατάγματος 25, βάσει του οποίου, γινόταν η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης και αντί να τα διορθώσετε εκεί που έπασχε, όπου ήταν η συνέντευξη, δεν ήταν αντικειμενική. Δεν ηχογραφείτο όπως σήμερα, γιατί δεν κρατούσαν πρακτικά και αυτό έπρεπε να βελτιωθεί - το αναγνωρίσαμε και εμείς. Εσείς τι κάνατε; Ανατρέψατε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα διδακτορικά, τα μεταπτυχιακά, το συγγραφικό έργο, μειώσατε τη μοριοδότηση, την αυξήσατε στο χρόνο προϋπηρεσίας και αυξήσατε τη μοριοδότηση στη συνέντευξη.

Αποτέλεσμα, ήταν να επιλέξετε αυτούς που θέλετε και βάλατε μια διάταξη μέσα στο νόμο, όπου έλεγε, ότι οι επιλεγέντες μετά το πέρας της τετραετίας, θα αξιολογηθούν ξεχωριστά από όλους τους άλλους, με κριτήρια και διαδικασία που θα καθοριστεί με προεδρικό διάταγμα που θα έβαζε το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό δεν εκδόθηκε ποτέ, αλλά είχατε την πρόθεση και το προέβλεπε και ο νόμος να τους μονιμοποιήσετε κιόλας. Αυτές τις αξιοκρατικές διαδικασίες κάνατε και αυτά τα μη κομματικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά εισήγατε. Αυτό ήταν το νομοσχέδιο σας.

Θυμάμαι τότε, διότι ήμουν Εισηγητής από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το νομοσχέδιο. Υπήρχε ένα άρθρο στο δεύτερο μέρος, στο άρθρο 17 εάν θυμάμαι καλά, που αναφερόταν στην επιλογή του διευθυντή των γενικών αρχείων του Κράτους. Δεν ξέρω εάν υπάρχει παρόμοια διαδικασία σε άλλον τομέα κρατικής δομής. Ο διευθυντής επιλέγεται με συνέντευξη και αξιολογείται και κρατιόνται πρακτικά. Γιατί λοιπόν στη μεν μια περίπτωση κρατάμε πρακτικά και υπάρχει μια αντικειμενική διαδικασία και καθαρή και στην άλλη περίπτωση αξιολογούσαμε τα στελέχη της εκπαίδευσης όπως θέλαμε, έτσι μόνο με μια προφορική συνέντευξη και χωρίς να τηρείται κανένας όρος. Άρα οι σκοπιμότητες ήταν προφανείς. Εδώ έρχεται μια διαδικασία αντικειμενική, καθαρή, γνήσια να βάλει σειρά στα πράγματα και μια ποιοτική διάσταση, όπως βάζει όλο το νομοσχέδιο. Θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα και θα πρέπει όλοι να αποφασίσουμε, ότι θα πρέπει να φτιάξουμε δομές εκπαίδευσης, οι οποίες θα εγγυώνται μια ποιοτική μόρφωση στα παιδιά μας. Το ίδιο γίνεται και με την επιλογή των δασκάλων που θα διδάξουν στα σχολεία.

