Τ. Κουράκης: Είμαστε μεροληπτικοί υπέρ όσων έχουν ανάγκη.Συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου "Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση" - 12/05/2015.

.................................

Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει πολύ καλά ότι τα μέτρα τα οποία προτείνουμε, είναι μέτρα που απευθύνονται σε όλον τον πληθυσμό και μάλιστα -το έχω χρησιμοποιήσει κι άλλη φορά- με μια μεροληπτική, θετική διάκριση υπέρ αυτών που το έχουν πιο πολύ ανάγκη. Ναι, εδώ είμαστε μεροληπτικοί. Θα φροντίσουμε να είμαστε μεροληπτικοί. Γιατί -και θα κλείσω με αυτό- ο Αριστοτέλης είχε πει: «Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων». Δεν μπορείς σε ανθρώπους που ξεκινάνε από διαφορετικές άνισες αφετηρίες, να λες ότι δίνεις ίσες ευκαιρίες. Πρέπει να είσαι μεροληπτικός με θετικό τρόπο για την ενίσχυση όλων αυτών που έχουν ανάγκη. Αυτοί είμαστε κι αυτό είναι το πρόγραμμά μας!

Για να δείτε όλο το κείμενο κάντε κλικ στο τίτλο.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Συντυχάκη, πρέπει να σας πω για την τροπολογία που λέτε να μη λειτουργούν τιμωρητικά οι μαθητικές κινητοποιήσεις –συγγνώμη, δικό μου λάθος δεν πρόλαβα να το πω- ότι προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο ρύθμιση ακριβώς για αυτό το θέμα. Δεν συμφωνούμε, όμως, με τη θέση σας για τη μη αναπλήρωση των ωρών διακοπής. Έχουμε προτείνει ένα άλλο τρόπο, όχι με παράταση σχολικού έτους. Σε αυτό το σημείο διαφωνούμε.

Επίσης, πρέπει να σας πω για τις ΕΠΑΣ Τουρισμού ότι διαφωνούμε στο να παραταθεί επ’ αόριστο. Στο πολυνομοσχέδιο προβλέπεται παράταση για ένα έτος, γιατί θέλουμε η μαθητεία κάποια στιγμή να πάει στη μεταλυκειακή φάση, δηλαδή στα ΙΕΚ. Με αυτή την έννοια το βάλαμε.

Τώρα, όσον αφορά τη συζήτηση που επικεντρώθηκε γύρω από τα πρότυπα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, λίγο ησυχία παρακαλώ. Να ολοκληρώσει ο Υπουργός, να ακουστεί η άποψή του, οι απαντήσεις που ενδεχομένως θέλει να δώσει, για να περάσουμε κατόπιν αυτού στην ψηφοφορία. Κάντε λίγη ησυχία.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είπανε πάρα πολλοί συνάδελφοι  εκεί που έχουμε πέντε πρότυπα, να γίνουν περισσότερα. Να γίνουν στις γειτονιές, να επεκταθούν. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνονται στην ουσία οι συνάδελφοι τι λένε. Ένα σχολείο που είναι πρότυπο -και αυτά που κρατάμε ως πρότυπα, τα υπόλοιπα είναι πειραματικά και έχουν άλλο χαρακτήρα- είναι σχολείο με επιλεγμένο…

(Θόρυβος στην Αίθουσα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

Εάν ενοχλώ, να σταματήσω κύριοι συνάδελφοι.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, λίγη ησυχία από τα έδρανα εδώ, εκ δεξιών όπως βλέπω.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Δεν κάνω φασαρία. Μόνο ακούω.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Είπα συνάδελφοι, όχι συνάδελφε.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ακούγοντας, πώς να κάνω φασαρία;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Μετά, όμως, διαμαρτύρεστε για το χρόνο και για την καθυστέρηση της ψηφοφορίας.

Συνεχίστε, κύριε Κουράκη.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων): Λέω, λοιπόν, ότι όσοι ξέρουμε πώς λειτουργούσαν τα πρότυπα, είναι σχολεία με επιλεγμένο διδακτικό προσωπικό, είναι σχολεία χωρίς εκπαιδευτικά κενά, με ενισχυμένη υποδομή και εξοπλισμό και επιπλέον έχουν ένα μαθητικό δυναμικό το οποίο έχει επιλεγεί από εξετάσεις. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι ουσιαστικά ζητάτε σε όλη την Ελλάδα να γίνουν αυτές οι νησίδες ενισχυμένης μαθητικής διδασκαλίας και όπως αντιλαμβάνεστε αυτό –αναφέρομαι στους κυρίους συναδέλφους κυρίως του Ποταμιού- είναι θέμα διαφορετικής κοσμοθεωρίας.

