Ομιλίες
Ομιλία Τάσου Κουράκη στη Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με θέμα : Ενημέρωση για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις».
20/04/2010
Ομιλία Τάσου Κουράκη στη Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με θέμα ημερήσιας διάταξης: Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 7 του Κανονισμού της Βουλής, για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις».
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Θα έλεγα ότι δεν αποτελεί έκπληξη η ομοφωνία και η συναίνεση και της Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ με διαφορετικές αποχρώσεις, βέβαια, στο νομοσχέδιο που κατεβάζει το Υπουργείο Παιδείας. Θα έλεγα μάλιστα, κυρία Υπουργέ, ότι η Ν.Δ. σας έδωσε μια εξαιρετική πρόταση για να παρακάμψετε τις αντιδράσεις, να μεταθέσετε μετά τις εξετάσεις το νομοσχέδιο. Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Να τροποποιήσουμε το πότε θα το φέρουμε, ανάλογα με τις αντιδράσεις που υπάρχουν σε διάφορους φορείς, δίκαιες ή άδικες, υπερβολικές ή όχι. Μου θυμίζει την τακτική της Ν.Δ., την οποία και εσείς κατηγορούσατε με το να φέρνει κρίσιμα νομοσχέδια μέσα στο καλοκαίρι. Δεν ξέρω αν θα την αξιοποιήσετε την πάσα που σας έδωσε η Ν.Δ., αλλά θα ήθελα να μπω στην ουσία.
Εγώ θα έλεγα ότι ο τίτλος, πρώτα ο μαθητής, μέσα σε αυτό το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο, το οποίο λέει αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού στην ουσία είναι κάτω ο εκπαιδευτικός. Έχουμε μια τεράστια επίθεση εναντίον των εκπαιδευτικών και στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων και θα έλεγα ότι περισσότερο σκοπεύει στη μείωση των δαπανών σε καιρούς οικονομικής κρίσης και σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Τολμώ να πω, επιτρέψτε μου την υπερβολική ίσως λέξη, ότι το νέο σχόλιο το οποίο έχετε εξαγγείλει είναι ένα «φτηνό» σχολείο. Είναι φτηνό και τα εργαλεία για να γίνει πιο φτηνό είναι ο αντιδραστικός περιορισμός των εκπαιδευτικών . Όταν κόβεται 17.000 εκπαιδευτικούς, καταλαβαίνετε ότι αναγκάζεστε να κάνετε πράγματα, για να λειτουργήσουν αυτά τα σχολεία, απίστευτα. Μεγαλώνετε τον αριθμό των μαθητών στην τάξη, βάζετε περισσότερες διδακτικές ώρες με τις υπερωρίες των εκπαιδευτικών, τους βάζετε να κάνουν διαφορετικά αντικείμενα και δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτό μπορεί να αποτελεί την αντίληψή σας, γιατί έχω παρακολουθήσει, κυρία Υπουργέ, τις τοποθετήσεις σας και βεβαίως, και του κ. Υφυπουργού και περίμενα κάτι πραγματικά πολύ καλύτερο. Δεν περίμενα αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο, το κυριότερο σημείο του, έχουμε και τα άλλα τα κομμάτια, βέβαια, είναι η επίθεση στους εκπαιδευτικούς. Δηλαδή, έχουμε 36.000 εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στις λίστες προϋπηρεσίας, υπάρχει συνέχεια της Πολιτείας, ναι ή όχι; Αυτοί οι άνθρωποι ξοδεύουν από την τσέπη τους, γιατί όταν παίρνεις 200-300 ευρώ το μήνα και μετακινείσαι σε κουτσοχώρια, από εδώ και από εκεί, για να μπορέσεις να διοριστείς, γιατί αυτή ήταν η υπόσχεση της Πολιτείας. Έρχεστε τώρα και το ανατρέπεται αυτό το καθεστώς και λέτε ότι, ξεχάστε τα και θα κάνουμε τώρα μεταβατική
περίοδο, τολμάτε να αναφέρετε τη λέξη, μεταβατική περίοδο, όταν ξέρουμε ότι στο διάστημα αυτό, είναι δύο ετών, θα διοριστούν ελάχιστοι και όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι πίστεψαν στην ελληνική πολιτεία τελικά τους κρεμάτε, στην κυριολεξία;
Στο σημείο αυτό θα ήθελα την τοποθέτηση των Βουλευτών κυρίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ., βέβαια, θα ακούσουμε και τους Βουλευτές της Ν.Δ.
Είναι δυνατόν δηλαδή να συμπεριφέρεστε με αυτόν τον τρόπο σε αυτούς τους ανθρώπους; Γι αυτό είπα ότι ο τίτλος είναι κάτω εκπαιδευτικός. Σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις ,τι κάνουμε; Γενικεύουμε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, δηλαδή τα πτυχία από μόνα τους δεν μπορούν να θεμελιώσουν ούτε την πρόσληψη ωρομισθίου ή αναπληρωτή εκπαιδευτικού. Παρεμπιπτόντως να πω, μια παρένθεση για το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας. Υπάρχουν μαθηματικές σχολές, πανεπιστημιακού επιπέδου, που κάνουν παιδαγωγικά μαθήματα και θα το έχουν αυτό το πιστοποιητικό. Άλλες σχολές, πανεπιστημιακού επιπέδου, δεν έχουν παιδαγωγικά μαθήματα. Αυτοί τι θα κάνουν; Θα αυξήσουμε το χρόνο εκπαίδευσης αυτών των ανθρώπων, γιατί κάποιος που σπουδάζει στο Μαθηματικό της Πάτρας και όχι στο Μαθηματικό της Θεσσαλονίκης και πολλά πολλά άλλα.