 Εδώ μπαίνουν ποιοτικά και αντικειμενικά κριτήρια, διαδικασία ΑΣΕΠ, αξιολόγηση μέσω ΑΣΕΠ και από εκεί και πέρα προστίθενται μόρια με κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά. Είναι όμως βασικό κριτήριο, να συμμετάσχει κανείς σε ένα διαγωνισμό ΑΣΕΠ και να περάσει τη βάση. Κατόπιν θα προστεθούν και τα μεταπτυχιακά του, τα κοινωνικά χαρακτηριστικά, οι τρίτεκνοι και οι πολύτεκνοι, ακόμα και όσοι έχουν αναπηρίες. Όμως, όπως είπε και η κυρία Υπουργός για να μπει κάποιος στη τάξη για να διδάξει, θα πρέπει να το μπορεί, διότι δεν είναι να πάει να ασκήσει ένα επάγγελμα και ούτε να ασκήσει κοινωνική πολιτική με κάποιες κατηγορίες. Επίσης θα ήθελα να πω κάτι ακόμα, βάζετε ένα στοιχείο, για τους καθηγητές και τους δάσκαλους που θα διδάξουν, να έχουν ένα πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης. Πολύ σωστά το βάζετε, αλλά υπάρχει όμως τώρα μια κατηγορία από τις πανεπιστημιακές σχολές, οι οποίες ορίζονται ως καθηγητικές. ΟΙ Απόφοιτοι τους δε το χρειάζονται αυτό το πιστοποιητικό. Πάνω σε αυτό τι θα γίνει; Ποιές σχολές είναι καθηγητικές και ποιές δεν είναι; Θα τις αξιολογήσουμε θα δούμε ποίες έχουνε τις προϋποθέσεις και ποίες όχι; Θα πρέπει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να κάνει μια έρευνα και μια μελέτη, ώστε να υπάρχει μια αξιολόγηση ώστε να έχουμε μια καθαρή εικόνα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο έχει η κ. Βοζεμπεργκ.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ : Κύριε Πρόεδρε μια διευκρίνιση θα ήθελα να κάνω. Κατά την άρθρωση του λόγου μου, που ήταν προφορικός, αλλά ήταν μελετημένος. Αναφέρθηκα στο θεσμό της αξιολόγησης, κάτι που προκάλεσε μια αντίδραση από την κυρία Χριστοφιλοπούλου, η οποία δεν ήταν τιμητική προς εμένα. Την είδα την παρατήρησα. Ήθελα να διευκρινίσω, ότι η αξιολόγηση αναμφισβήτητα προβλέπεται στο σχέδιο νόμου. Η αντίρρηση μας είναι σε κάποιες ασάφειες, τις οποίες όταν θα συζητήσουμε στα άρθρα, θα έχω τη τιμή να αναφερθώ. Δεν ήταν η πρόθεση η μηδενιστική αντίληψη ως προς το συγκεκριμένο θεσμό.

Θα ήθελα, επίσης να βεβαιώσω, ότι έλαβα κι εγώ ένα μήνυμα, ότι μέλος της κυβέρνησης, είπε στην ένωση ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων, ότι η ομιλούσα και ο κ. Λυκουρέντζος αρνηθήκαμε την εμφάνιση τους στην Επιτροπή. Αντιληφθήκατε κύριε Πρόεδρε κάτι τέτοιο εσείς; Εμείς προτείναμε όπως και όλοι και δεν αναφέραμε ότι δεν θέλουμε να προσέλθουν.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Όλοι μαζί αποφασίσαμε και κανείς δεν αποφάσισε κάτι διαφορετικό. Συνεπώς όλοι φέρουμε την ευθύνη για την πρόσκληση. Μόνο εγώ έλαβα την πρωτοβουλία να καλέσω τα άτομα με αναπηρία και δεν νομίζω ότι υπήρξε καμία αντίρρηση για αυτό .

Το λόγο έχει η κυρία Χριστοφιλοπούλου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων) : Στην διευκρίνιση της κυρίας Βοζεμπεργκ, οφείλω κι εγώ μια

διευκρίνιση, διότι αναφέρθηκε σε εμένα. Κυρία Βόζεμπεργκ πράγματι εξέφρασα την έκπληξη μου την ώρα εκείνη που έκανα έτσι. Την εξέφρασα, όταν σας άκουσα, ότι δεν βλέπω τίποτα να λέτε για αξιολόγηση. Δεν θα απαντήσω εγώ, διότι απάντησαν συνάδελφοι, ότι ένα από τα πιο σημαντικά άρθρα αυτού του νομοσχεδίου, είναι το άρθρο που εισάγει την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Ακούσατε και από την κυρία Υπουργό. Άρα καταλαβαίνετε καμία απαξία προς το δικό σας πρόσωπο, αυτό έχω να απαντήσω. Μακριά από εμένα αυτό το γνωρίζετε, έκπληξη όμως και βεβαίως αποδοκιμασία για αυτό που είπατε. Αναρωτήθηκα μάλιστα και το λέω και δημόσια, εάν έχετε διαβάσει αυτό το νομοσχέδιο.  

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ : Δεν θα έπρεπε να αναρωτιέστε, θα έπρεπε να περιμένετε να τοποθετηθούμε στα άρθρα.

 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο έχει ο κύριος Ψαριανός.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ : Θέλω να πω, ότι είναι ένα ακόμα νομοσχέδιο μεταρρύθμισης ειδικού τύπου, με συγκεκριμένα ανθυποθέματα, που αφορούν την εκπαίδευση και όχι την παιδεία, ένα νομοσχέδιο αποσπασματικό. Λυπάμαι γιατί οι περισσότερη από αυτούς που έχουν μιλήσει δεν είναι πλέον εδώ και θέλω να πω, ότι αναρωτήθηκε η κυρία Υπουργός εάν νομοθετούμε για την εκπαίδευση, για την παιδεία, ή για συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων; Θέλω να απαντήσω ναι, για το δεύτερο νομοθετούμε δηλαδή για συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.

