Ομιλία Τάσου Κουράκη στο σχέδιο νόμου "Οργάνωση και λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης, ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις". Ολομέλεια Βουλής 1/8/2017

Εάν θέλετε να δείτε και το κείμενο της ομιλίας κάντε κλικ στον τίτλο.

Ομιλία Α’ Αντιπροέδρου της Βουλής Τάσου Κουράκη στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας, 1/8/2017

Κύριοι Υπουργοί, κύριε Γενικέ Γραμματέα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε έχει σχέση με ακαδημαϊκά εκπαιδευτικά ζητήματα, αλλά πρωτίστως έχει ιδεολογικοπολιτικό χαρακτήρα. Κεντρικά σημεία που θίγονται με το νομοσχέδιο αυτό είναι δυο κατά την άποψή μου. Πρώτον, είναι το ζήτημα της δημοκρατίας και όπως έχει πει ο πρώην Υπουργός, συνάδελφός μας, Νίκος Παρασκευόπουλος, η δημοκρατία είναι προϋπόθεση της γνώσης. Χρειάζονται δηλαδή συνθήκες ελεύθερου διαλόγου, ελεύθερης διαβούλευσης, για να μπορέσει να παραχθεί η γνώση. 
Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μια πλήρη εφαρμογή της δεξιάς και της αριστερής αντίληψης. Ποια είναι η δεξιά και ποια η αριστερή αντίληψη; 
Συγκεκριμένα, είναι ή δεν είναι δεξιά οπισθοδρομική αντίληψη να διοικούν τα πανεπιστήμια οι μειοψηφίες; Τι θέλω να πω; Το υπάρχον σύστημα εκλογής των Πρυτάνεων, με ένα ψηφοδέλτιο και όλους τους Αντιπρυτάνεις μέσα, δίνει τη δυνατότητα σε ένα μικρό ποσοστό της ακαδημαϊκής πανεπιστημιακής κοινότητας, – που μπορεί να είναι και είκοσι και δεκαοκτώ τοις εκατό στο δεύτερο γύρο - να διοικεί το πανεπιστήμιο για τέσσερα χρόνια, με απόλυτο έλεγχο των πάντων και χωρίς καμία λογοδοσία. Αυτό, στη δική σας αντίληψη είναι δημοκρατία. 
Είναι ή δεν είναι η δεξιά οπισθοδρομική αντίληψη να μη συμμετέχουν όλοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας στα πανεπιστημιακά πράγματα; Δηλαδή πέρα από το διδακτικό προσωπικό, οι φοιτητές και οι διοικητικοί υπάλληλοι; Γιατί άραγε; 
Είναι ή δεν είναι οπισθοδρομική αντίληψη τα συμβούλια διοίκησης, που εν μέρει είναι εκλεγμένα, να κάνουν προεπιλογή των υποψηφίων πρυτάνεων; Είναι ή δεν είναι η δεξιά αντίληψη αυτή που θέλει τους εκπαιδευτικούς, ιδιωτικούς υπαλλήλους;
Απέναντι σε όλα αυτά, με το παρόν νομοσχέδιο, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου και η κυβέρνηση απαντά με αλλαγή στον τρόπο εκλογής των πρυτανικών αρχών προς την κατεύθυνση της συμμετοχής όλων, όσο γίνεται περισσότερο, στη διοίκηση του πανεπιστημίου με μία συνεννόηση και διαβούλευση. Απαντά με την αλλαγή στη σύνθεση της συγκλήτου, ώστε να συμμετέχουν όλοι οι πρόεδροι των τμημάτων και βεβαίως, όπως είπαμε προηγουμένως, εκπρόσωποι των φοιτητών και των διοικητικών υπαλλήλων. Προσωπικά, θα ήθελα μεγαλύτερη συμμετοχή εκ μέρους των φοιτητών, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να το διεκδικήσουμε στη συνέχεια. 