Η πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ. Γιατί γίνεται κυρίως; Για να κλείσει σε μεγάλο βαθμό η στρόφιγγα, όχι μόνο των μόνιμων διορισμών, αλλά και των αναπληρωτών και ουσιαστικά τι κάνουμε; Καθιερώνουμε το θεσμό του αναπληρωτή μειωμένου ωραρίου. Δηλαδή ουσιαστικά τι κάνουμε; Μεταλλάσουμε την αναπλήρωση σε συγκαλυμμένη ωρομισθία. Αυτό κάνετε. Όσον αφορά σε ένα σημείο είπατε ένα πολύ ενδιαφέρον, θα ήθελα λίγο να το αναπτύξετε στη δευτερομιλία σας. Δεν είναι πολιτική ερώτηση, είναι ερώτηση ορισμών. Είπατε ότι η υποχρεωτικότητα του πρωτοδιοριζόμενου τρία χρόνια, είναι για να μπορέσει να έχει μια μονιμότερη σχέση με το σχολείο και να μπορεί να προσφέρει περισσότερα. Έχω την εντύπωση ότι μπορεί να κάνω και λάθος. Ότι αναφέρετε τρία χρόνια, στον τόπο, διορισμού, δηλαδή περιοχή Λασιθίου, Βέροια, Δράμα, όχι στο σχολείο, εάν μου πείτε ότι είναι τρία χρόνια στο σχολείο, θα σας ασκήσω μια διαφορετική κριτική. Αλλά μου δίνει την εντύπωση τρία χρόνια ο πρωτοδιοριζόμενος εκεί ότι αντιμετωπίζεται ως τιμωρία. Και μάλιστα, θα σας πω γιατί, τώρα που καθυστερούμε μεγαλώνει η ηλικία των εκπαιδευτικών που πρόκειται να διοριστούν και έχουν καταστήσει οικογενειακές σχέσεις σε μια περιοχή, του λες «θα πας εκεί και θα μείνεις τρία χρόνια». Στον τόπο, όχι στο σχολείο. Μπορεί να φύγεις από ένα σχολείο και να πας σε ένα άλλο. Οπότε το επιχείρημα της κυρίας Υπουργού είναι αίολο. Θέλω μια απάντηση επ’ αυτού αν έχετε την καλοσύνη.
Τέλος στο ζήτημα της αξιολόγησης. Θα ήθελα με κάθε ειλικρίνεια, είναι πως θα χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Αν πρόκειται να κάνουμε την αξιολόγηση και σας έχω πει ως αριστερά εμείς, είμαστε υπέρ της αξιολόγησης με την έννοια ότι όταν εφαρμόζεται, να εφαρμόζεται για να βελτιωθεί μια κατάσταση. Να πάρουμε δηλαδή εκείνα τα στοιχεία που θα διορθώσουμε τις παραμέτρους για να πάει καλύτερα το σχολείο. Αν δηλαδή, οι μαθητές ενός σχολείου δεν τα καταφέρουν με τους εκπαιδευτικούς στόχους και δώσουν κακές βαθμολογίες, τι γίνεται; Προσέξτε την είδηση, από τις ΗΠΑ. Η σχολική επιτροπή ενός σχολείου στην πολιτεία Ρόουντ Αϊλαντ, απέλυσε τους 74 εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας επειδή οι μαθητές είχαν κακές επιδόσεις. Και ο Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Ομπάμα δήλωσε: τα μέλη της σχολικής επιτροπής επέδειξαν θάρρος και πήραν τη σωστή απόφαση για τα παιδιά. Δηλαδή για το καλό τους, έμειναν χωρίς δασκάλους, αλλά με τα ίδια προβλήματα. Εμείς θεωρούμε ότι λίαν συντόμως θα τα ακούσουμε και εμείς εδώ, γιατί με τα κλεισίματα, συγχωνεύσεις, το κόστος πολύ φοβάμαι ότι είναι στην πρώτη γραμμή. Πολύ φοβόμαστε ότι οι στόχοι του Υπουργείου με τις διαδικασίες της αυτοαξιολόγησης είναι να μεταθέσει την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση των σχολείων στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους διευθυντές και τους γονείς ενοχοποιώντας τους για αδράνεια και έλλειψη πνεύματος, ώστε εν τέλει να μείνει στο απυρόβλητο η κρατική πολιτική και να στρωθεί το χαλί για την προώθηση αξιολόγησης, όπως την εννοεί και να μετακυλήσει βεβαίως τις ευθύνες και των δαπανών το δημόσιο σχολείο κατευθείαν στους γονείς. Αν άκουσα καλά, δεν αναφέρεται καθόλου το κομμάτι που έχει σχέση με τα πανεπιστήμια, αλλά νομίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία στη συζήτηση που θα γίνει στην Επιτροπή να πούμε και για τις επιμέρους εκείνες ρυθμίσεις.