Έχουν γίνει 250.000 μεταρρυθμίσεις για την παιδεία από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έως σήμερα. Θέλω να πω ότι λίγες από αυτές ήταν συνολικές και αφορούσαν την παιδεία και όλα τα θέματα της εκπαίδευσης. Όλες οι άλλες ήταν αποσπασματικές και προσπαθούσαν να διορθώσουν θέματα ΑΣΕΠ, εισαγωγών, μετάθεση των εξετάσεων, διδακτικού προσωπικού, εργασιακών ή εργατίστικων ζητημάτων. Εγώ είμαι οπαδός της παιδείας και όχι της εκπαίδευσης. Είμαι φίλος της παιδείας και όχι της εκπαίδευσης. Επίσης θέλω να σας πω, ότι δεν είμαι καθόλου φίλος του καπιταλισμού και ελπίζω με τα καρκινώματα που αναπτύσσει στο εσωτερικό του, που οφείλονται πρώτα το κέρδος και αναλώσιμος ο άνθρωπος. Αυτό είναι ένα μεγάλο καρκίνωμα και ακόμη και στο άντρο του καπιταλισμού στις ΗΠΑ, κατάλαβαν ότι αναπτύσσονται καρκίνοι στο εσωτερικό του.

Αυτή λοιπόν η λογική, μας υποδεικνύει το δρόμο και στην εκπαίδευση. Θέλουμε να εκπαιδεύουμε μαϊμούδες και καλοεκπαιδευμένα γρανάζια για τα συγκεκριμένα συστήματα, εξουσιών και λειτουργίας. Πριν από δύο μήνες, είχε έρθει μια Επιτροπή Φιλανδών, εδώ στην Επιτροπή μας και ο Πρέσβης αυτής και εκπρόσωποι της, να μας αναπτύξουν το εκπαιδευτικό σύστημα στη Φιλανδία. Ποιος τους κάλεσε από τη Φιλανδία; Να μας πουν τι;