Απαντάει η κυβέρνηση με την κατάργηση των αντιδημοκρατικών συμβουλίων διοίκησης, τα οποία ούτως ή άλλως απαξιώθηκαν στην πορεία και ταυτοχρόνως ιδρύει Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας, για τη σύνδεση με την Περιφέρεια και τους παραγωγικούς φορείς. 
Ακόμη και σε αυτό θα πρέπει να αναγνωρισθεί η θαρραλέα πράξη του Υπουργού Παιδείας, του Κώστα Γαβρόγλου, για τις ρυθμίσεις σχετικά με τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και την αναγνώριση του ισότιμου ρόλου τους μέσα στο ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης, με το να αναγνωρισθεί η προϋπηρεσία τους για τη μισθολογική και βαθμολογική τους κατάταξη. Είναι μεγάλης εμβέλειας αυτή η μεταρρύθμιση και γι’ αυτό προκαλεί και τη μήνη των σχολαρχών. 
Το δεύτερο σημείο είναι ότι με το νομοσχέδιο επαναφέρεται η ακαδημαϊκότητα, πρώτον, με τη υποχρέωση των διδασκόντων στη συμμετοχή στα μεταπτυχιακά με χαμηλό ή καθόλου επιμίσθιο. Προσωπικά θα ήθελα καθόλου επιμίσθιο. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση των πανεπιστημιακών δασκάλων και τιμή γι’ αυτούς να συμμετέχουν στα μετεκπαιδευτικά προγράμματα. Το ότι αυτή τη στιγμή μπαίνει ένα επιμίσθιο, θεωρώ ότι γίνεται σε μια μεταβατική περίοδο. Επαναφέρεται η ακαδημαϊκότητα με την ανάληψη της ευθύνης από την πολιτεία για την ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων, με δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα – στο βαθμό που γίνεται - με υποτροφίες και κυρίως, – προσέξτε το αυτό - με συμμετοχή των μεταπτυχιακών φοιτητών στη φοιτητική μέριμνα. 
Θεωρώ ότι η φοιτητική μέριμνα, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να μας απασχολήσει πάρα πολύ σοβαρά. Προφανώς, συνδέεται με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά έτσι υλοποιείται η δωρεάν εκπαίδευση. Η φοιτητική μέριμνα είναι αναπόσπαστο στοιχείο. Το ότι βάζετε στη φοιτητική μέριμνα να συμμετέχουν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, αυτό το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό. 
Επαναφέρεται η ακαδημαϊκότητα μέσω των διατάξεων που προβλέπουν την ίδρυση και λειτουργία των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε ακαδημαϊκές βάσεις και όχι με την αγοραία αντίληψη λειτουργίας σ’ ένα ασύδοτο τοπίο. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πάρα πολλά μεταπτυχιακά, τα οποία είχαν πολύ χαμηλό κόστος λειτουργίας, είχαν υπέρογκα δίδακτρα, ανταποκρινόμενα στην αντίληψη της αγοράς περί προσφοράς και ζήτησης. Επαναφέρεται η ακαδημαϊκότητα με την επανακατοχύρωση του ακαδημαϊκού ασύλου, όπως προβλεπόταν άλλωστε και στον Nόμο Γιαννάκου. 
Τρίτο και πολύ σημαντικό, πέρα από τη δημοκρατία και την επαναφορά της ακαδημαϊκότητας -και λίγοι μίλησαν γι’ αυτό- θεωρώ την έναρξη αναβάθμισης των ΤΕΙ, για να σταματήσει επιτέλους η σκοπούμενη υποβάθμιση της τεχνολογικής εκπαίδευσης στο τριτοβάθμιο επίπεδο. Αυτό που γινόταν ήταν για να είναι ευχερέστερη η παροχή φθηνού επιστημονικού δυναμικού. 