Σχετικά με τη βάση του «10». Θεωρώ ότι τα επιχειρήματα που αναφέρατε για να επανέλθει η βάση του «10» μας βρίσκει σύμφωνους. Αυτοί που ωφελήθηκαν απ’ αυτή την ιστορία, ήταν ότι τα παιδιά πήραν το απολυτήριο λυκείου και κατευθύνθηκαν στα ιδιωτικά κολέγια ή στο εξωτερικό ,με αποτέλεσμα να μένουν κενές θέσεις. Πλην όμως το είπε και ο εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε., αν αυτό το μέτρο μείνει έωλο και μετέωρο, χωρίς εκπαιδευτική υποστήριξη και φοιτητική μέριμνα και θα πρόσθετα και της υλικοτεχνικής υποδομής, δεν θα αποδώσει. Ολοκληρώστε το βήμα και μην το αφήνετε μετέωρο.
Σχετικά με τα κολέγια, θα έλεγα ότι και εσείς όπως και η ΝΔ επιχειρείται να καταλύσετε το άρθρο 16 το οποίο προστατεύει την Ανώτατη Εκπαίδευση. Ο κ. Γεωργιάδης το είπε πολύ καθαρά «γιατί όχι ιδιωτικά πανεπιστήμια». Πάρα πολύ ωραία, αναθεώρηση Συντάγματος. Ως τότε όμως, παραμένουμε με το Σύνταγμα ως έχει. Ουσιαστικά γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αναγνώριση ,παρόλο που το είπε η κυρία Υπουργός, είναι αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά όχι ακαδημαϊκών προσόντων κ.λπ.. Δεν είναι όμως έτσι συμμετέχουν στον ΑΣΕΠ ισότιμα. Πάρα πολλά στις διαφημίσεις τους έχουν τη λέξη «Πανεπιστήμιο», αυτό προφανώς είναι μια παρανομία. Στην πραγματικότητα έχουμε μια μεταλυκειακή εκπαίδευση η οποία κινείται στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η θέση μας είναι ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη δημόσια και δωρεάν. Η μεταλυκειακή εκπαίδευση είναι κάτι άλλο. Ίσως με τις βαθμίδες, οι οποίες πρόκειται να έλθουν,να τακτοποιηθούν τα πράγματα, αλλά αυτό ουσιαστικά είναι μια αναβάθμιση των κολεγίων, με τον τρόπο που γίνεται.
Όσον αφορά για τους κανόνες της Ε.Ε. που έθεσε ο κ. Γεωργιάδης, οφείλουμε να συμμορφωνόμαστε. Θέλω να πω ότι, από τη στιγμή που λειτουργούν, πραγματικά είσθε περίπου υποχρεωμένοι και με το πρόστιμο που είπατε και έτσι είναι, να αναγνωρίσετε επαγγελματικά δικαιώματα και με τις δικλίδες που βάζετε. Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι η εκπαιδευτική πολιτική ενός κράτους – μέλους καθορίζεται από το ίδιο το κράτος – μέλος και μπορεί να αναλάβει πλήρως την εκπαιδευτική πολιτική στα χέρια του. Αλλά εμείς λέμε να κλείσουν τα κολέγια και έπειτα να δούμε το χώρο της μεταλυκειακής εκπαίδευσης, πως μπορεί να λειτουργήσει και βεβαίως, να δούμε τη μέριμνα για τους αποφοίτους των κολεγίων, οι οποίοι χωρίς να φταίνε οι ίδιοι και οι γονείς τους έχουν μπλέξει σε μια
διαδικασία που πολύ φοβάμαι ότι είναι αδιέξοδη. Για τα επόμενα ζητήματα θα τοποθετηθούμε στη συνέχεια.
Απάντηση της υπουργού σε όλα τα μέλη της επιτροπής που τοποθετήθηκαν
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μου λέτε, λοιπόν και σας απαντώ. Μην το φέρνετε τώρα, για να μην απεργήσουν και φέρτε το τον Ιούνιο, που θα έχουν κλείσει τα σχολεία. Δεν το θεωρώ πολιτικά έντιμο. Εδώ είναι η πρότασή μας, να τη συζητήσουμε, να δεχτούμε τις προτάσεις τους. Θέλω συγκεκριμένες προτάσεις. Έχουν στείλει, πολλές από αυτές τις έχω ενσωματώσει, γιατί επαναλαμβάνω ότι για το καθένα από αυτά, ζήτησα γραπτές προτάσεις μέχρι 28 Φλεβάρη. Δηλαδή, ξεκίνησε η διαδικασία από το Νοέμβριο και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, είχαν όλη τη δυνατότητα να τις καταθέσουν. Δεν είναι δα κάτι καινούργιο, που δεν το ξέρουν.
Σας διαβεβαιώ ότι όπως ξέρουν τα συνδικάτα τα της εκπαίδευσης, δεν τα ξέρει κανένας. Δείτε σας παρακαλώ αυτόν τον τόμο. Ξέρετε τι είναι αυτός ο τόμος; Είναι οι νόμοι, όχι τα προεδρικά διατάγματα, που διέπουν τις προσλήψεις, τις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις. Δηλαδή, για κάθε περίπτωση υπάρχει μια φωτογραφία. Δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί τι σημαίνει να προσληφθεί κάποιος ή να μετατεθεί ή να αποσπασθεί, πόσων ειδών περιγραφές υπάρχουν.
