Ομιλία του Τάσου Κουράκη στη βουλή στη συζήτηση επί της αρχής, του Σ. Ν. του Υπουργείου Παιδείας, «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – κ.λ.π»

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήθελα να πω ότι πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό που συζητούμε σήμερα ουσιαστικά συνδέεται με την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης. Γνωρίζουμε ότι κατά πώς γεννιέται ένα παιδί, ανάλογα με το πού θα γεννηθεί, από ποιους γονείς, σε ποια περιοχή, έχει τη σφραγίδα τριών ανισοτήτων, τον τόπο που γεννιέται και σπουδάζει, το μορφωτικό επίπεδο των γονιών και την οικονομική κατάσταση των γονιών. Σκεφθείτε ένα παιδί, το οποίο συγκεντρώνει αρνητικά χαρακτηριστικά από αυτά τα τρία, σε κάποια περιοχή απομακρυσμένη της Ελλάδας ή κάποιο άλλο παιδί που του έρχονται βολικά τα πράγματα και γεννιέται στην Αθήνα, από μορφωμένους γονείς, με καλή οικονομική κατάσταση. Ο μόνος τρόπος για να αμβλυνθούν αυτές οι ανισότητες είναι το σχολείο. Ατυχώς, το νομοσχέδιο που έχετε φέρει, όχι μόνο δεν θεραπεύει, αλλά και διευρύνει.

 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν λέει αυτό το πράγμα! Το σχέδιο νόμου που έχετε στα χέρια σας, που σας έχει μοιραστεί, λέει ότι στην περίπτωση νεοδιοριζόμενου που δεν κρίνεται κατάλληλος για μονιμοποίηση ως εκπαιδευτικός, εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του κεφαλαίου Α΄ του άρθρου 16 του ν. 1566?1945. Τι λέει αυτό το νομοσχέδιο; Τι λέει αυτός ο νόμος; Λέει ότι εκπαιδευτικοί που δεν κρίνονται κατάλληλοι για εκπαιδευτικό έργο παραπέμπονται με απόφαση του Νομάρχη στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το οποίο εξετάζει όλα τα στοιχεία του φακέλου κ.λπ.. Αν ο εκπαιδευτικός κριθεί απολυτέος, απολύεται για ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Εάν, όμως, το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο διαπιστώσει ότι ο κρινόμενος δεν είναι κατάλληλος για το εκπαιδευτικό έργο ή έχει σοβαρούς λόγους υγείας, κρίνεται, όμως, επαρκής για την προσφορά διοικητικής υπηρεσίας, μπορεί να αποφασίσει τη μετάταξή του σε προσωρινή θέση διοικητικού προσωπικού των διευθύνσεων ή γραφείων της εκπαίδευσης –προσέξτε- εφόσον έχει υπερεπταετή και δεν συμπλήρωσε εικοσιπενταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία. Αυτό αντιφάσκει ή όχι με αυτά που μας λέγατε; Δηλαδή, μετά από πτυχία, πιστοποιητικά παιδαγωγικής κατάρτισης, διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, μετά από του κόσμου τις κρίσεις για να νομιμοποιήσουν την ανεργία και για να έχουν τσακισμένο το ηθικό όσοι προσληφθούν, μπορεί ένας μέντορας, ένας σύμβουλος και ένας διευθυντής σχολείου να κάνουν αρνητική αξιολόγηση και να απολύσουν στην πραγματικότητα –όπως εξήγησα προηγουμένως- το νεοδιόριστο εκπαιδευτικό, ο οποίος, βεβαίως, δεν έχει ούτε υπερεπταετή πραγματική υπηρεσία –γιατί κρίνεται μετά από δύο χρόνια- ούτε συμπληρώνει εικοσιπενταετή συντάξιμη υπηρεσία βεβαίως. Στην ουσία, τρεις άνθρωποι είναι αρκετοί για να οδηγήσουν είτε σε δουλεία το νεοδιόριστο, είτε να τον απολύσουν.