Έπρεπε να καλέσουμε την Μπουργκίνα Φάσο ή τη Σιέρα Λεόνε; Γιατί καλέσαμε από την Φινλανδία; Να μας πουν τι; Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε με αυτούς τους ανθρώπους, διότι αυτοί έχουν παιδεία. Έχουν μια ΝΟΚΙΑ, έρευνα και τεχνολογία που μια εταιρεία τους μπορεί να αγοράσει την Ελλάδα εάν θέλει, αλλά τι να αγοράσει; Ένα τσουβάλι χρέη; Εμείς δεν έχουμε τίποτα. Αυτό που κάποτε παραγόταν σε αυτή την χώρα δεν παράγεται πια. Ούτε παιδεία, ούτε πολιτισμός. Γονατίσαμε και την αγροτική παραγωγή και την εκπαίδευση και τις εργασιακές σχέσεις γονατίσαμε και τις αποδομούμε και αυτή η λογική μας οδηγεί στον γκρεμό. Αυτή η συνδιαχείριση των δύο γνωστών κομμάτων με τις γνωστές λογικές και στη παιδεία και στην εκπαίδευση, θα μας οδηγήσουν στο διεθνές νομισματικό ταμείο. Μας οδηγούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάποια στιγμή θα έρθουν από την Φινλανδία, από την Δανία, από το Λουξεμβούργο, από το Λιχτενστάϊν κάποιοι να μας δώσουν οδηγίες και για την παιδεία. Αφού δεν το κάνουμε μόνοι μας ας το κάνουν αυτοί. Γιατί δεν παίρνουμε παράδειγμα, επειδή ήρθαν εδώ οι άνθρωποι, ξαναλέω ότι η Φινλανδία μας έδειξαν πίνακες από το 1958, υπάρχει συναίνεση των κυβερνήσεων μονοκομματικών ή συμμαχικών στην Φινλανδία για διαρθρωτικές αλλαγές και συνεχείς μεταρρυθμίσεις. Συναινετική διαδικασία. Και εκεί καπιταλισμό έχουν. Αλλά δεν έχουν τον καπιταλισμό της Ουγκάντα και της Μοζαμβίκης και εκεί υπάρχει το κέρδος μπροστά από τον άνθρωπο, όχι πάντα οφείλω να το πω. Σε μας υπάρχει πάντα και ο άνθρωπος είναι πάντα αναλώσιμος. Ποια παιδεία λοιπόν θέλουμε να φτιάξουμε με αυτές τις λογικές, όταν έρχονται οι άνθρωποι και μας λένε, τι διαφορά έχουν τα ιδιωτικά από τα δημόσια σχολεία στην καπιταλιστική Φινλανδία; Τους ρωτήσαμε. Με κοιτούσε ο άνθρωπος σαν χαζός. Μου απήντησε δεν έχουμε ιδιωτικά σχολεία στην Φινλανδία. Τον ρώτησα φροντιστήρια έχετε; Γελάει ο κόσμος. Τα φροντιστήρια σε μας είναι σαν τον φραπέ. Είναι ελληνική εφεύρεση. Δεν υπάρχουν φροντιστήρια πουθενά στον κόσμο. Δεν άκουσα να λέμε τίποτα για τα φροντιστήρια. Για τον τρόπο που εξειδιωτικοποιείται, ας μου επιτρέψετε την έκφραση και η παιδεία και η εκπαίδευση για το πώς αποδομούμε και απαξιώνουμε την δημόσια παιδεία. Ποια δωρεάν παιδεία; Πριν από 40 χρόνια είχαμε δωρεάν παιδεία. Πού είναι τώρα η δωρεάν παιδεία; Η μία κυβέρνηση όποια κυβέρνηση βλέπει την παιδεία ως ένα μισογεμάτο ποτήρι. Η αντιπολίτευση, όποια αντιπολίτευση πάντα την βλέπει ως μισοάδειο. Μετά αντιστρέφονται οι ρόλοι, δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είναι σαν το ποτήρι που βρήκα εδώ, είναι ραγισμένο. Η παιδεία είναι ένα ραγισμένο ποτήρι, λυπάμαι δεν μπορώ να καταθέσω ποτήρι στα πρακτικά. Λοιπόν, πρέπει να δούμε πέρα από το ΑΣΕΠ, πέρα από τα σχολεία, πέρα από τις εργασιακές σχέσεις, να δούμε επαναλαμβάνω τα σχολεία στην Φινλανδία που οι Φινλανδοί είχαν κέρατα και έτρωγαν βελανίδια, όταν εμείς χτίζαμε την Ακρόπολη. Τα σχολεία στην Φινλανδία ανήκουν στην Τ.Α., είναι τα κτίριά τους ενεργειακά, αυτόνομα και οι άνθρωποι μας είπαν πράγματα τερατώδη. Ποιος ασχολείται με αυτά; Κοιτάμε τις συντεχνίες, τα μικροσυμφέροντα και είπε η Υπουργός, είναι απούσα, να βγάλουμε τα κόμματα έξω από το κράτος, την παιδεία και την εκπαίδευση. Θα διαλύσουμε το κράτος; Τόσα χρόνια έχουμε «χώσει» τα κόμματα παντού. Μέχρι και στις κάλτσες μας. Θα βγάλουμε τα μάτια μας με τα χέρια μας; Τι εννοεί η Υπουργός να βγάλουμε τα κόμματα; Γιατί δεν τα βγάζουμε τόσον καιρό; Από την παιδεία, από το κράτος, από τις υπηρεσίες, από την πολεοδομία, από την εφορία, γιατί δεν τα βγάζουμε; Είμαστε καταχρεωμένοι παντού, υπάρχουν θετικά πράγματα σε αυτό το νομοσχέδιο, υπάρχουν και αρνητικά, κάποια από αυτά μπορούμε να τα στηρίξουμε, τα αρνητικά, βεβαίως