Αυτό είναι η δουλειά που έγινε αυτούς τους μήνες μόνο για να συγκεντρώσουμε τη νομοθεσία που αφορά αυτό. Σκεφτείτε όλη νομοθεσία τι σημαίνει για την εκπαίδευση. Μπορούμε όλοι πολιτικά να κάνουμε μια έντιμη συμφωνία και να πούμε ότι ο στόχος μας
είναι να σταματήσουμε πια τις εξαιρέσεις; Να βάλουμε μερικώς κανόνες και να πούμε: Αυτό είναι ο εκπαιδευτικός, έτσι τον ορίζουμε, αυτές είναι οι διαδικασίες να μπει, έχουν όλοι ίδιες ευκαιρίες.
Από τις διατάξεις που θα φέρω, δεν υπάρχει όριο σε αυτούς τους φορείς που φέρνουμε, που καταργούμε τη δυνατότητα του Υπουργού να προσλαμβάνει. Να το κρατήσουμε. Να δίνω και εγώ εντολή ποιους να προσλαμβάνουμε και να μπαίνουν στον πίνακα, που πάει στα κουτσοχώρια, που λέει και ο κ. Κουράκης. Πώς πήγαιναν; Με ποια επιλογή; Με ποια κριτήρια; Πρέπει, λοιπόν, να συμφωνήσουμε ότι είναι κοινά τα κριτήρια. Δεν μπορούμε να το κάνουμε από την πρώτη στιγμή.
Εδώ, θα έρθω στις μεταβατικές διατάξεις, που θέλω να σας τις εξηγήσω. Απολύτως το δέχομαι, ότι εφόσον υπήρχε ένα θεσμικό πλαίσιο, δεν μπορεί, από τη μια μέρα στην άλλη, να αλλάζεις τη ζωή των ανθρώπων. Γι’ αυτό λέμε μεταβατική περίοδος. Θα σας εξηγήσω πιο συγκεκριμένα, γιατί είμαι σίγουρη ότι χρειάζεται διατριβή, για να καταλάβει κάποιος. Υπάρχουν οι δύο βασικοί πίνακες του 60 – 40. Δηλαδή, 60% προσλαμβάνονται από το ΑΣΕΠ και 40% προσλαμβάνονται από αυτούς που έχουν περάσει ΑΣΕΠ – ένα ή δύο ΑΣΕΠ - και έχουν 24 μήνες εμπειρία. Από εκεί και πέρα, από το 60 και 40, δεν ορίζεται ο αριθμός. Είναι όσος θέλει ο Υπουργός. Παίρνει όσους θέλει από τους πολύτεκνους, όσους θέλει από τους τρίτεκνους, από αυτούς που έχουν απολυθεί από την ιδιωτική εκπαίδευση και πάνε στη δημόσια, παίρνει όσους θέλει από το 67%, όσους θέλει ο Υπουργός. Αυτή είναι η πραγματικότητα των προσλήψεων.
Πάμε, λοιπόν, τώρα στη μεταβατική περίοδο. Κάποιος μίλησε για 36 χιλιάδες. Ξέρετε τι εννοούμε με 36 χιλιάδες; Εννοούμε κάθε επιστήμονα, ο οποίος επιλέχθηκε, με οποιονδήποτε τρόπο και έκανε έστω και 5 ώρες. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρεί κανένας ότι θεσμοθετούσαν δικαίωμα πρόσληψης; Όχι, βεβαίως. Άρα, πάμε σε πολύ πιο μικρά σύνολα. Και να δούμε τι είναι αυτά τα σύνολα. Αυτοί οι οποίοι πέρασαν δύο ΑΣΕΠ και έχουν 24 μήνες εμπειρία.
Αυτοί θα μπούν μετά την μεταβατική περίοδο και θα είναι όλοι σε ένα πίνακα. Όσοι έχουν περάσει το ΑΣΕΠ, όχι μόνο ένα ΑΣΕΠ, τρία ΑΣΕΠ, δηλαδή ένα συν δύο προηγούμενα, για να βάλουμε μια σωστή λογική. Ο στόχος θα είναι να είναι κάθε δυο χρόνια εξετάσεις και να είναι ένα ΑΣΕΠ, αυτός θα είναι ο στόχος.
Υπάρχει, λοιπόν, η εμπειρία των κρατών, που έχουν κεντρικό σύστημα. Είναι άλλο το περιφερειακό σύστημα της Σουηδίας, όπου αποφασίζει ο Δήμος ποιους θα πάρει, είναι άλλο της Ισπανίας που αποφασίζονται σε περιφερειακό επίπεδο, είναι άλλο της Φιλανδίας όπου αποφασίζει η διεύθυνση του σχολείου ποιο δάσκαλο θα πάρει και ποιον θα απολύσει, είναι άλλο το Βρετανικό, όπου κάθε Ιούνιο γίνεται επιλογή από την αρχή. Εμείς έχουμε ένα κεντρικό σύστημα. Η Γαλλία, λοιπόν, η Γερμανία, που έχουν κεντρικό σύστημα, το Βέλγιο, κάνουν διαγωνισμούς κάθε χρόνο. Δεν μπορούμε να το κάνουμε για πολλούς λόγους και δεν θα το κάνουμε αυτό, αλλά εδώ –και επαναλαμβάνω μελετείστε όσοι θέλετε για τη συζήτηση στη Βουλή- έχουμε συγκεντρώσει όλα τα συστήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και πως γίνεται η πρόσληψη και η διακίνηση του εκπαιδευτικού δυναμικού, για να μπορέσουμε και να βρούμε ιδέες και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό με βάση τα αποτελέσματα που έχουν τα εκπαιδευτικά συστήματα.