Αυτά ως προς την κριτική που δεχόμαστε από τα δεξιά. Δεχόμαστε και κριτική από τα αριστερά. Στους συντρόφους μου, λοιπόν, από τα αριστερά, θα έλεγα: Είναι άνευ σημασίας η επαναφορά της δημοκρατικής οργάνωσης στη διοίκηση των ΑΕΙ και η ουσιαστικοποίηση της συμμετοχής των φοιτητών και των διοικητικών, που, όπως είπα προηγουμένως, θα ήθελα να ήταν περισσότερη; 
Είναι άνευ σημασίας ότι η μειούμενη συνεχώς χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από το 2009 και μετά, αντιστράφηκε από την υπαρκτή αύξηση του προϋπολογισμού -μικρή μεν- για την παιδεία; Είναι άνευ σημασίας το ότι δόθηκαν χίλιες πεντακόσιες νέες θέσεις μελών ΔΕΠ και μια σειρά διευκολύνσεις για τους νέους διδάκτορες; Είναι άνευ σημασίας η κατάργηση των συμβουλίων ιδρυμάτων, που και οι ίδιοι οι σύντροφοί μας τόσο είχαν εναντιωθεί στη σύσταση και λειτουργία τους; Είναι αδιάφορο το ότι αλλάζει ο τρόπος εκλογής των πρυτανικών αρχών, που προβλέπει το νομοσχέδιο, όπως είπαμε, και ο οποίος «σπάει» τις γνωστές παθογένειες του παρελθόντος και δημιουργεί όρους λειτουργικών συναινέσεων και δημοκρατικής νομιμοποίησης; Πρέπει να αδιαφορούμε στη δημιουργία όρων και κανόνων για την άρση του ασύδοτου τοπίου των μεταπτυχιακών; Όλα αυτά είναι άνευ σημασίας; 
Ναι, να αγωνιστούμε με όλους τους συντρόφους μας για τη συγκρότηση μετώπου πίεσης για δημοκρατική διεύρυνση του νομοσχεδίου και άρση των αρνητικών σημείων του, όπως τα τέλη εγγραφής στα μεταπτυχιακά, την καθολική φοιτητική μέριμνα, την προσέλκυση νέων επιστημόνων, την ουσιαστικοποίηση της σύνδεσης των ΑΕΙ με τα ερευνητικά κέντρα στην κατεύθυνση της δίκαιης ανάπτυξης των περιφερειών. 
Η Νέα Δημοκρατία έχει δηλώσει, διά του προέδρου της πολλές φορές ότι θα μειώσει το δημόσιο, δηλαδή λιγότερο κράτος, απολύοντας υπαλλήλους. Θα ήθελα να ξέρω, από πού θα το κάνει αυτό; Από τις εφορίες, για να αυξηθεί η φοροδιαφυγή; Από την παιδεία, όπως είδαμε με τις απολύσεις Αρβανιτόπουλου δυόμισι χιλιάδων εκπαιδευτικών ιδιωτικής εκπαίδευσης σε μια νύχτα; Από την υγεία, από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, από τις δομές κοινωνικής πρόνοιας, από τη δασοπροστασία κ.ά.; Από εκεί θα κάνει λιγότερο κράτος; 
Κλείνω με αυτό. Κατ’ αναλογία η Νέα Δημοκρατία δήλωσε ότι θα καταργήσει τον νόμο, εάν και όταν έρθει στην εξουσία, συλλήβδην, όλο τον νόμο. Ερωτώ: Αυτό σημαίνει ότι θα επαναφέρετε τα δίδακτρα στους ασθενείς οικονομικά φοιτητές; Θα καταργήσετε τη φοιτητική συμμετοχή στα πολυπρόσωπα όργανα; Να το πείτε. Θα επαναφέρετε το χάος στα μεταπτυχιακά με τέλη εγγραφής 10.000 και 15.000 ευρώ; Θα αναστείλετε την πορεία αναβάθμισης των ΤΕΙ; Μήπως θα επαναφέρετε και τη «διαγωγή κοσμία»; Ίσως αυτό να είχε νόημα, γιατί τότε θα μπορέσει να σας απονεμηθεί για τις εξαιρετικές υπηρεσίες που προσφέρατε και συνεχίζετε να προσφέρετε στο σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης. 
Σας ευχαριστώ