 Θέλω να σας πω ένα άλλο πράγμα, μιλάμε για Υπουργείο Παιδείας, διά βίου μάθησης και Θρησκευμάτων. Είναι Υπουργείο Εκπαίδευσης, δεν είναι Παιδείας. Δεν υπάρχει διά βίου μάθηση πουθενά, δεν ξέρω εγώ εάν μπορεί η μάνα μου να πάει να σπουδάσεις. Πού να πάει; Δεν υπάρχει διά βίου μάθηση και δεν είναι Θρησκευμάτων. Είναι Θρησκεύματος. Είναι Υπουργείο Ελληνορθόδοξης εκπαίδευσης. Δεν είδα εγώ πουθενά στην Αμερική, στην Μελβούρνη, Ελληνοεβραϊκά σχολεία, ελληνοκαθολικά σχολεία, ελληνομουσουλμανικά σχολεία. Είδα παντού ελληνορθόδοξα. Εάν η εκκλησία δεν πει έτσι, δεν γίνεται τίποτα. Αυτό είναι ταλιμπάν, είμαστε το τελευταίο θεοκρατικό καθεστώς της Ευρώπης. Ο Ιεζεκιήλ, ο Μητροπολίτης Μελβούρνης, ανέκραξε μέσα στην εκκλησία την 25^η Μαρτίου, ότι όποιος δεν είναι ορθόδοξος, δεν είναι ΄Ελλην. Υπάρχουν ΄Ελληνες Εβραίο, καθολικοί, διαμαρτυρόμενοι, άθρησκοι, δωδεκαθεϊστές. Από πού και έως πού ταυτίζουμε την Ορθοδοξία με τον Ελληνισμό; Τα σχολεία σε όλον τον κόσμο τα διευθύνει η εκκλησία. Είναι κατηχητικά σχολεία, στην Αμερική υπάρχουν δύο σχολεία τα οποία είναι chapters, είναι εκτός εκκλησίας και πάνε μαυράκια, κινεζάκια, μαθαίνουν χασάπικους, χασαποσέρβικους, και μιλάνε ελληνικά. Τα είδα και ανατρίχιασα. Είναι μόνον δύο από τα επτά, όλα τα άλλα είναι ελληνορθόδοξο ο Αγιος Αντώνιος, ελληνορθόδοξο ο Αγιος Δημήτριος, ελληνορθόδοξο Παχώμιος, ελληνορθόδοξο η Πουλχερία. Υπάρχουν πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα και με την υπόθεση της σχέσης κράτους και εκκλησίας και επίσης κράτους και εξουσίας. Πρέπει να ξεχωρίσουμε μερικά πράγματα και να μιλήσουμε ανοικτά για αυτά και μεταξύ μας και ειλικρινά . Πρέπει να δούμε την παιδεία ως λειτούργημα όχι ως επάγγελμα, ως συντεχνίες ούτε ως εκπαίδευση «μαϊμούδων». Θα πούμε και άλλα αύριο ώστε να λύσουμε μερικά μικρά θέματα για την υπόθεση της παιδείας. Είναι τεράστιο το ζήτημα και πρέπει να κάνουμε μία γενναία συνολική μεταρρύθμιση που να κοιτά δέκα χρόνια μπροστά και όχι εξήντα χρονια πίσω.

Γιώργο Νικητιάδης (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Λυκουρέντζο, έχετε τον λόγο.

Ανδρέας Λυκουρέντζος: Κύριε Πρόεδρε, με αφορμή την τοποθέτηση του κ.Ψαριανού θέλω να διευκρινίσω ότι το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι πράγματα Θρησκευμάτων, κύριε συνάδελφε, διότι παρέχει εκπαίδευση και σε ελληνόπουλα άλλου θρησκευτικού δόγματος όπως μουσουλμάνοι και όποιες άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν εκδηλωθεί στην εκπαιδευτική κοινότητα στην Ελλάδα δεν βρίσκονται υπό διωγμόν.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ: Δεν συμμετέχουν οι καρδινάλιο στην εκπόνηση προγραμμάτων εκπαίδευσης, ούτε οι ραβίνοι.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Μία ακόμη παρατήρηση. Εξηγώ τι υπηρέτησα ως Υφυπουργός.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Θέλω να πω τον κ.Ψαριανό ότι η διά βίου μάθηση θα είναι το επόμενο μεγάλο νομοσχέδιο που θα φέρουμε, απουσιάζει από αυτό το νομοσχέδιο, αλλά θέλω να πω ότι η μητέρα σας εάν το θέλει μπορεί να μπει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και να σπουδάσει. Είναι ένας θεσμός που ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ήταν Υπουργός Παιδείας λειτούργησε.

Ακόμη και σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, αγαπητέ συνάδελφε για ενημέρωσή σας υπάρχουν στις φυλακές. Για όλα αυτά, όμως, στο επόμενο νομοσχέδιο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ για την παρουσία σας. 

 

 

Τέλος και περί ώρα 21.15΄λύθηκε η συνεδρίαση.

 

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ                                             Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

 

 

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ                                                     ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