Τι γίνεται με αυτούς τους δύο πίνακες, γιατί ξέρω ότι στον κάθε βουλευτή μπαίνει το θέμα και πρέπει να απαντήσει. Είναι αυτοί που έχουν περάσει δύο ΑΣΕΠ και έχουν 24 μήνες. Αυτοί θα μπουν σε έναν ενιαίο πίνακα και όσοι έχουν πάνω από 24 μήνες θα έχουν μεγαλύτερη μοριοδότηση από τους κάτω τους 24 μήνες, γιατί είναι μεγαλύτερη εμπειρία. Άρα, μπαίνουμε στον πίνακα εφόσον έχουμε περάσει ΑΣΕΠ, έχουν την ίδια αντιμετώπιση, με βάση βεβαίως, το ποιοι θα είναι καλύτεροι. Όμως και οι 24 μήνες μετρούν περισσότερο και η επιτυχία τους στο ΑΣΕΠ δεν πάει χαμένη. Άρα το 60-40 βγαίνει ένας πίνακας.
Ας πάμε τώρα στις ειδικότητες, στους 30μηνίτες. Θα σας φέρω όλα τα στοιχεία στη Βουλή. Εδώ υπάρχει και ένα συνταγματικό θέμα, για αυτό θα αντιμετωπιστεί ειδικά. Κυρία Βόζεμπεργκ ξέρετε ποιες είναι οι δύο πλειοψηφούσες ειδικότητες στους 30μηνίτες; Οι γυμναστές και οι κομμωτές, οι άλλοι είναι πολύ λιγότεροι. Εάν υπάρχουν κενά θα τους πάρουμε, εάν δεν υπάρχουν πώς να τους πάρουμε; Δηλαδή, η δική σας πρόταση είναι ανεξαρτήτως –είναι μέσα και γιατροί, μικρός αριθμός- αλλά τα δύο πρώτα είναι γυμναστές και κομμωτές, γιατί χρειάζονται στην τεχνική εκπαίδευση οι μεν, στη γενική και την τεχνική οι δε, αλλά εάν δεν χρειαζόμαστε στην εκπαίδευση θα τους πάρουμε οπωσδήποτε; Αυτή ήταν η λογική μέχρι τώρα και αυτό λέει ο νόμος, τον οποίο θέλετε να διατηρήσουμε. Λέει, 30 μήνες, 1/5 υποχρεωτικά κάθε χρόνο ανεξαρτήτως των αναγκών της εκπαίδευσης. Πέστε μου, εάν υπάρχει ένας λογικός άνθρωπος εδώ να δεχθεί αυτό το πράγμα. Ανεξαρτήτως, ειδικοτήτων, δηλαδ, φέτος θα πάρουμε 12 κομμωτές, 3 γιατρούς, 7 γυμναστές, 15 πολιτικούς μηχανικούς, γιατί; Γιατί έτσι λέει ο νόμος. Είναι λογική να στήσεις την εκπαίδευση σε αυτό το πράγμα;
Επαναλαμβάνω και πάλι δεν τα κόβουμε με μαχαίρι. Θα δώσουμε μια μεταβατική περίοδο για αυτούς τους ανθρώπους, αλλά ένα θα είναι σαφές, ότι και στη μεταβατική περίοδο οι επιλογές θα γίνονται με βάση τις ανάγκες. Ποτέ δεν υπήρξε στις προσλήψεις αυτό που σας λέω, για αυτό λέω ότι είναι η επανάσταση το αυτονόητο. Δε λέμε ότι έχουμε τόσα κενά, παίρνουμε τόσους εκπαιδευτικούς. Λέμε, κάπως τόσα κενά έχουμε, κανείς δεν ξέρει να τα προσδιορίσει ή δεν θέλει και ο Υπουργός αποφασίζει πόσους θα πάρει. Πέστε μου ένα σύστημα που ο Υπουργός έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει ανεξαρτήτως ορθολογισμού πόσους θα βάλει στην εκπαίδευση από κάθε ειδικότητα. Αυτά δεν είναι οι τομές, έφυγε ο κ. Καζάκος, αλλά για να κάνουμε την παιδεία που ονειρευόμαστε κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Κάπου πρέπει να μαζέψουμε το σύστημα. Κάπου πρέπει να μπαίνει ο άνθρωπος με τις σωστές γνώσεις και τις σωστές ειδικότητες στην τάξη που χρειάζεται.