Η δική μας η αντίληψη είναι ότι δεν μπορούμε να ανεχθούμε σε όλα τα άλλα τα σχολεία να υπάρχουν διδακτικά κενά, γιατί δεν μπορούμε ενδεχομένως να τα καλύψουμε όλα, αλλά τα πρότυπα να μην έχουν διδακτικά κενά. Και όταν είπατε –νομίζω ότι το είπε η Εισηγήτρια σας- στις γειτονιές αν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα πρότυπο, καταλαβαίνετε ότι σε αυτή τη γειτονιά –και μάλιστα έχουν μπει με εξετάσεις- ένα καλό δυναμικό θα πάει σε αυτά τα σχολεία για να γίνουν ακόμη καλύτεροι μαθητές και οι υπόλοιποι μαθητές που θα είναι στα άλλα τα σχολεία καταλαβαίνετε ότι θα έχουν μόρφωση, κατά τη δική σας αντίληψη, λιγότερη.

Εμείς τι λέμε; Λέμε ότι τα σχολεία είναι πειραματικά, γιατί εφαρμόζουν πειραματικές μεθόδους, ώστε να εξαπλωθούν σε όλα τα σχολεία, άρα πρέπει να έχουν ένα τυχαίο δείγμα πληθυσμού, αλλά να αναγνωρίζουμε κάτι το οποίο το έχει πει η κοινωνιολογία της εκπαίδευσης από τη δεκαετία του ’50. Ότι όταν υπάρχουν τέτοιου είδους εξεταστικές διαδικασίες, αναλογικά τα παιδιά από τα φτωχά λαϊκά στρώματα συμμετέχουν πολύ λιγότερο στο τέλος, δηλαδή επιτυγχάνουν πολύ λιγότερο. Και γιατί επιτυγχάνουν λιγότερο; Για δύο ουσιαστικούς λόγους:

 Πρώτον, γιατί το οικογενειακό περιβάλλον των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων δίνει πολύ λιγότερα ερεθίσματα σε όλα τα επίπεδα σε αυτά τα παιδιά, άρα, προσέρχονται με λιγότερα εφόδια και δεύτερον, γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να υποστηριχθούν με φροντιστήρια και άλλα μέσα, ώστε να ανταγωνιστούν τον υπόλοιπο μαθητικό πληθυσμό.

Άρα, εξ ορισμού μιλάμε για ένα ξεσκαρτάρισμα –συγχωρέστε για τη λέξη- προκειμένου να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Μιλάμε δηλαδή, αν είμαστε υπέρ ενός σχολείου που θα δίνει σε όλα τα παιδιά δυνατότητα και μάλιστα, σύμφωνα με τη δική μας την αντίληψη, πρέπει να προχωρήσουμε τις ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας σε χαμηλά κοινωνικά στρώματα, σε γειτονιές όπου τα παιδιά έχουν λίγα προσόντα, που σημαίνει περισσότεροι καθηγητές, περισσότερη ενθάρρυνση, ώστε να αμβλύνουμε τις κοινωνικές διαφορές. Αυτή είναι η διαφορά μας.

Μάλιστα, κλείνοντας, θα έλεγα ότι αυτά τα λένε όσοι έχουν ασκήσει διοίκηση στο Υπουργείο Παιδείας, που κατέβασαν μέσα σε τέσσερα χρόνια το ποσοστό του ΑΕΠ που δίνεται στην εκπαίδευση από το 3,5% στο 2,7%, όταν έχουν απολύσει ή δεν έχουν προσλάβει τριάντα χιλιάδες εκπαιδευτικούς -δηλαδή έχουμε τριάντα χιλιάδες λιγότερους εκπαιδευτικούς-, όταν έχει καταργηθεί, στην ουσία, η ενισχυτική διδασκαλία, η παράλληλη στήριξη, η τάξη υποδοχής, όταν καταργήσανε την τεχνική εκπαίδευση και πέταξαν δυόμισι χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα και είκοσι δύο χιλιάδες μαθητές έξω από την τάξη. Τολμάνε, λοιπόν, όλοι αυτοί να μιλάνε για αριστεία και για άριστα σχολεία!

 Καταστρέφουμε όλη την εκπαίδευση στην πραγματικότητα, παραδίδουμε παιδιά έξω από το σχολειό, στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και μετά μιλάμε για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Υπάρχουν συγκεκριμένα data, δεδομένα πλέον για να μιλάμε για το ποιος ενισχύει ή όχι τη δωρεάν και τη δημόσια παιδεία. Αντί όλου αυτού, προβάλλουν το φύλλο συκής και μιλάμε για Πρότυπα και για αριστεία.

Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει πολύ καλά ότι τα μέτρα τα οποία προτείνουμε, είναι μέτρα που απευθύνονται σε όλον τον πληθυσμό και μάλιστα -το έχω χρησιμοποιήσει κι άλλη φορά- με μια μεροληπτική, θετική διάκριση υπέρ αυτών που το έχουν πιο πολύ ανάγκη. Ναι, εδώ είμαστε μεροληπτικοί. Θα φροντίσουμε να είμαστε μεροληπτικοί. Γιατί -και θα κλείσω με αυτό- ο Αριστοτέλης είχε πει: «Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων». Δεν μπορείς σε ανθρώπους που ξεκινάνε από διαφορετικές άνισες αφετηρίες, να λες ότι δίνεις ίσες ευκαιρίες. Πρέπει να είσαι μεροληπτικός με θετικό τρόπο για την ενίσχυση όλων αυτών που έχουν ανάγκη. Αυτοί είμαστε κι αυτό είναι το πρόγραμμά μας!