Κοινωνικές ομάδες. Η χώρα και έχει πολιτική χρόνια τώρα και σας θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το πρώτο κόμμα που είχε βάλει ποσοστό υποχρεωτικό και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα για την πρόσληψη των ατόμων με αναπηρία. Απολύτως, αποδεκτό και απολύτως κατανοητό. Ο ανάπηρος εκπαιδευτικός βεβαίως και μπορεί να σταθεί στην τάξη, ανάλογα με την αναπηρία του φυσικά. Δηλαδή, μια φιλόλογος στο καροτσάκι είναι καταθλιπτική. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και κανενός είδους διάκριση. Λέμε, λοιπόν, καμία διάκριση για το θέμα της αναπηρίας. Τι θέλουμε; Θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι όποιος μπαίνει στην τάξη μπορεί να σταθεί, γιατί, επαναλαμβάνω, πρώτα είναι ο μαθητής. Εκεί είναι το θέμα και μετά, βλέπουμε όλες τις άλλες ανάγκες. Αφού κάνει τις βασικές επιλογές και μπορεί, τότε, θα έχουμε ειδικά κίνητρα, δηλαδή στον ενιαίο πίνακα του ΑΣΕΠ θα παίρνει σημαντικά μόρια ο πολύτεκνος. Δηλαδή, δεν είναι μόνο τι έχει γράψει, δεν είναι μόνο οι σπουδές του, θα έχει σημαντικά μόρια παραπάνω από τους άλλους, για να δώσουμε ένα κίνητρο σε αυτό που λέτε δημογραφικό. Θα έχει σημαντικά κίνητρα ο ανάπηρος, γιατί εφόσον έχει περάσει και είναι εντάξει και μπορεί να σταθεί στην τάξη, θα έχει περισσότερα κίνητρα από τους άλλους, γιατί θα έχουμε θετική διάκριση, αλλά η βασική αρχή ισχύει.
Μεταβατικές περίοδοι. Βεβαίως και εδώ θα υπάρχει μεταβατική περίοδος. Θα γίνει ότι είναι δυνατόν να προσληφθεί ένα σημαντικό μέρος με βάση όμως και πάλι τις ανάγκες. Θέλω να κάνω σαφές ότι με βάση τις ανάγκες που έχουμε στην εκπαίδευση θα υπάρξουν και οι αντίστοιχες προσλήψεις.
Έρχομαι σε ένα θέμα το οποίο και αυτό αποκτά χαρακτηριστικά συγκρουσιακά. Είμαι ανοιχτή στο να ακούσω επιχειρήματα. Ο κ. Κουράκης – έχω εντυπωσιαστεί από την παρέμβασή σας σήμερα- είπε ότι είναι φυλακή, τρία χρόνια τον πάμε σε έναν νομό και είναι φυλακή. Από πότε το Λασίθι είναι φυλακή; Ξέρετε ότι τα μεγαλύτερα κενά αυτή τη στιγμή τα έχουμε στη νότια Κρήτη, γιατί δεν πηγαίνουν ούτε δάσκαλοι, ούτε καθηγητές; Έχουμε σχολεία που δεν μπορούσαμε να τα καλύψουμε το Νοέμβριο στο Ηράκλειο; Τον στέλνουμε υποχρεωτικά τον εκπαιδευτικό; Είναι στρατιωτικό η εκπαίδευση; Δεν επιλέγει ο ίδιος σε ποιο νομό θέλει να πάει; Όταν κάνει την επιλογή ο ίδιος και διορίζεται με τόσες προϋποθέσεις και με τόσο ανταγωνισμό, δηλαδή με 100.000 ανθρώπους, οι οποίοι ανταγωνίζονται και επιλέγει να πάει στο Λασίθι και λέμε να μείνει τρία χρόνια, γιατί θα πρέπει να δημιουργήσει η σχολική μονάδα μια νέα πραγματικότητα, είναι φυλακή;
Ξεκινήσατε από το ότι επιτιθέμεθα στον εκπαιδευτικό. Πέστε μου σας παρακαλώ, ένα μικρό χωριό στο Λασίθι, που πρέπει να πάει κάποιος, εσείς το περιγράψατε ως ένα «κουτσοχώρι» που στέλνουμε τον άλλον στη φυλακή. Με συγχωρείτε δεν είναι αυτή η αντίληψή μας. Η πρώτη επιλογή μας είναι το μικρό χωριό και ο εκπαιδευτικός που θα φτιάξει εκεί την ομάδα του. Εξαρτάται η οπτική γωνία που βλέπει κανείς. Αν βλέπει κανείς την οπτική γωνία μόνο αυτού που φωνάζει ή αν βλέπει την οπτική γωνία της κοινωνίας και του μαθητή. Να συγκρουστούμε για αυτό, να συγκρουστούμε κύριοι συνάδελφοι. Το θεωρώ τόσο αυτονόητο, για αυτό είπα ότι σε αυτό το νόμο πρέπει να ψάξει πολύ κάποιος που να βρει κάτι που δεν είναι αυτονόητο. Για αυτό θέλω όταν θα καλέσουμε τα συνδικάτα, πριν ετοιμάσουν αυτά στα οποία αναφερθήκατε, κυρία Βόζεμπεργκ, να μας πουν εδώ με παρρησία που διαφωνούν. Σε τι από αυτά που λέμε διαφωνούν. Υπάρχει διαφωνία στο να υπάρχει κίνηση των υπεραρίθμων, δηλαδή εάν έχουμε υπεραρίθμους να τους μετακινούμε όπου υπάρχει ανάγκη στα πλαίσια μιας περιφέρειας; Τι να κάνουμε δηλαδή σε ένα νομό –που είναι πάνω από 10 νομοί- που έχουμε 60 και 70 υπεράριθμους γυμναστές και στο διπλανό νομό δεν έχουμε κανέναν; Ξέρετε ποια είναι η πρόταση, να κρατήσουμε τους 60 εκεί που είναι υπεράριθμοι και να πάρουμε αναπληρωτές στο διπλανό νομό. Δεν γίνεται, δεν γίνεται και για οικονομικούς και για παιδαγωγικούς λόγους.
Έρχομαι στο θέμα της αξιολόγησης. Υπάρχουν δύο θέματα κύριοι συνάδελφοι, θα τα φέρω στη Επιτροπή, το ένα είναι ο νόμος, ο οποίος εκ των πραγμάτων, η νομοθετική ρύθμιση για την αξιολόγηση είναι κάτι σύντομο και το δεύτερο, είναι η δουλειά που μας παραδόθηκε σε συνεργασία δύο πανεπιστημίων και του παιδαγωγικού ινστιτούτου και επί της βάσης μεγάλης δουλειάς που έγινε αρκετά χρόνια.
Υπάρχουν και πολλά μοντέλα και πολλά στάδια. Ξεκινάμε σ’ ένα σύστημα το οποίο δεν αξιολογήθηκε ποτέ. Δεν υπάρχει καμία κουλτούρα αξιολόγησης. Ξέρετε πόσο σημαντική είναι η κουλτούρα στην αξιολόγηση. Δεν θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει θετική στάση. Ξεκινάμε με αρνητική στάση.
Τρίτον, η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση. Χρειάζεται και η μια και η άλλη δομές. Δηλαδή, για να πάμε στην εξωτερική αξιολόγηση, εφόσον κάνουμε το πρώτο στάδιο θα πρέπει να δούμε ποιοι κάνουν την εξωτερική αξιολόγηση. Ο στόχος είναι η ενιαία επιτροπή διασφάλισης της ποιότητας στην εκπαίδευση που θα είναι μαζί με αυτή που υπάρχει τώρα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η πρώτη φάση έχει πολύ συγκεκριμένα στάδια και πρέπει να σας πω ότι έχουν ήδη γίνει σεμινάρια σε όλη την περιφέρεια με τους σχολικούς συμβούλους για το πώς λειτουργεί η σχολική αξιολόγηση και έχει παραδοθεί η μελέτη για όλα τα στάδιά της. Δηλαδή το πώς καθορίζονται οι στόχοι, το ότι οι στόχοι αυτοί είναι οι βασικοί που θέτει το Υπουργείο, είναι και η μαθητική διαρροή, είναι και οι επιδόσεις των μαθητών κ.λπ.. Και βέβαια πολύ σωστά είπατε ότι πρέπει να βάζει και το ίδιο το σχολείο στόχους, γιατί το κάθε σχολείο είναι ένας κόσμος, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Θα υπάρχει στο διαδίκτυο η κεντρική υποστήριξη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Κέντρο Ερευνών που και εδώ κάνουμε μια αλλαγή. Θα το συζητήσουμε, κάνουμε μια συγχώνευση και αλλαγή για το πώς λειτουργεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και οι υπόλοιποι φορείς, αλλά, εν πάση περιπτώσει, σε αυτή τη φάση θα υπάρχει παρακολούθηση από εκεί, θα υπάρχουν στο διαδίκτυο, θα υπάρχουν κατά περιφέρεια όλα τα σχολεία και θα υπάρχουν οι παρεμβάσεις σε πρώτη φάση στα σχολεία τα οποία έχουν μεγάλο
πρόβλημα. Αυτό θα γίνει για μια διετία. Στο τέλος της διετίας θα πάμε στις επιπτώσεις της αξιολόγησης δηλαδή τι σημαίνει για το τέλος κάθε περιόδου, για το κάθε σχολείο και το πώς πρέπει να κινηθεί. Σας διαβεβαιώ ότι αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Έχουμε κάνει τις πρώτες περιφερειακές με ειδικούς που εξηγούν στους σχολικούς συμβούλους ότι υπάρχει κενό, δεν υπάρχει καμία προηγούμενη εμπειρία. Ξεκινάμε από το μηδέν και θα φέρουμε και από το εξωτερικό εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν εμπειρία από αξιολογήσεις, ώστε στα σεμινάρια αυτά να συμμετέχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν ζήσει την αξιολόγηση και ξέρουν τα προβλήματά της.
Στο θέμα του διαδικτύου είναι πολύ σωστή η παρατήρησή σας ότι όλα τα σχολεία δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες και ότι δεν υπάρχουν παντού οπτικές ίνες, ο κ. Κεδίκογλου νομίζω έκανε την παρατήρηση. Άρα, το ψηφιακό σχολείο θα δημιουργήσει προβλήματα. Σας θυμίζω και πάλι όταν κατέθεσα το Ψηφιακό Σχολείο. Η πρώτη δράση είναι η ευρυζωνικότητα παντού. Έχουμε βάλει κατά χρονιά και τα σχολεία ώστε να έχουμε οπτικές ίνες παντού. Έχουμε βάλει για το 2010 σε 1.350 σχολεία και μετά θα πάνε πολλαπλασιαστικά. Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο γρήγορα, αλλά η επιλογή είναι να ξεκινήσουμε από το θέμα των υποδομών. Βεβαίως η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών θα αλλάξει, δεν είναι θέμα νομοθετικής ρύθμισης, αλλά θα σας παρουσιάσουμε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων όλο το σχέδιο για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και την έναρξή της, όλο το θέμα του προγράμματος σπουδών κλπ. Όλα αυτά είναι σε εξέλιξη για να πάμε σε ένα νέο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Σήμερα μιλάμε για ένα βήμα που αφορά στον προσδιορισμό του εκπαιδευτικού και τη λειτουργία του. Το δεύτερο βήμα αφορά πια στο σχολείο, το πώς λειτουργεί, το θεσμικό του ρόλο, τη λειτουργία και την αναβάθμιση των οργάνων του, τις συγχωνεύσεις των σχολείων, όλα αυτά που αφορούν το σχολείο και την εκπαιδευτική κοινότητα.
Έθεσε ο κύριος Βούρος το θέμα της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Υπάρχει ένα ζήτημα. Εξήγησα ότι σήμερα το υπάρχον καθεστώς είναι το εξής: όποιος εκπαιδευτικός απολύεται για οποιονδήποτε λόγο από την ιδιωτική εκπαίδευση προσλαμβάνεται στη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό προφανώς και δημιουργεί προβλήματα και, όπως καταλαβαίνουμε όλοι, δεν μπορεί να συνεχισθεί με αυτούς τους όρους. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί –γιατί και εδώ πρέπει να υπάρχουν μεταβατικές περίοδοι- θα μπουν κανονικά όπως και οι άλλες κατηγορίες. Θα σας τα εξηγήσω λεπτομερώς κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, θα έχουν τη δυνατότητα αυτοί που απολύονται και έχουν έξι χρόνια προϋπηρεσίας –είναι πολλά χρόνια δηλαδή στην εκπαίδευση- να μπαίνουν στον πίνακα του ΑΣΕΠ με συγκεκριμένες μονάδες και πάνω σ’ αυτές να χτίζουν και αυτοί τη δυνατότητά τους. Δηλαδή υπάρχει ένα ζήτημα για τους ανθρώπους που πολλές φορές κλείνουν τα σχολεία που υπηρετούν, που έχουν πολλά χρόνια, που έχουν εμπειρία, έχουν τα μεταπτυχιακά τους κλπ. Αλλά το να απολύεται κανείς από το ιδιωτικό και να πηγαίνει αυτόματα στο δημόσιο, στην περιοχή στην οποία είναι το σχολείο του και χωρίς να υπάρχουν κενά, καταλαβαίνετε ότι είναι ένα θέμα το οποίο δημιουργεί προβλήματα. Βεβαίως, όλα τα θέματα έχουν πολλαπλές αναγνώσεις. Και το θέμα των σχολείων, το πώς λειτουργούν, τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, θα έχουμε τη δυνατότητα να τα συζητήσουμε στην Επιτροπή μας όταν έρθει για συζήτηση το σχέδιο νόμου. Πάντως ο στόχος μας είναι, επαναλαμβάνω, οι ιδιωτικοί να μπαίνουν στον πίνακα του ΑΣΕΠ και μην έχοντας περάσει στον ΑΣΕΠ, αλλά παίρνοντας συγκεκριμένες μονάδες, ώστε να μπορούν να διαγωνισθούν πάνω σ’ αυτές για μια περίοδο.
Τελειώνω με το θέμα των κολεγίων. Πραγματικά πρέπει να μιλούμε ειλικρινά και πρέπει να λύσουμε ένα θέμα το οποίο μας ταλανίζει πάνω από 30 χρόνια. Αλλά να μιλάει και η Νέα Δημοκρατία γι’ αυτό το θέμα, κύριοι συνάδελφοι, το θεωρώ θράσος. Ξεκινώντας δεν έκανα ούτε μια αναφορά, ούτε θέλω. Δεν είναι καθόλου στόχος μου να μπούμε σε
μια λογική αντιπολίτευσης. Αλλά σας είπα ποια ήταν η κατάσταση το Νοέμβριο. Παράνομες άδειες. Δεν υπήρχε κανένα νομικό πλαίσιο και πρόστιμο 35 χιλιάδες ευρώ την ημέρα. Όλα αυτά τα άφησαν και διαλύθηκαν με τον τρόπο αυτό και έρχονται σήμερα και μας κάνουν κριτική για το πώς κινούμαστε; Πρέπει να σας πω ότι αυτή τη στιγμή έχω κρατήσει, επειδή δεν υπήρχε κανένα νομικό πλαίσιο, όπως σας εξήγησα κυρία Βόζεμπεργκ, όλες τις εγγυητικές επιστολές 500 χιλιάδων ευρώ για να υπάρξει όλη η αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο και να μπορέσουμε να επανεξετάσουμε όλες τις άδειες. Αλλά αυτό το θέμα το οποίο υπήρξε πραγματικά μεγάλος πονοκέφαλος, γιατί κύριοι συνάδελφοι δεν λέω τώρα που έχουμε κρίση, λέω γενικώς, 35 χιλιάδες ευρώ την ημέρα πρόστιμο και να μην έχουν φροντίσει να λύσουν το θέμα κάτι σημαίνει από πλευράς ευθύνης πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου. Έχω συγκεντρώσει πάρα πολλές παρατηρήσεις σας. Θεωρώ ότι μέχρι να συζητήσουμε το σχέδιο νόμου θα έχουν ληφθεί υπόψη και θα έχουμε τη δυνατότητα, απ’ ό,τι βλέπω, ενός σε βάθος διαλόγου στην Επιτροπή.